του Παναγιώτη Ε. Πετράκη*
Οι μεγάλες διαρθρωτικές μεταβολές που συμβαίνουν στον Δυτικό κόσμο ενεργοποιούνται από τη μεταφορά πλούτου προς την ανατολική πλευρά της παγκόσμιας σφαίρας όπου εκεί ευνοείται η δημιουργία μίας νέας μεσαίας τάξης και βελτιώνεται η θέση των φτωχότερων στρωμάτων. Συνολικά η παγκόσμια ακραία φτώχεια (άτομα που ζουν με λιγότερο από $1,9 την ημέρα, 8% του πληθυσμού) μειώνεται αλλά πάντως όχι πολύ γρήγορα. Υπολογίζεται ότι κάθε ημέρα 54.551 πρόσωπα ξεφεύγουν από την ακραία φτώχεια και 11.724 πρόσωπα εισέρχονται σ’ αυτήν.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η προσοχή δεν εστιάζεται στην ακραία φτώχεια διότι είναι ένα ιδιαίτερα περιορισμένο φαινόμενο. Η προσοχή εστιάζεται στην Κοινωνική Δικαιοσύνη. Εδώ εξάλλου εδράζει η πηγή του λαϊκισμού που αποδιαρθρώνει τις Ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Ο Δείκτης Κοινωνική Δικαιοσύνης (Bertelsmann Stiftung, 2017) ως μέτρο ποσοτικοποίησης του βαθμού κοινωνικής δικαιοσύνης διαμορφώνεται από έξι κυρίως επιμέρους δείκτες: τον κίνδυνο φτωχοποίησης, την παροχή εκπαιδευτικών ευκαιριών, τη δυνατότητα προσφυγής στις αγορές εργασίας, την κοινωνική συνοχή και τις μη διακρίσεις, την υγεία και τέλος την διαγενεακή δικαιοσύνη.
Οι χώρες με τον υψηλότερο δείκτη Κοινωνικής Δικαιοσύνης είναι η Δανία και ακολουθείται από την Σουηδία και την Φιλανδία. Οι χώρες με τον χαμηλότερο δείκτη είναι η Ελλάδα (!) ενώ ελαφρώς καλύτερες επιδόσεις έχουν η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Τα καμπανάκια ηχούν με ανήσυχο τόνο για το πολιτικό μας σύστημα!
Η Δανία σε όλους τους τομείς εμφανίζει πολύ υψηλούς δείκτες επίδοσης με κορύφωση την παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών και τον χαμηλότερο στην διαγενεακή δικαιοσύνη. Η Ελλάδα την χαμηλότερη επίδοση την παρουσιάζει στον κίνδυνο φτωχοποίησης και την υψηλότερη στην παροχή εκπαιδευτικών ευκαιριών.
Ο Ελληνικός πληθυσμός που βρίσκεται κοντά στον κίνδυνο φτώχειας πριν τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (2.681.542 άτομα το 2016) άρχισε να μειώνεται, με αργό όμως ρυθμό, από το 2014 όταν για πρώτη φορά επιχειρήσαμε να εξέλθουμε από την κρίση. Συγκεκριμένα, μειώθηκε κατά 260.749 άτομα το 2014, κατά 72.154 το 2015, και κατά 51.000 το 2015.
Τι προκαλεί την μείωση αυτή στην Ελλάδα; Η κυβερνητική πολιτική ενίσχυσης των χαμηλότερων στρωμάτων; Σε ένα σχετικά περιορισμένο βαθμό.
Ποιος σημαντικός παράγοντας φαίνεται ότι είναι η αύξηση της απασχόλησης που οφείλεται με τη σειρά της στην άνοδο του τουριστικού τομέα και στη μείωση των μισθών (εσωτερική υποτίμηση)! Η απασχόληση αυξήθηκε κατά 58.600 εργαζόμενους το 2014, 109.800 εργαζόμενους το 2015, και 600 εργαζόμενους το 2016. Έτσι ενώ, μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, τα άτομα που κινδύνευαν με φτώχεια μειώθηκαν μεταξύ 2016 και 2013 κατά 273.100 άτομα, η απασχόληση αυξήθηκε κατά 169.000 άτομα! Ξέρουμε λοιπόν ποιος είναι ο καλός άγγελος. Η αύξηση της απασχόλησης!
Η Κοινωνική Δικαιοσύνη στην Ελλάδα θα διευρυνθεί όταν αυξηθούν οι ευκαιρίες απασχόλησης! Τόσο απλό!
1η δημοσίευση: Εφημερίδα "Ελευθερία του Τύπου" της Κυριακής (26/11/2017)
* Ο Παναγιώτης Ε. Πετράκης είναι Καθηγητής Οικονομικών | Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΕΚΠΑ
Πηγή indeepanalysis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου