Κυριακή 1 Ιουλίου 2018

Κρίση της δημόσιας υγείας: Αυτοκτονίες



Aπό την ψυχολόγο Εύη Νικολοπούλου
Η παρεμπόδιση των αυτοκτονιών και η πρόληψη σύμφωνα με την Αμερικάνικη Ψυχολογική Εταιρεία πρέπει να τεθεί ως προτεραιότητα δημόσιας υγείας. Χτεσινή ανακοίνωση:
«Τα ποσοστά των αυτοκτονιών αυξήθηκαν κατά 25% στην Αμερική από το 1999 έως το 2016,σύμφωνα με έρευνα που δόθηκε στην δημοσιότητα χθες. Ενα σοκαριστικό νούμερο 45.000 Αμερικανών αυτοκτόνησε μέσα στο 2016. Η αυτοκτονία είναι επείγον να τεθεί ως προτεραιότητα στη δημόσια υγεία. Χρειάζεται να αυξήσουμε την πρόσβαση στη διάγνωση και να εξασφαλίσουμε ότι η ασφάλεια καλύπτει και την πρόληψη και την θεραπεία. Η κρίση επηρεάζει ανθρώπους με ή χωρίς διαγνωσμένα προβλήματα υγείας. Η αυτοκτονία είναι συχνά μια πράξη απελπισίας, όταν κάποιος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής. Το να απευθυνθούμε σε αυτές τις δυσκολίες είναι ζωτικής σημασίας».
ΧΜ. Παράξενο. Οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 25% και στην Αμερική οι επιστήμονες το όνομασαν κρίση. Να δούμε λίγο τα δικά μας;
«Από το 2008 – 2013 οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 43,3% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια» διαβάζουμε στα ΝΈΑ στις 3/5/2018 , με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Διπλάσιο ποσοστό από την Αμερική, αλλά εδώ δεν είδαμε να χτυπάει κανένα καμπανάκι και φορείς να βάζουν προτεραιότητα τη διάγνωση, τη θεραπεία αλλά κυρίως την πρόληψη. Γιατί;

Ίσως διότι η αντιμετώπιση είναι πολυεπίπεδη και πολυέξοδη . Χρειάζεται δηλαδή να προσληφθούν στους Δήμους και τις περιφέρειες στρατιές ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και νοσηλευτριών και χρειάζεται να αντιμετωπιστεί A.S.A.P το θέμα της ανεργίας και της φτώχειας.
Ίσως να διαφωνεί η ελληνική πολιτεία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που τονίζει ότι «η ψυχική υγεία είναι κοινωνικός δείκτης».
Ίσως επειδή είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουμε να «μεταρρυθμιζόμαστε» και να μαστιγωνόμαστε, θεωρώντας ότι η εξαθλίωση και η φτώχεια μας αξίζουν, ότι είναι θυσίες που πρέπει να κάνουμε για κάποιο γενικότερο καλό, και ίσως είναι προτεραιότητα να πειστούμε ότι οι αυτοκτονίες δεν είναι θέμα απελπισίας απέναντι στις τεράστιες δυσκολίες της οικονομικής κρίσης, όπως λέει η Α.Ψ.Ε αλλά προϋπάρχοντα ψυχιατρικά προβλήματα και ασθένειες αποσυνδεδεμένες από την μεγαλύτερη οικονομική κρίση που βίωσε η Ελλάδα μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως μας λένε εδώ διάφοροι πρόθυμοι, διαστρεβλώνοντας ή αποσιωπώντας τα συγκλονιστικά στοιχεία.
Ίσως. Ποιός ξέρει, υποθέσεις κάνουμε.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου