Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

Η Ευρασία, το Βιετνάμ και οι μπίζνες

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Την ώρα που μεγάλοι διεθνείς ειδησεογραφικοί οργανισμοί μετακινούν το κέντρο βάρους τους από την Ευρώπη στην Ασία, μεταφέροντας εκεί τα γραφεία τους λόγω του γεωπολιτικού ενδιαφέροντος που μετατοπίζεται ανατολικότερα, μια σειρά γεγονότων έρχεται να επιβεβαιώσει αυτή την εξέλιξη των τελευταίων χρόνων, η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, φέρει και την χαρακτηριστική ονομασία Ευρασία. Αυτή συναντάται όλο και συχνότερα στις αναλύσεις που διαβάζουμε καθημερινά από τα Μέσα.
Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι χρονικά βρισκόμαστε στο σημείο σημαντικών αλλαγών και μεταβολών και ότι η πολιτική γεωγραφία βρίσκεται υπό νέα διαμόρφωση για τις συγκεκριμένες περιοχές. Ο σχετικός όρος «Ευρασία», πέραν της γεωγραφικής του διάστασης, δεν είναι καινούργιος πολιτικά, αλλά συναντάται αρκετά νωρίτερα στη σύγχρονη ιστορία. O Χάλφορντ Μακίντερ (Halford Mackinder) (1861-1947), βρετανικής καταγωγής, ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς της γεωπολιτικής ισχύος, στη θεωρία του για την Κεντρική Γη την οποία δημοσίευσε το 1904, προτείνει ένα γεωπολιτικό σενάριο σε παγκόσμια κλίμακα, προσπαθώντας να εξηγήσει τη λειτουργία του κόσμου. Ο κόσμος χωρίζεται σε δύο μέρη: στην «Παγκόσμια Νήσο» (Ευρασία και Αφρική) και την «Περιφέρεια» (βρετανικές νήσους, αμερικανική ήπειρο και Αυστραλία) Υποστήριξε ότι εάν ένα κράτος ή μια συμμαχία κρατών κατορθώσει να ελέγξει το χώρο των αχανών εκτάσεων της Ασίας με τους πλούσιους φυσικούς πόρους, θα επηρεάσει σημαντικά την παγκόσμια πολιτική. Αναφέρει λοιπόν: «Αυτός ο οποίος κυβερνά την Ανατολική Ευρώπη κυριαρχεί στην καρδιά της γης (Ασία). Αυτός ο οποίος κυβερνά στην καρδιά της γης κυριαρχεί την παγκόσμια νήσο (Ευρασία). Αυτός ο οποίος κυβερνά την παγκόσμια νήσο κυριαρχεί τον κόσμο». Ενώ, ο Spykman, Αμερικανός αναλυτής, έγραφε, σε αντιδιαστολή προς τον Mackinder: «Όποιος ελέγχει την περίμετρο κυριαρχεί στην Ευρασία. Όποιος κυριαρχεί στην Ευρασία ελέγχει τις τύχες του κόσμου». Συνεπώς, η χρήση και η σημασία του όρου Ευρασία δεν είναι καινούργια, αλλά σήμερα ξαναβρίσκεται στο προσκήνιο, επανανοηματοδοτείται και δείχνει τη τάση που υπάρχει γεωπολιτικά διεθνώς. Πόλεμοι, μετακινήσεις πληθυσμών, οικονομικές και πολιτικές συμμαχίες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Εμείς θα εστιάσουμε στην οικονομική πλευρά κυρίως του θέματος και κυρίως σε μια χώρα-έκπληξη, το σοσιαλιστικό Βιετνάμ.

Από το 2015, Ρωσία και Κίνα, αποφάσισαν να συνεργαστούν στρατηγικά και κυρίως στη δόμηση μιας ευρασιατικής οικονομικής ένωσης. Μαζί, φυσικά, και με τη παρουσία και άλλων δυνάμεων της ζώνης, όπως Ινδία, Ιράν. Η Κίνα, από μια παραγωγός χώρα της Δύσης προσπαθεί να διαμορφώσει μια αυτόνομη και αυτοτελή στρατηγική και παρουσία. Από χώρα που παρήγαγε κατ’ εντολή και για λογαριασμό της Δύσης, να παράγει και να καταναλώνει κατ’ ιδίαν. Η γοργά αναπτυσσόμενη επιχειρηματική ελίτ, αλλά και η μεσαία τάξη των εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων (Κίνα, Ινδία), μετατοπίζουν το οικονομικό ενδιαφέρον από τη γηράσκουσα (δημογραφικά και οικονομικοπολιτικά) Ευρώπη και ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, η Ρωσία έχει αναλάβει το κλείσιμο διακρατικών συμφωνιών με άλλα κράτη της Ασίας. Το Βιετνάμ ήταν από τα πρώτα κράτη που υπέγραψαν συμφωνία με την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU). Έχει ενδιαφέρον να σταθούμε στη περίπτωση του Βιετνάμ. Η Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ κατατάσσεται στα ελάχιστα εναπομείναντα(;) κομμουνιστικά καθεστώτα, με 90 εκατομμύρια κατοίκους και ΑΕΠ 180 δις δολάρια. Από τα τέλη της δεκαετίας του 2000, το Βιετνάμ άνοιξε τις πύλες του στο καπιταλισμό της Δύσης και της Κίνας. Για την ακρίβεια, από τις αρχές του ’90 εισήλθε στην «οικονομία της αγοράς», αλλά από τα τέλη του 2000 εντάθηκε αυτή η τάση. Είναι η περίοδος που οι μισθοί στη Κίνα αυξάνονταν και οι κεφαλαιούχοι έψαχναν για νέες, φθηνότερες λύσεις και ευκαιρίες. Άλλωστε, αυτό το κυνήγι δεν τελειώνει ποτέ… Το Βιετνάμ, γειτνιάζον κράτος στα νότια της Κίνας, προσέλκυσε τα νέα επιχειρηματικά σχήματα. Το 2010 ο κινέζος εργάτης είχε να λαμβάνει 141 δολ/μήνα, ένας μισθός που είχε διαμορφωθεί μετά από πολυήμερες απεργίες. Την ίδια χρονιά, στο γειτονικό Βιετνάμ ο μηνιαίος μισθός δεν ξεπερνά τα 85 δολάρια. Στους ορυζώνες ξεπηδούν εργοστάσια της Samsung, Canon, Nike, Alcatel, Siemens και της Foxconn. Η τελευταία είναι γνωστή για τις δεκάδες αυτοκτονίες που έχουν πραγματοποιηθεί από εργαζομενούς της λόγω των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας. Η Κίνα, βασικός εμπορικός εταίρος του Βιετνάμ, διαμορφώνει σε συνεργασία με το κομμουνιστικό καθεστώς τους νέους κανόνες.
Την ίδια περίοδο, το 2008, ο έλληνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στο Βιετνάμ. Ως γνωστόν, τα διεθνή ταξίδια των Προέδρων της Δημοκρατίας συνοδεύονται από καμιά τριανταριά επιχειρηματίες που προσπαθούν να κάνουν μπίζνες. Το ίδιο, ασφαλώς, έγινε και πρόσφατα, από την ΕΕ αυτή τη φορά, όταν ο επίτροπος γεωργίας Φιλ Χόγκαν, μάζεψε 60 περίπου εταιρείες από την Ευρώπη και πήγαν για δουλειές σε Βιετνάμ και Ινδονησία. Την ελληνική επιχειρηματικότητα την εκπροσωπούσε η Vivartia (Δέλτα τρόφιμα, Μπαρμπα-Στάθης κ.λπ.), το δε αξιοσημείωτο, στην υπόθεση, είναι η ανοικτή επιστολή του ευρωπαίου επιτρόπου προς τους έλληνες αγρότες: «Αισθάνομαι ικανοποίηση ότι θα συνοδεύομαι σε αυτήν την αποστολή από εκπρόσωπο από την Ελλάδα.Θα έχει μια πραγματική ευκαιρία να αξιοποιήσει τις καλές εμπορικές σχέσεις που υφίστανται ήδη και να συναντήσει τους βασικούς παράγοντες ώστε να προλειάνει το έδαφος για νέες ευκαιρίες εξαγωγών. Με τον τρόπο αυτό θα στηριχθούν οι Έλληνες αγρότες, ενισχύοντας την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία ιδιαίτερα αναγκαίων θέσεων εργασίας σε αγροτικές περιοχές. Περίπου 150 εκατομμύρια άτομα θα εισέλθουν ετησίως στην παγκόσμια μεσαία τάξη από σήμερα έως το 2050, κυρίως στην Ασία, στην Αφρική και τη Νότια Αμερική. Με το αυξημένο εισόδημα που θα διαθέτουν, οι άνθρωποι αυτοί θα δαπανήσουν περισσότερα χρήματα σε τρόφιμα καλύτερης ποιότητας για τις οικογένειές τους. Και πιστεύω ότι όλοι θα αποζητήσουν ενεργά την ποιότητα, την παράδοση, τον πολιτισμό, την ασφάλεια και τη βιωσιμότητα των ευρωπαϊκών τροφίμων. (…) Οι αγρότες από ολόκληρη την Ε.Ε. υποδέχτηκαν ιδιαίτερα θετικά το μέτρο αυτό εκμεταλλευόμενοι αυτή τη νέα ευκαιρία για την προώθηση των προϊόντων τους σε εγχώριες και ξένες αγορές. Η εξεύρεση νέων αγορών σημαίνει καλύτερο εισόδημα για τους αγρότες και μονιμότερες θέσεις εργασίας για τις αγροτικές κοινότητες». Το παραμύθι πάει σύννεφο… Τη στιγμή που ο κεντρικός ευρωπαϊκός και όχι μόνο σχεδιασμός είναι η ενίσχυση ιδιοκτητών πολύ μεγάλων καλλιεργήσιμων εκτάσεων και η πριμοδότηση της συμβολαιακής γεωργίας, που συνδέεται με τη βιομηχανία τροφίμων, ο επίτροπος ομιλεί για καλύτερο αγροτικό εισόδημα και στήριξη των αγροτικών κοινοτήτων.
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση έχει δρομολογήσει από το 2012 μια διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων και προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, η οποία θα φέρει αρκετό «μαύρο χρήμα» στα κομματικά στελέχη, αφού η διαφθορά είναι εκτεταμένη. Σύμφωνα με την Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης (ADB), ένα σημαντικό τμήμα του μεταποιητικού τομέα της Κίνας μετεγκαθίσταται στο Βιετνάμ καθώς αυξάνονται οι αποδοχές των Κινέζων εργαζομένων και το Πεκίνο επιχειρεί την αλλαγή αναπτυξιακού μοντέλου με στροφή στην κατανάλωση. Οι εγχώριοι εκπρόσωποι του κομμουνισμού, βλέπε ΚΚΕ, οι οποίοι κλασσικά αντιτίθενται σε κάθε ιδιωτικοποίηση και σηκώνουν υποτίθεται αντικαπιταλιστικά λάβαρα, επισκέφθηκαν τον περασμένο Ιούλιο, δια αντιπροσωπείας Κουτσούμπα, το Βιετνάμ. Σύμφωνα με το Ριζοσπάστη, ο Κουτσούμπας έθεσε μια σειρά ερωτημάτων-προβληματισμών στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του ΚΚΒ, όσον αφορά τις ξένες επενδύσεις, την δημιουργία αστικής τάξης, την προστασία των εργατικών συμφερόντων. Είμαστε σίγουροι ότι ο Κουτσούμπας δεν περίμενε τις απαντήσεις, για να επιμορφωθεί. Από την απάντηση του συνομιλητή, ενδιαφέρον έχει το εξής: «Σε ό,τι αφορά την ‘‘οικονομία της αγοράς σοσιαλιστικού προσανατολισμού’’, στα πλαίσιά της οι σχέσεις μεταξύ αστικής και εργατικής τάξης πρέπει να υπακούν στους νόμους της αγοράς, σε συνδυασμό και με τους εργατικούς, συνδικαλιστικούς και ασφαλιστικούς νόμους, οι οποίοι ορίζουν, μεταξύ άλλων, τον κατώτατο μισθό, τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές κ.ο.κ. και είναι, όπως είπε, σύμφωνοι με το διεθνές δίκαιο και τα χαρακτηριστικά της βιετναμέζικης οικονομίας».
Είμαστε σίγουροι ότι ίδια απάντηση θα έδινε και ο κάθε κύριος Τόμσεν του ΔΝΤ με επίκληση στους νόμους της αγοράς και στα χαρακτηριστικά της κάθε οικονομίας. Άλλωστε και στην Ελλάδα και σχεδόν παντού, νόμοι διαμορφώνουν τον κατώτατο μισθό και τα λοιπά εργατικά, ασφαλιστικά μέτρα. Πιστεύουμε ότι είναι φρόνιμο όποια ελληνική εταιρεία θέλει να ανοίξει δουλειές με το Βιετνάμ να περάσει πρώτα μια βόλτα από τον Περισσό, γιατί και στελέχη για να απορροφηθούν στην αγορά διαθέτει (θυμίζουμε ότι στελέχη του ΚΚΕ κατά εκατοντάδες επάνδρωσαν τις «βρώμικες» Siemens, Intrakom, Ακτωρ) και οι πόρτες θα ανοίξουν πιο εύκολα από τους μακρινούς συντρόφους με το κατάλληλο «λάδωμα».
Η διαμόρφωση των νέων οικονομιών από χώρες καπιταλιστικά παρθένες, η δημιουργία ασιατικής μεσαίας τάξης και η μετάβαση της Κίνας από φθηνή-παραγωγός χώρα σε χώρα-καταναλώτρια, πέραν των οικολογικών διαταραχών που θα επιφέρει λόγω των μεγεθών, διαμορφώνουν το νέο τοπίο. Το οποίο προδιαγράφεται καταστροφικότερο από το αμέσως προηγούμενο…
Αναρχικός Πυρήνας Χαλκίδας
Από την ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 167, Ιανουάριος 2017



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου