Ένα Ένα Τέσσερα

info-war

του Άρη Χατζηστεφάνου

Εταιρείες δεν δίνουν μισθούς με πρόσχημα την έλλειψη ρευστότητας και απειλούν τους υπαλλήλους να ψηφίσουν ΝΑΙ. Μέσα ενημέρωσης επιχειρούν να δημιουργήσουν κλίμα τραπεζικού πανικού (και όχι μόνο). Η Ε.Ε μαδημοκρας καλεί σε απόλυτη υποταγή: Να ψηφίσετε ΝΑΙ ό,τι και αν σας ρωτήσουν, μας είπε ανοιχτά ο Γιούνκερ.

Έτσι ξεκινούν οι απόπειρες πραξικοπήματος στις σύγχρονες κοινωνίες της Δύσης. Τι ακριβώς περιμένατε, ερπύστριες στους δρόμους και φαντάρους με όπλα στα χέρια; Τα πραξικοπήματα είναι πάντα οικονομικά, ξεκινούν από τη διακοπή ρευστότητας και συνεχίζονται με συντονισμένες κινήσεις επιχειρηματιών και καναλαρχών.

Υπάρχει συνήθως μια στιγμή στη ζωή κάθε ανθρώπου που καλείσαι να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις.

Υπάρχει μια φορά που πρέπει να επιλέξεις στο δίλημμα που έθεσε ο Καστοριάδης διαβάζοντας τον Θουκυδίδη: Ή Ελευθερία ή Ησυχία. Πρέπει να διαλέξετε. Και τα δυο δεν γίνονται.

Υπάρχει συνήθως μόνο μια φορά σε κάθε γενιά, που είτε πιστεύεις στις αρχές της αστικής δημοκρατίας είτε ζητάς κάτι περισσότερο από αυτή, καλείσαι να ξαναδιαβάσεις την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος – το περίφημο 114 που έγινε 120. Ως εκ τούτου όποια και αν θα είναι η απόφαση της Ε.Ε (και της κυβέρνησης) σε μια διαπραγμάτευση υποταγής η απάντηση πλέον είναι αναγκαστικά ΟΧΙ.

– O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων.
– O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
– H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»