του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Αφήσαμε να περάσουν κάποια 24ωρα, με την προσδοκία/ελπίδα ότι θα υπάρξει κάποια διάψευση. Κάποια "επίσημη" διάψευση, από τα όργανα της συνεστημένης Πολιτείας: ας πούμε από το αρμόδιο υπουργείο, ή και από τον Πρόεδρο της Βουλής, καλύτερα ακόμη από τα κόμματα - ή έστω, από τους λαλίστατους επί θεμάτων "πολιτικής ηθικής" βουλευτές. Τελικώς κάτι σαν διάψευση προέκυψε από.. τον Γιώργο Πατούλη, από πλευράς των εκλεγμένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Α, ναι, και από κομματικούς σχηματισμούς όπως το ΠΟΤΑΜΙ. Κάτι πιο κοντά προς το κέντρο των εξουσιών, όχι.
Ο λόγος περί της υπόθεσης της ΜΗ υπαγωγής (δια της παραλείψεως: δια παραλείψεως τελούνται, παραδοσιακά, τα βαρύτερα εγκλήματα στον δημόσιο χώρο!) των βουλευτών και των εκλεγμένων της Αυτοδιοίκησης από το βαρύτερο πλήγμα του Νόμου Κατρούγκαλου στο ασφαλιστικό των Ελλήνων: τον επανυπολογισμό (=σφάξιμο) των συντάξεων. Ισχύει η νέα μέθοδος για όλους στον ιδιωτικό τομέα, για μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους και αγρότες. Ισχύει και για τους δημοσίους υπαλλήλους - μέχρι και ειδική μέριμνα υπαγωγής στο νέο σύστημα των υπαλλήλων της Βουλής είχε ληφθεί (προφανώς για να μην τραυματισθεί άλλο η κοινή γνώμη από την ειδική μεταχείριση "των δικών μας των παιδιών" που φιλοξενούνται στον Ναό της Δημοκρατίας). Όμως... για τους ίδιους τους βουλευτές και τους εκλεγμένους της Αυτοδιοίκησης δεν υπήρξε στον επιδέξιο Νόμο Κατρούγκαλου μνεία. Ο ίδιος ο εμπνευστής του Νόμου του, αλλιώς τα λέει, όμως ποιος τον πιστεύει πλέον;
Για να είμαστε δίκαιοι: έχουμε την πληροφορία - από καθ' όλα σεβαστό πρώην βουλευτή, συνταξιούχο πλέον - ότι όταν είχαν επισκεφθεί εν τω μεγαλείω του ως άνω τον Κατρούγκαλο να διαμαρτυρηθούν για τον σφαγιασμό των συντάξεων τους (ΚΑΙ των δικών τους των συντάξεων, εννοείται!) με το απόλυτα ανθρώπινο αλλά απόλυτα αλυσιτελές επιχείρημα ότι "αλλιώς είχαν οργανώσει την ζωή τους" (όπως ΟΛΟΙ οι σφαγιαζόμενοι συνταξιούχοι ή μέλλοντες συνταξιούχοι), ο ως Κατρούγκαλος είχε παραμερίσει την παρέμβασή τους λέγοντας ότι εκεί που βρίσκονται σήμερα τα πράγματα "δεν νοούνται ιδιαίτερες μεταχειρίσεις".
Εν συνεχεία, όμως, οι ενδιαφερόμενοι το είδαν πιο νομικά το πράγμα. Διεπίστωσαν ότι δεν είναι "εργαζόμενοι", όπως οι λοιποί υπαγόμενοι. Οι μισθοί τους δεν είναι επακριβώς μισθοί. Και - φαίνεται - κατέληξαν στο ότι οι βουλευτές (και οι εκλεγμένοι της Αυτοδιοίκησης) δεν υπάγονται στο δυσάρεστο αυτό νέο συνταξιοδοτικό καθεστώς. Το "ανέβασε" μια εφημερίδα (νομίζουμε ο "Ελεύθερος Τύπος"), η συζήτηση άνοιξε.
Όμως, ενώ ο Γ. Πατούλης - Πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων, βλέπετε - έσπευσε να διευκρινίσει ότι οι εκλεγμένοι της Αυτοδιοίκησης δεν ζήτησαν τέτοια ρύθμιση, από τον κυρίως κορμό της πολιτικής, ως επί το πολύ αιδήμων σιγή! Βέβαια και πάλι οι της Αντιπολίτευσης λέγουν ότι "δεν ψήφισαν τον Νόμο Κατρούγκαλο" - όμως, να, ούτε ιδιαίτερα έσκουξαν για την βολική παράλειψη.
Σταματάμε εδώ. Ο δημόσιος σάλος "κάποια λύση" θα φέρει. Δηλαδή κάτι δια το θεαθήναι τοις αθρώποις - άλλωστε πίσω από τους βουλευτές κοκ πάντα ελλοχεύουν οι δικαστικοί, να "μεταφράσουν" με νομικά ανεπίληπτο τρόπο ό,τι ρουσφέτι κάνουν οι εκλεγμένοι στον εαυτό τους στον δικό τους εαυτό - και αργότερα πάλι θα τα μαζέψουμε.
Με κάθε σεβασμό στην Δημοκρατία κλπ. είναι πολύ επικίνδυνο να εμφανίζονται οι βουλευτές και οι εκλεγμένοι των ΟΤΑ, ιδίως ως προς το συνταξιοδοτικό τους, ως ακρίδα. Πολύ επικίνδυνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου