Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

Οι εμπρηστές ως τρομοκράτες


του Κωνσταντίνου Κόλμερ

Ότι οι πυρκαγιές της Κινέτας και στην Ανατολική Αττική είναι αποτέλεσμα εμπρησμού ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός «μας» δεν αμφιβάλλει. Οι απώλειες όμως τόσων συνανθρώπων και η καταστροφή περιουσιών και των δασών της Αττικής αναβιβάζουν το τρομακτικό γεγονός στο επίπεδο της οργανωμένης τρομοκρατίας. Ήταν αναμενομένον. Υπάρχει μία καμπύλη γνώσεως που ισχύει εις οιανδήποτε πρόγνωση. Όταν οι άλλες μορφές «ευθυγράμμου» τρομοκρατίας αποτυγχάνουν, τότε η προσπάθεια κι η ακρίβεια συναντώνται στο πιο ευάλωτο σημείο (*) των προβλέψεων.
Επί το απλούστερον, θα μπορούσε να διατυπωθή ως η συγκυρία εμπειρίας και η ικανότητος των τρομοκρατών. Γνωρίζοντας την ανικανότητα του κράτους να αντιμετωπίσει έκτακτα γεγονότα, ασχολούμενο με την απέραντη αδολεσχία και βερμπαλισμό και της κοινωνίας μας να επιλέξει παραγωγική ηγεσία, που με γρήγορα αντανακλαστικά να μπορεί να συλλάβει και τιμωρήσει παραδειγματικά τους εμπρηστές, οι εγχώριοι τρομοκράτες έδρασαν ανεμπόδιστοι.
«Ακούσατε, ακούσατε, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Τούρκοι, Ρώσσοι και Γερμανοί» τα περί «ασύμμετρης απειλής» και του «φαινομένου του σίφωνα» αλλά ούτε ο πυκνός αστικός ιστός (νομιμοποιημένων) αυθαιρέτων οικισμών μήτε η ταχύτης ενός βραχυβίου «Πουνέντε» (5-6 μποφώρ) είναι ασυνήθιστα στην Αττική γή.

Όχι πώς δεν συνέβησαν στο παρελθόν διατεταγμένοι εμπρησμοί ως άλλωστε παρεδέχθη η πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Τσιλλέρ-χανούμ, που την εποχή του αλήστου μνήμης Κώστα Σιμήτη είχε γεμίσει τα ελληνικά δάση με εμπρηστές της ΜΙΤ αλλά κατά την παρούσα περίοδο είναι η «αποσταθεροποίηση» είναι περιττή.
Όταν ο μισός υπόκοσμος ευρίσκεται εκτός των φυλακών με την άδεια του υπουργού Δικαιοσύνης και οι κατά παραγγελία φόνοι εν μέση οδώ, συχνό και ανεξιχνίαστο περιστατικό, δεν χρειάζονται ξένοι πράκτορες. Εκτός της αστυνομίας και το πυροσβεστικό σώμα υποφέρει από σημαντικές ελλείψεις ενώ τα εναέρια μέσα της πολεμικής αεροπορίας ακινητοποιούνται με την δύση του ηλίου, αφού δεν υπάρχει φωτισμένο θαλασσοδρόμιο ανεφοδιασμού με νερό και καύσιμα (λχ. στον Ευβοϊκό κόλπο). Πάντα ταύτα είναι γνωστά εν Ελλάδι και στον Κορυδαλλό.
Άγνωστο είναι ότι κατά την διάρκεια της πρώτης «Ιντιφάδας» (ανταρσίας) των Παλαιστινίων, τα δάση του Ισραήλ «αυτοανεφλέγοντο» περιέργως, μέχρις ότου η τότε πρωθυπουργός Γκόλντα Μέγιερ διέταξε τον Ισραηλινό στρατό να εισέλθη στα δάση και να τα προστατεύσει, στήνοντας ενέδρες και ελέγχοντας κάθε ύποπτο περιπατητή. Μετ’ ού πολύ το μήνυμα ελήφθη στους υποψηφίους εμπρηστές και οι πυρκαγιές σταμάτησαν.
Δοθέντος ότι ο ελληνικός στρατός απεσύρθη από την φύλαξη των συνόρων της χώρας, υπέρ της ΦΡΟΝΤΕΞ μήπως θα ήταν σκόπιμο να αναλάβει τουλάχιστον την προστασία των δασών, άπαξ και οι φυσικοί προστάτες των, οι ρητινοσυλλέκτες απεσύρθησαν του ελληνικού πευκοδάσους, ελέω του δασμολογικού αφοπλισμού και της ελλείψεως προστασίας του ελληνικού προϊόντος, του τερεβυνθελαίου, επ’ ωφελεία της χημικής βιομηχανίας της Ευρώπης.

Κώστας Κόλμερ
(*)Οικονομολόγοι το αποκαλούν «η αρχή Παρέτο των προβλέψεων».



Πηγή slpress

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου