analyst
Από το τεστ προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων, σχετικά με την αντοχή των τραπεζών, συμπεραίνεται η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων – αφού δεν έλαβε υπ’ όψιν τον αποπληθωρισμό, τα ομόλογα θεωρήθηκαν ασφαλή, ενώ κρύφτηκαν τα παράγωγα
.
Είναι πολύ δύσκολο να δώσει κανείς απάντηση στο ερώτημα, εάν είναι σωστό να κρίνει με αισιοδοξία τα γεγονότα ή να εμμένει στην πραγματικότητα, όσο δυσάρεστη και αν είναι - με την έννοια του τι προσφέρει περισσότερο και τι λιγότερο, όσον αφορά την, εν μέσω κρίσης, ενημέρωση. Η ΕΚΤ πάντως φαίνεται πως έχει αποφασίσει για το πρώτο, θεωρώντας πως η «ωραιοποίηση» των μεγεθών των τραπεζών είναι προτιμότερη, από την αποτύπωση της ψυχρής αλήθειας.
Ενδεχομένως βέβαια να έχει δίκιο, να είναι δηλαδή σωστή η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων, όσον αφορά την πραγματική οικονομική κατάσταση των τραπεζών – ειδικά αυτών του ευρωπαϊκού Νότου, καθώς επίσης ορισμένων άλλων προβληματικών χωρών, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία και η Ιρλανδία.
Δύσκολα όμως μπορεί να πεισθεί κανείς πως οι αυστριακές τράπεζες είναι απολύτως υγιείς, παρά την τεράστια έκθεση τους στην Ανατολική Ευρώπη και στην Ουκρανία – όπως επίσης οι ολλανδικές, όταν στη χώρα μαίνεται η κρίση ακινήτων, οι ιρλανδικές, οι οποίες διασώθηκαν από τους Πολίτες, μετά τον εκβιασμό τους από την ΕΚΤ κοκ.
Εν τούτοις, γνωρίζοντας ότι το ψέμα δεν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, ενώ η ουτοπία δεν προσφέρει στην επίλυση των προβλημάτων, έχουμε την άποψη πως η ΕΚΤ έκανε μεγάλο λάθος – αφού μέσα σε λίγες ώρες αποκαλύφθηκε το πρώτο μεγάλο μειονέκτημα των τεστ κοπώσεως: το ότι δεν συμπεριελήφθη το σενάριο του αποπληθωρισμού, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί.
.
.
Για τη Βόρεια Ευρώπη βέβαια δεν αποτελεί ίσως πρόβλημα. Για τη Νότια όμως, η οποία είναι ήδη βυθισμένη στον αποπληθωρισμό, ενώ ο έλεγχος της αντοχής των τραπεζών της πρόβλεψε πληθωρισμό (!), το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό.
Αυτή είναι ουσιαστικά μία από τις αιτίες, λόγω των οποίων τα κεφάλαια που λείπουν από τις τράπεζες είναι τόσο χαμηλά – κάτι που είναι ιδιαίτερα αισθητό σε χώρες όπως η Ελλάδα, στην οποία συνεχίζεται η μείωση της ζήτησης, με τον τζίρο της λιανικής να περιορίζεται ακόμη κατά 5% τον Οκτώβριο.
Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται το ποσοστό του πληθωρισμού ανά χώρα, το μήνα που μας πέρασε – συμπεραίνεται δε πως ο αποπληθωρισμός δεν είναι μία απλή υπόθεση, αλλά ένα γεγονός, το οποίο όμως δεν θεωρήθηκε ως τέτοιο από την ΕΚΤ.
.
.
Περαιτέρω, τα ομόλογα του δημοσίου θεωρήθηκαν ως απολύτως ασφαλή (οπότε δεν υπάρχει κανένα θέμα διαγραφής χρέους της Ελλάδας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας), η έκθεση των τραπεζών στα επικίνδυνα παράγωγα δεν λήφθηκε καθόλου υπόψη (γεγονός που επεξηγεί την «υγεία» της περισσότερο μοχλευμένης τράπεζας του πλανήτη, της Deutsche Bank), οι συνέπειες των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία δεν συμπεριελήφθησαν εξ ολοκλήρου, δεν θεωρήθηκε πως υπάρχει κίνδυνος να διακοπεί η τροφοδοσία της Ευρώπης με φυσικό αέριο, αλλά ούτε και κλιμάκωση των αντιπαραθέσεων με τη Ρωσία.
Όλα αυτά είναι πιθανόν να μην συμβούν ποτέ. Εν τούτοις, η διεξαγωγή ενός τεστ, με την ονομασία «προσομοίωση ακραίων καταστάσεων», οφείλει να συμπεριλαμβάνει πράγματι ακραίες καταστάσεις – ενώ ο αποπληθωρισμός δεν είναι καν μία πιθανότητα, αλλά ένα γεγονός.
Σε κάθε περίπτωση, το πλέον ανησυχητικό μέγεθος είναι οι τραπεζικές επισφάλειες – οι οποίες είναι 879,1 δις € ή 9% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, αναλυμένες στο γράφημα που ακολουθεί ανά κατηγορία (πέμπτη στήλη).
.
.
Με δεδομένο δε το ότι οι επισφάλειες αυτές είναι μάλλον μεγαλύτερες, ενώ θα συνεχίσουν να αυξάνονται στο μέλλον, λόγω του αποπληθωρισμού, η «είδηση» είναι πολύ επικίνδυνη για τις τράπεζες – ενώ η κατάσταση της Ανατολικής Ευρώπης είναι εξαιρετικά άσχημη, με δυσμενή επακόλουθα για τους χρηματοπιστωτικούς ομίλους που έχουν επεκταθεί εκεί.
Συμπερασματικά λοιπόν, η παρουσίαση των αποτελεσμάτων του τεστ δεν συνέβαλλε καθόλου στη διατήρηση της αξιοπιστίας της ΕΚΤ – δημιούργησε δε λανθασμένες εντυπώσεις, οι οποίες μπορεί να πείσουν τους Ευρωπαίους Πολίτες, αλλά πολύ δύσκολα τους επενδυτές.
Ας ελπίσουμε πάντως πως δεν θα θελήσουν να διαπιστώσουν την πραγματική αντοχή των ευρωπαϊκών τραπεζών οι καταθέτες τους – ειδικά των ιταλικών, οι οποίες φαίνεται να τιμωρήθηκαν παραδειγματικά από την ΕΚΤ, αφού ήταν οι περισσότερες αριθμητικά που απέτυχαν (πιθανότατα λόγω του θράσους της κυβέρνησης της χώρας να αντιπαρατεθεί με τη Γερμανία).
.
Από το τεστ προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων, σχετικά με την αντοχή των τραπεζών, συμπεραίνεται η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων – αφού δεν έλαβε υπ’ όψιν τον αποπληθωρισμό, τα ομόλογα θεωρήθηκαν ασφαλή, ενώ κρύφτηκαν τα παράγωγα
.
Είναι πολύ δύσκολο να δώσει κανείς απάντηση στο ερώτημα, εάν είναι σωστό να κρίνει με αισιοδοξία τα γεγονότα ή να εμμένει στην πραγματικότητα, όσο δυσάρεστη και αν είναι - με την έννοια του τι προσφέρει περισσότερο και τι λιγότερο, όσον αφορά την, εν μέσω κρίσης, ενημέρωση. Η ΕΚΤ πάντως φαίνεται πως έχει αποφασίσει για το πρώτο, θεωρώντας πως η «ωραιοποίηση» των μεγεθών των τραπεζών είναι προτιμότερη, από την αποτύπωση της ψυχρής αλήθειας.
Ενδεχομένως βέβαια να έχει δίκιο, να είναι δηλαδή σωστή η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων, όσον αφορά την πραγματική οικονομική κατάσταση των τραπεζών – ειδικά αυτών του ευρωπαϊκού Νότου, καθώς επίσης ορισμένων άλλων προβληματικών χωρών, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία και η Ιρλανδία.
Δύσκολα όμως μπορεί να πεισθεί κανείς πως οι αυστριακές τράπεζες είναι απολύτως υγιείς, παρά την τεράστια έκθεση τους στην Ανατολική Ευρώπη και στην Ουκρανία – όπως επίσης οι ολλανδικές, όταν στη χώρα μαίνεται η κρίση ακινήτων, οι ιρλανδικές, οι οποίες διασώθηκαν από τους Πολίτες, μετά τον εκβιασμό τους από την ΕΚΤ κοκ.
Εν τούτοις, γνωρίζοντας ότι το ψέμα δεν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, ενώ η ουτοπία δεν προσφέρει στην επίλυση των προβλημάτων, έχουμε την άποψη πως η ΕΚΤ έκανε μεγάλο λάθος – αφού μέσα σε λίγες ώρες αποκαλύφθηκε το πρώτο μεγάλο μειονέκτημα των τεστ κοπώσεως: το ότι δεν συμπεριελήφθη το σενάριο του αποπληθωρισμού, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί.
.
.
Για τη Βόρεια Ευρώπη βέβαια δεν αποτελεί ίσως πρόβλημα. Για τη Νότια όμως, η οποία είναι ήδη βυθισμένη στον αποπληθωρισμό, ενώ ο έλεγχος της αντοχής των τραπεζών της πρόβλεψε πληθωρισμό (!), το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό.
Αυτή είναι ουσιαστικά μία από τις αιτίες, λόγω των οποίων τα κεφάλαια που λείπουν από τις τράπεζες είναι τόσο χαμηλά – κάτι που είναι ιδιαίτερα αισθητό σε χώρες όπως η Ελλάδα, στην οποία συνεχίζεται η μείωση της ζήτησης, με τον τζίρο της λιανικής να περιορίζεται ακόμη κατά 5% τον Οκτώβριο.
Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται το ποσοστό του πληθωρισμού ανά χώρα, το μήνα που μας πέρασε – συμπεραίνεται δε πως ο αποπληθωρισμός δεν είναι μία απλή υπόθεση, αλλά ένα γεγονός, το οποίο όμως δεν θεωρήθηκε ως τέτοιο από την ΕΚΤ.
.
.
Περαιτέρω, τα ομόλογα του δημοσίου θεωρήθηκαν ως απολύτως ασφαλή (οπότε δεν υπάρχει κανένα θέμα διαγραφής χρέους της Ελλάδας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας), η έκθεση των τραπεζών στα επικίνδυνα παράγωγα δεν λήφθηκε καθόλου υπόψη (γεγονός που επεξηγεί την «υγεία» της περισσότερο μοχλευμένης τράπεζας του πλανήτη, της Deutsche Bank), οι συνέπειες των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία δεν συμπεριελήφθησαν εξ ολοκλήρου, δεν θεωρήθηκε πως υπάρχει κίνδυνος να διακοπεί η τροφοδοσία της Ευρώπης με φυσικό αέριο, αλλά ούτε και κλιμάκωση των αντιπαραθέσεων με τη Ρωσία.
Όλα αυτά είναι πιθανόν να μην συμβούν ποτέ. Εν τούτοις, η διεξαγωγή ενός τεστ, με την ονομασία «προσομοίωση ακραίων καταστάσεων», οφείλει να συμπεριλαμβάνει πράγματι ακραίες καταστάσεις – ενώ ο αποπληθωρισμός δεν είναι καν μία πιθανότητα, αλλά ένα γεγονός.
Σε κάθε περίπτωση, το πλέον ανησυχητικό μέγεθος είναι οι τραπεζικές επισφάλειες – οι οποίες είναι 879,1 δις € ή 9% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, αναλυμένες στο γράφημα που ακολουθεί ανά κατηγορία (πέμπτη στήλη).
.
.
Με δεδομένο δε το ότι οι επισφάλειες αυτές είναι μάλλον μεγαλύτερες, ενώ θα συνεχίσουν να αυξάνονται στο μέλλον, λόγω του αποπληθωρισμού, η «είδηση» είναι πολύ επικίνδυνη για τις τράπεζες – ενώ η κατάσταση της Ανατολικής Ευρώπης είναι εξαιρετικά άσχημη, με δυσμενή επακόλουθα για τους χρηματοπιστωτικούς ομίλους που έχουν επεκταθεί εκεί.
Συμπερασματικά λοιπόν, η παρουσίαση των αποτελεσμάτων του τεστ δεν συνέβαλλε καθόλου στη διατήρηση της αξιοπιστίας της ΕΚΤ – δημιούργησε δε λανθασμένες εντυπώσεις, οι οποίες μπορεί να πείσουν τους Ευρωπαίους Πολίτες, αλλά πολύ δύσκολα τους επενδυτές.
Ας ελπίσουμε πάντως πως δεν θα θελήσουν να διαπιστώσουν την πραγματική αντοχή των ευρωπαϊκών τραπεζών οι καταθέτες τους – ειδικά των ιταλικών, οι οποίες φαίνεται να τιμωρήθηκαν παραδειγματικά από την ΕΚΤ, αφού ήταν οι περισσότερες αριθμητικά που απέτυχαν (πιθανότατα λόγω του θράσους της κυβέρνησης της χώρας να αντιπαρατεθεί με τη Γερμανία).
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου