Ο λαϊκισμός κοστίζει, ίσως πολύ ακριβά

Διεθνείς τραπεζικοί παράγοντες που παρακολουθούν μία εντελώς άσκοπη διαπραγμάτευση, επισημαίνουν το πολύ υψηλό κόστος που θα μπορούσε να έχει.

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου               

Ο Γάλλος χρηματοοικονομικός και επενδυτικός σύμβουλος Bruno Bertez, που έχει και τον ιστότοπο Le Blog ALupus, είναι κατηγορηματικός: «Η Ελλάδα δεν έπρεπε ποτέ να μπει στην ευρωζώνη. Η οικονομία της δεν ήταν προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο, αλλά ούτε υπήρχε και η θέληση να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές στις δομές της. Έτσι σήμερα η οικονομία αυτή είναι ένα βάρος για την ευρωζώνη και απομένει να δει κανείς μέχρι πότε θα το ανέχεται. Προσωπικά δεν βλέπω φως στο βάθος του τούνελ. Από την άλλη, ακόμα και αν η Ελλάδα αποφασίσει να αλλάξει, θα πρέπει να κάνει έναν δεκαετή αγώνα δρόμου που πολιτικά θα είναι εξαντλητικός για την χώρα. Οι εταίροι δεν θα ανεχθούν για πολύ καιρό ακόμα την κατάσταση αυτή. Έχουν άλλες προτεραιότητες πλέον και δεν τους βλέπω να παίζουν για πολύ ακόμα με ένα πολιτικό σύστημα που είναι απαρχαιωμένο και κυρίως ανεπίδεκτο μαθήσεως. Ως σύμβουλος επενδύσεων συνιστώ μακρυά από μια χώρα που είναι απρόβλεπτη», τονίζει. 

Ο Βέλγος καθηγητής και πρώην πρόεδρος του Χρηματιστηρίου των Βρυξελλών Bruno Colmant, σχολιάζοντας την ελληνική κρίση υπογραμμίζει: «Μία υπερχρεωμένη χώρα μέλος της ευρωζώνης, με σχεδόν ανύπαρκτη παραγωγική εξωστρέφεια και αρνητική εικόνα στον κόσμο των επιχειρήσεων, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να βγει από την θηλιά του χρέους και την παραγωγική της ανεπάρκεια. Στον σημερινό ανταγωνιστικό κόσμο, θαύματα δεν γίνονται. Μόνον αν υπάρξει μία πολυετής εθνική κινητοποίηση για βαθειές μεταρρυθμίσεις, θα μπορέσει η Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη. Αλλά και αν βγει από αυτήν σήμερα, η καταστροφή της θα είναι καταδικαστική για πάρα πολλά χρόνια. Συνεπώς, μόνον η απομάκρυνση από τον λαϊκισμό είναι η σανίδα σωτηρίας για την χώρα».

«Η Ελλάδα έχει πλέον κολοσσιαίο έλλειμμα εμπιστοσύνης», τονίζει με την σειρά του ο Holger Schmidt, επικεφαλής οικονομολόγος της Berenberg Bank στο Λονδίνο. «Η εμπιστοσύνη έχει σημασία. Λίγα πολιτικά λάθη έχουν τόσο υψηλό κόστος όσο η κατάλυση της εμπιστοσύνης. Δυστυχώς, είναι ένα από τα λίγα πράγματα που έχει επιτύχει μέχρι σήμερα ο ελληνικός λαϊκίστικος κυβερνητικός συνασπισμός. 

»Από τον Δεκέμβριο και μετά καθίσταται όλο και πιο σαφής ο κίνδυνος ότι η ανάκαμψη της οικονομίας το 2014 υπό τον Σαμαρά θα παραχωρήσει την θέση της στην ύφεση του Τσίπρα, αν ο κυβερνητικός συνασπισμός επιμείνει στις ανεκπλήρωτες προεκλογικές του υποσχέσεις. Τα στοιχεία του ΑΕΠ για το πρώτο τρίμηνο (-0,2% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο) επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα επέστρεψε όντως στην ύφεση. Το γεγονός ότι οι αριστεροί και δεξιοί λαϊκιστές στην Αθήνα έχουν ενοχλήσει τους διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας είναι το μικρότερο από τα υπάρχοντα προβλήματα. Πολύ χειρότερο είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει διαλύσει την εμπιστοσύνη στο εσωτερικό της Ελλάδας. Η φυγή κεφαλαίων ύψους περίπου 55 δισ. ευρώ, ίση με το 30% του ελληνικού ΑΕΠ, έχει παραλύσει την οικονομία και η φυγή καταθέσεων ύψους περίπου 23 δισ. ευρώ τους τέσσερις τελευταίους μήνες έχει παραλύσει εν μέρει το τραπεζικό σύστημα, που πλέον εξαρτάται πλήρως από την ΕΚΤ. Με βάση τις υπάρχουσες πληροφορίες, είναι πιθανόν η Ελλάδα να ξεμείνει από χρήματα στις αρχές Ιουνίου.

»Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας φαίνεται να συνειδητοποιεί σταδιακά ποια είναι η πραγματικότητα. Παρά την ύπαρξη σοβαρών κινδύνων, εξακολουθούμε να ορίζουμε στο 70% τις πιθανότητες ο Τσίπρας να κάνει την στροφή που θα είναι αρκετή ώστε να διατηρήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Διεξάγονται εντατικές διαπραγματεύσεις σε διάφορα επίπεδα και με λίγη τύχη μπορεί να διαπιστώσουμε την επίτευξη προόδου –κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατ’ αρχήν συμφωνία μέχρι τις αρχές Ιουνίου. Ωστόσο, δεν τελειώνει εδώ η ιστορία. Οι διαπραγματεύσεις που διεξάγονται τώρα αφορούν μόνον την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος οικονομικής βοήθειας. Μόλις ολοκληρωθούν αυτές οι διαπραγματεύσεις, θα πρέπει να ακολουθήσουν δίχως χρονοτριβή διαπραγματεύσεις νέες, εξίσου δύσκολες, για την σύναψη τρίτης συμφωνίας διάσωσης, η εφαρμογή της οποίας θα μπορούσε να αποδειχτεί εξίσου προβληματική.

»Μέχρι στιγμής τα υπάρχοντα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση θα καθυστερήσει όσο περισσότερο μπορέσει να ολοκληρώσει τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις και ότι θα προσπαθήσει να την γλυτώσει αλλάζοντας όσο περισσότερο μπορεί τους όρους του νέου προγράμματος. Με λίγα λόγια, θα συνεχιστεί η φασαρία. Πράγμα που, με την σειρά του, θα μπορούσε να πλήξει την ανάταση του επιχειρηματικού και επενδυτικού κλίματος και την επιστροφή κεφαλαίων που κανονικά θα έπρεπε να υπάρξει μετά την σύναψη συμφωνίας με τους πιστωτές. Φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει με τον δικό του τρόπο τις θλιβερές παραδόσεις που υπήρχαν πριν την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Αν ισχύει αυτό, τότε ο μη επαρκώς μεταρρυθμισμένος και συνεπώς αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας θα εξακολουθήσει να υπονομεύει τις οικονομικές προοπτικές. Κοντολογίς, ακόμη και αν ο κ. Τσίπρας συνάψει την αναγκαία συμφωνία και δώσει τέλος στην ύφεση που προκάλεσε ο ίδιος, το πιθανότερο είναι ότι η μελλοντική ανάκαμψη της οικονομίας θα είναι πολύ μικρότερη από την αντίστοιχη της Ισπανίας, μέχρι να καταφέρει η Ελλάδα να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη. Ο λαϊκισμός κοστίζει».

Αυτά επεσήμαινε ο Γερμανός οικονομολόγος στον ιστότοπο Globalist, προσθέτοντας ότι οι περίφημες συμφωνίες Ελλάδας-Ρωσίας για βοήθεια 5 δισ. δολλαρίων «μόνον ως χοντρό καλαμπούρι μπορούν να εκληφθούν».

Χοντρό καλαμπούρι ή όχι, γεγονός είναι ότι κάποιοι δουλεύουν κάποιους άλλους πολύ χοντρά. Και το ερώτημα είναι τί θα γίνει όταν τους πάρουν χαμπάρι… Ίσως το κόστος του λαϊκισμού αποδειχθεί πολύ βαρύ –για τους πολλούς.

Πηγή europeanbusiness