του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Η εκδήλωση μνήμης στο πέρασμα του Γεράσιμου Αρσένη που οργάνωσε το ΙΝΕΡΠΟΣΤ – πρωτοβουλία της Λούκας Κατσέλη, με συντονιστή τον Σωτήρη Μουσούρη – με τον κάπως σιβυλλικό τίτλο «1996: Έτος-ορόσημο για την χώρα και την προοδευτική παράταξη» (στην συνέχεια προέκυψε μια επεξήγηση…), όπως χτίστηκε γύρω από μια ανέκδοτη συνέντευξη/κατάθεση-προσωπική μαρτυρία που δόθηκε στον Γ. Μυλωνά λίγες μόλις μέρες πριν τον θάνατο του Γεράσιμου, («In search of Andreas Papandreou”) υπήρξε πολύπλευρα ενδιαφέρουσα. Στιγμές-στιγμές συναρπαστική.
Είχε την χρησιμότητά του το πάνελ των Μιχ. Σπουρδαλάκη – Δημ. Βερβεσού – Δημ. Πιπεργιά – Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, όλων συνεργατών/με άμεση εμπειρία από την διαδρομή του Αρσένη. Όμως, όπως και να το κάνει κανείς, η προσωπική του μαρτυρία – και μάλιστα το τμήμα εκείνο που κάλυψε την φιγούρα του Ανδρέα Παπανδρέου και την αρχική φάση διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ/την πρώτη τετραετία και τα στοιχήματα που τότε μπήκαν, είχε ιδιαίτερη βαρύτητα. Πριν απ’ όλα για την σκιαγράφηση, από έναν άνθρωπο που τον γνώρισε νωρίς αλλά και υπό οπτική γωνία που σηματοδοτούσε πολλά – συνάδελφος στα Οικονομικά, με ένταξη στην liberal με την Αμερικανική έννοια ματιά στην πολιτικοκοινωνική ανάγνωση του ριζοσπάστη, με πρώιμη αναφορά στα αναπτυξιακά του Τρίτου Κόσμου -, του Ανδρέα Παπανδρέου στα χρόνια διαμόρφωσης της πολιτικής του σκέψης και στράτευσης. Το τι μπορεί να σημαίνει η συνέχιση του Stevenson ή του McGovern είναι μια μακριά ιστορία: όμως απ’ εκεί πηγάζει και η αριστερή αλλα ταυτόχρονα κοσμοπολίτικη επιλογή, καθώς και η αντίθεση στην λογική του κρατισμού. Σε διάψευση της στερεοτυπικής εικόνας που του είχε πλασθεί αργότερα, ο Αντρέας (και συνεπώς το ΠΑΣΟΚ, σε μια λογική του που δεν επικράτησε όμως…) ήταν «απέναντι» στην κρατιστική ανάγνωση, πλησίαζε τον μετασχηματισμό της οικονομίας μέσα από κάτι που θα ήθελε να ήταν Δυτική εκδοχή της αυτοδιαχείρισης.
Εξίσου χρήσιμη – θα φανεί στη συνέχεια γιατί επιλέγουμε τον όρο… - η αφήγηση Αρσένη για την αρχική πορεία του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ας πούμε η πρώτη τετραετία. Περιέγραψε τις «μεγάλες μάχες» που γίνονταν μέσα στο ΠΑΣΟΚ, το πώς είχαν διαμορφωθεί τρεις μείζονες τάσεις: η μια με τα πολιτικά στελέχη και πολλούς συνδικαλιστές, που γρήγορα από την διεκδίκηση πέρασαν στην νέμηση της εξουσίας. η δεύτερη που δεν δίστασε να την χαρακτηρίσει Κεντροδεξιά, γύρω από τον Κώστα Σημίτη, με περιορισμένη ενδοκομματική απήχηση αλλά «πολύ καλή οργάνωση και ισχυρή διείσδυση στα μέσα ενημέρωσης», μετεξέλιξη της Δημοκρατικής Άμυνας και λογική αστικού εκδημοκρατισμού η τρίτη που την ονόμασε «αναπτυξιακή τάση» και στην οποία στρατεύθηκε ο ίδιος με λογική μετασχηματισμού της οικονομίας, που αποτυπώθηκε στο εγχείρημα της κοινωνικοποιήσεων.
Να σημειωθεί η έκταση που έδωσε ο Αρσένης – επαναλαμβάνουμε: σε συνέντευξη ορισμένες μόλις ημέρες πριν πεθάνει… - στο πόσο στην περίοδο αυτή , αντιθέτως από εκείνο που επικράτησε να λέγεται, ΔΕΝ υπήρξε επιλογή να αυξηθεί ο δανεισμός και το χρέος: όμως, η απόφαση να διασωθεί η Εθνική Τράπεζα που λύγιζε κάτω από τα «κόκκινα δάνεια» της εποχής, να πάψει ο άτοκος δανεισμός από τους πόρους των Ασφαλιστικών Ταμείων και να σταματήσει η χρηματοδότηση της οικονομίας από Χολαργό (και η δανειοδότηση των επιχειρήσεων με επιλογές και επιτόκια Νομισματικής Επιτροπής), δηλαδή κινήσεις εξυγίανσης και ουσιαστικού εκσυγχρονισμού, άλλαξαν την αποτύπωση του χρέους της οικονομίας. την δεκαετία του ΄80
Αυτή είναι η δική μας ματιά στο κύριο αποτύπωμα της εκδήλωσης μνήμης Γεράσιμου Αρσένη. Βέβαια, η κυρίαρχη στόχευση ήταν να περιγραφεί το πώς το 1996 – με την μετάβαση σε Κώστα Σημίτη και την εποχή του Εκσυγχρονισμού, μαζί και τον θάνατο του Ανδρέα και την όλη διαδικασία διαδοχής - «υπήρξε η ληξιαρχική πράξη θανάτου του ΠΑΣΟΚ». Και ο εκτροχιασμός της κινηματικής/ριζοσπαστικής λογικής του προς άλλες ατραπούς. Το γεγονός ότι ατάκες π.χ. του Δημήτρη Πιπεργια ή του Μιχ. Σπουρδαλάκη «ανέβασαν» χαμόγελα ενδιαφέροντος από τους παρευρισκόμενους Νίκο Φίλη, Νίκο Ξυδάκη, και πάντως Αλέκο Φλαμπουράρη απετέλεσε την πρακτική πλευρά της υπόθεσης.
kontranews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου