«Να ξέρουμε τι έχει συμβεί»

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Ας είμαστε ειλικρινείς: ακόμη και σήμερα, 26 χρόνια αργότερα, δεν έχουμε ξεκαθαρισμένη εικόνα του τι συνέβη στα Υμια-Ι. Και μάλιστα από δυο πλευρές, δηλαδή τι ακριβώς συνέβη με την ύψωση Ελληνικής σημαίας (από ποια ακριβώς χέρια, με τι πρωτοβουλία/στήριξη και με ένταξη σε ποιον σχεδιασμό), πώς βρέθηκε στην μέση η Τουρκική παρέμβαση και η Τουρκική σημαία (τι και ποιες δυνάμεις αντιπροσώπευε το τότε Τουρκικό κανάλι: για 1996 μιλάμε και όχι για εποχή Ερντογάν). Αλλά και τι συνέβη με την πτώση του ελικοπτέρου των Βλαχάκη-Γιαλοψού-Καραθανάση, για τους οποίους αφέθηκε να πλανάται (κοίτα σύμπτωση!) η πληροφορία/εκτίμηση περί καιρικών φαινομένων ή/και vertigo που είναι σε τραγική αντίθεση με την υπόνοια της κατάρριψης. 

Όσοι «εύκολα» επιλέγουν την μια ή την άλλη εκδοχή, ας θυμούνται ότι στην πρώτη σπιλώνεται με γεύση ανθρώπινου σφάλματος το πέρασμα ανθρώπων στους οποίους στήθηκε ηρώο, στην δευτερη ότι έμεινε αναπάντητη επίθεση με αληθινά (και τραγικά αποτελεσματικά…) πυρά εναντίον Ελληνικής στρατιωτικής μονάδας. Ανάλογα ισχύουν και για το τραγικό τέλος του σμηναγού Γ. Μπαλταδώρου. [Αφήνουμε αυτήν την στιγμή εκτός συζήτησης τα «επίσημα» γεγονότα της τρομερής εκείνης νύχτας των Υμίων. Την άρνηση Σημίτη να μεταβεί στο ΚΕΠΙΧ ή να δεχθεί την ενημέρωση Βασιλικόπουλου. τις τποθετήσεις Λυμπέρη/Επιτελείου. τον παραμερισμό Αρσένη.  το τηλεφώνημα Χόλμπρουκ-Τσιλλέρ-Πάγκαλου . το δόγμα “no men/no ships/no flags», δηλονότι απόσυρση των δυνάμεων από τις βραχονησίδες και την θαλάσσια ζώνη, συν απομάκρυνση των σημαιών].

Πάμε πιο γρήγορα τώρα, για να φθάσουμε από τα Υμια – που, κοιτάχτε τον χάρτη! , βρίσκονται στα Δωδεκάνησα, ανήκουν στην Κάλυμνο. ενώ οι Ανθρωποφάδες είναι πολύ πιο πίσω και πάνω, είναι στις νήσους του Αιγαίου, δηλαδή Σάμος-Ικαρία («έδαφος Καμμένου») και μάλιστα στα Δυτικά της Σάμου/σύμπλεγμα Φούρνων – στους Ανθρωποφάδες. Και στο επεισόδιο των δυο Ελληνων στρατιωτικών που  από περιπολία στον Εβρο βρέθηκαν κρατούμενοι στην Αδριανούπολη , δεν ξέρουμε/δεν μάθαμε/δεν σταθεροποιήθηκε η επίσημη – έστω – θέση για του πόσο μέσα στο Τουρκικό έδαφος βρέθηκαν.  υπό ποιες συνθήκες με ποιες κατηγορίες – και με τι τεκμηρίωση – κρατούνται. 

Και ας περνούν οι εβδομάδες… Αλλά και στον εμβολισμό του ΠΑΘ «Γαύδος» από την Τουρκική ακταιωρό «UMUT» - στα πλαίσια των Υμίων-ΙΙ – δυο μήνες μετά το επεισόδιο μένουν στον αέρα τα ακριβή πραγματικά περιστατικά. Οπότε στο φόντο δεν υπάρχει γνήσια αξιολόγηση των προθέσεων και της αληθινής σημασίας των επεισοδίων. Αν και το στήσιμο σταθμού παρακολούθησης από την κοντινή απέναντι Τουρκική ακτή των εφεξής Ελληνικών κινήσεων στην γύρω θαλάσσια περιοχή (και η ονοματοδοσία Imia/Kardak ή Kardak/Imia στους διεθνείς χάρτες), κάτι λέει για το πώς από το «γκριζάρισμα» ζωνών περνούμε σε κοκκίνισμα στο Αιγαίο…

Κάνε, λοιπόν, αυτή την διαδρομή φίλε αναγνώστη προτού αρχίσεις και καταλήγεις σε άποψη για το τι συνέβη στους Ανθρωποφάδες και το σύμπλεγμα των Φούρνων. Τα πραγματικά στοιχεία (ή: κάποια πραγματικά στοιχεία) θα αργήσουν Όμως προσέξτε σοβαρά τον χάρτη: πόσο «μέσα», Δυτικά, βρίσκεται το έδαφος αυτό . Και, αν έχεις ακούσει ήδη το επιχείρημα περί Κυράς της Ρω, ξανά τον χάρτη! Δυτικά του Καστελλόριζου, στην εσχατιά της Ελληνικής επικράτειας, εκείνη. 

Και μην ξεχνάς ότι η Δέσποινα Αχλαδιώτη (μέλος της Αντίστασης στην Κατοχή, σημειωτέον) έθετε τον εαυτό της επι 40 χρόνια σε κίνδυνο πηγαίνοντας να κάνει έπαρση και υποστολή της σημαίας, εκεί. Όχι περαντζάδα με ταχύπλοο, με φόρτωμα σημαίες και με αναρτήσεις σε Facebook.Χρειάζεται ξεκαθάρισμα μεταξύ μας του «τι έχει συμβεί», ενώ η Τουρκική πλευρά θα στήνει το δικό της αφήγημα – και να δούμε μην αρχίσει η ανάρτηση από φωτογραφικό υλικό/φιλμάκια, άνευ τέλους!

kontranews