Ο προάγγελος του κραχ

Νέα Κρήτη

Η ραγδαία πτώση των τιμών των εμπορευμάτων, προηγείται συνήθως αυτής των χρηματιστηρίων - ενώ τυχόν χρεοκοπία της Αργεντινής, ο δανεισμός της οποίας από το εξωτερικό έχει σφραγιστεί, θα μπορούσε να είναι η αφορμή της κατάρρευσης.   

Τα εμπορεύματα καταρρέουν, με κυριότερη σήμερα την πτώση του πετρελαίου, παράλληλα με τη σταθεροποίηση της τιμής του χρυσού σε χαμηλά επίπεδα (στα όρια του κόστους εξόρυξης).

Την ίδια στιγμή η Ευρωζώνη βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ύφεση, με την Ιταλία και τη Γαλλία να προειδοποιούν έμμεσα για τον κίνδυνο κατάρρευσης της - ενώ η ΕΚΤ μάταια αναζητεί τρόπους για να εφοδιάσει με ρευστότητα την πραγματική οικονομία. Τόσο οι τράπεζες, όσο και τα νοικοκυριά, μειώνουν το δανεισμό τους, ενώ οι επιχειρήσεις δεν επενδύουν - με μερική εξαίρεση τη Γερμανία (γράφημα).

Παράλληλα, η Ιαπωνία φαίνεται πως δεν καταφέρνει να βγει από την κρίση, παρά την υποτίμηση του νομίσματος της - μεταξύ άλλων, με τη βοήθεια της μεγάλης αύξησης της ρευστότητας εκ μέρους της κεντρικής της τράπεζας (τύπωμα χρημάτων). Το γεγονός αυτό θα έπρεπε να ανησυχήσει ιδιαίτερα τη Γερμανία - αφού η Ιαπωνία, διαθέτοντας μία ανάλογα παραγωγική οικονομία, δεν μπόρεσε τελικά να καταπολεμήσει την κρίση (η Γερμανία τα καταφέρνει ακόμη με τη βοήθεια του υποτιμημένου ευρώ, καθώς επίσης με την εκμετάλλευση των εταίρων της).

Γνωρίζουμε βέβαια πως αυτό που προβληματίζει τη Γερμανία, με αποτέλεσμα να επιβάλλει την άκαμπτη πολιτική λιτότητας στην Ευρωζώνη, είναι ο ενδεχόμενος πληθωρισμός - οπότε η απώλεια της αγοραστικής αξίας των χρημάτων. Ξεχνάει όμως ότι, με χαμηλό τρέχοντα πληθωρισμό, όπως αυτός σήμερα, μπορεί να προκύψει επίσης μεγάλη απώλεια στην αξία του χρήματος - όταν αυξάνεται υπερβολικά το δημόσιο χρέος, όπως συμβαίνει από καιρό τώρα στην Ιαπωνία.

Περαιτέρω, τα χρηματιστήρια πετούν στον «έβδομο ουρανό», αν και παρατηρούνται ήδη ορισμένες έντονες διακυμάνσεις. Είναι γνωστό φυσικά το ότι, προηγούνται της πτώσης τα εμπορεύματα - τα οποία φαίνεται να μας προειδοποιούν για μία νέα παγκόσμια ύφεση, η οποία δεν μπορεί παρά να πλήξει και τις επιχειρήσεις.

Ενδιαφέρον εδώ αποτελεί το γεγονός ότι, ενώ το 2007 στην κατάταξη των 10 μεγαλυτέρων εταιρειών από πλευράς χρηματιστηριακής αξίας υπήρχαν 4 αμερικανικές και 6 από άλλες χώρες (Πίνακας Ι), σήμερα οι 8 από τις 10 (Πίνακας ΙΙ) είναι αμερικανικές - γεγονός που αποτελεί μία ακόμη απόδειξη της χρηματιστηριακής φούσκας στις Η.Π.Α.    

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Οι δέκα μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως, με ημερομηνία 31.12.2007

Α/Α	Όνομα	Προέλευση	Χρηματιστηριακή αξία (σε εκ. $)
1	Petrochina	Κίνα	723.952
2	Exxon Mobil	Η.Π.Α.	511.887
3	General Electric	Η.Π.Α.	374.637
4	China Mobile	Χονγκ Κονγκ	354.120
5	IC Bank of China	Κινα	338.989
6	Microsoft	Η.Π.Α.	333.054
7	Gazprom	Ρωσία	329.591
8	Royal Dutch Shell	Ολλανδία	269.554
9	AT&T	Η.Π.Α.	252.051
10	Sinopec	Κίνα	249.645
Σύνολο			3.737.480

Πηγή: Financial Times Global 500

Κατά την άποψη μας, αυτό δεν σημαίνει ότι οι εταιρείες μίας χώρας, η οποία ευρίσκεται σε έντονα καθοδική πορεία, εξελίσσονται αντιστρόφως ανάλογα - αλλά ότι η φούσκα στη Wall Street είναι μεγαλύτερη, από οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Οι δέκα μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως, με ημερομηνία 30.06.2014

Α/Α	Όνομα	Προέλευση	Χρηματιστηριακή αξία (σε εκ. $)
1	Apple	Η.Π.Α.	560.337
2	Exxon Mobil	Η.Π.Α.	432.357
3	Google	Η.Π.Α.	358.347
4	Microsoft	Η.Π.Α.	344.458
5	Berkshire Hathaway	Η.Π.Α.	312.216
6	Johnson & Johnson	Η.Π.Α.	276.837
7	Royal Dutch Shell	Ολλανδία	269.563
8	General Electric	Η.Π.Α.	263.529
9	Wells Fargo	Η.Π.Α.	261.217
10	Hoffmann La Roche	Ελβετία	256.322
Σύνολο			3.335.193

Πηγή: Financial Times Global 500

Σημείωση: Εάν συμπεριλαμβάναμε στον πίνακα τις κρατικές εταιρείες, τότε η μεγαλύτερη παγκοσμίως θα ήταν η Saudi Aramco, με συνολική αξία 10 τρις $ (μεγαλύτερη από το 50% του ΑΕΠ των Η.Π.Α.)

Από τους Πίνακες φαίνεται επίσης πως η χρηματιστηριακή αξία ακόμη και της τελευταίας εταιρείας είναι μεγαλύτερη από το ΑΕΠ της Ελλάδας - ενώ στο δεύτερο πίνακα βλέπουμε την είσοδο μίας επενδυτικής αμερικανικής εταιρείας (Berkshire Hathaway), καθώς επίσης μίας τράπεζας (Wells Fargo), με τρείς πλέον εταιρείες τεχνολογίας.  

Η απειλή της Αρεγντινής

Συνεχίζοντας, το κραχ θα μπορούσε να επιταχυνθεί από κάποιο μεγάλο πιστωτικό γεγονός, όπως θα ήταν, για παράδειγμα, η χρεοκοπία της Αργεντινής - αφού οι παγκόσμιοι δανειστές δύσκολα θα επιτρέψουν την ευημερία ενός οφειλέτη, ο οποίος διέγραψε μαζικά τα χρέη του, αύξησε στη συνέχεια διαχρονικά το ΑΕΠ του, ενώ αρνείται να συμμορφωθεί με τις απολυταρχικές εντολές τους (άρθρο).

Οι κίνδυνοι για την Αργεντινή συμπεραίνονται από το ότι, μία ημέρα μετά την τηλεοπτική ομιλία της προέδρου της, η οποία κατηγόρησε τους υπαλλήλους της κεντρικής τράπεζας, λέγοντας πως βοηθούν τους τοπικούς τραπεζίτες να κερδοσκοπήσουν εις βάρος της χώρας, εξαναγκάζοντας την κυβέρνηση να υποτιμήσει το νόμισμα, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας παραιτήθηκε.

Αμέσως μετά κατέρρευσε το χρηματιστήριο (-8%), εκτινάχθηκαν στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού της χώρας (αποδόσεις ομολόγων), και ανατιμήθηκε ραγδαία (στο 15,65 έναντι του επισήμου 8,51) το «μπλε δολάριο» (αυτό που διαπραγματεύεται στη μαύρη αγορά - γράφημα).

Υπενθυμίζουμε εδώ πως η Αργεντινή δεν μπορεί πλέον να δανειστεί από το εξωτερικό, οπότε η κυβέρνηση υποχρεώνει την κεντρική τράπεζα να εκτυπώνει χρήματα για να καλυφθούν τα ελλείμματα και οι δαπάνες της, εις βάρος του πληθωρισμού - ο οποίος λέγεται πως έχει φτάσει ανεπίσημα στο 40%.      

Συμπέρασμα

Η ενωμένη Ευρώπη, από οικονομικής πλευράς (ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ελλείμματα προϋπολογισμού, δημόσιο χρέος κοκ.), είναι σε καλύτερη θέση από όλες τις άλλες μεγάλες νομισματικές και πληθυσμιακές περιοχές του πλανήτη - από την Ιαπωνία, από τις Η.Π.Α., από τη Λατινική Αμερική, από το Ηνωμένο Βασίλειο και από την Ινδία, με εξαίρεση ίσως την Κίνα, η οποία όμως υποφέρει από πολλά άλλα προβλήματα.  

Μπορεί λοιπόν να τα καταφέρει να ξεπεράσει την κρίση, εάν διατηρήσει τη συνοχή της, καθώς επίσης εάν υιοθετήσει μία άλλη πολιτική (άρθρο) - με ή χωρίς τη Γερμανία. Κατά την άποψη μας δε, η οποία δεν ισχυριζόμαστε πως είναι η μοναδική σωστή, η Ελλάδα μπορεί επίσης να τα καταφέρει, παραμένοντας εντός της Ευρωζώνης - πολύ δύσκολα όμως εκτός της, ακόμη περισσότερο εάν συμπεριλάβουμε στη σκέψη μας τα γεωπολιτικά ρίσκα.

Οφείλει όμως να έχει μία ξεκάθαρη δημόσια θέση, ως προς αυτήν την κατεύθυνση, χωρίς να λειτουργεί εκβιαστικά απέναντι στους εταίρους της - οι οποίοι δεν είναι προφανώς μόνο η Γερμανία, αλλά όλες οι άλλες χώρες, οι οποίες ασφαλώς τη βοήθησαν, όσον αφορά το δανεισμό της. Άλλωστε δεν είναι αυτές που επέβαλλαν το εγκληματικό ΔΝΤ στην πατρίδα μας, αλλά ο ακόμη ατιμώρητος Εφιάλτης του Καστελλόριζου - ενώ δεν το επέτρεψαν αυτές, αλλά μονομερώς η Γερμανία.     

www.analyst.gr

© Copyright 2014 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.