Ο μεγαλύτερος οφειλέτης του κόσμου και η Ελλάδα

analyst

«Μία ελληνική χρεοκοπία θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα ντόμινο εξελίξεων, τόσο στη μία πλευρά του Ατλαντικού, όσο και στην άλλη, με ενδεχόμενα πρώτα θύματα το ευρώ και το δολάριο«

του Άρη Οικονόμου

Επικαιρότητα

Το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος του χρέους των Η.Π.Α. είναι κάπου στα 20 τρις $ (γράφημα), το οποίο έχει πλέον ξεπεραστεί – γεγονός που σημαίνει ότι, κάθε πολίτης χρωστάει περί τα 62.600 $, ενώ κάθε φορολογούμενος πάνω από 160.000 $. Για σύγκριση, η Ελλάδα χρωστάει «μόλις» 330 δις €, άρα ο κάθε πολίτης της περί τις 30.000 € – επομένως τα μισά περίπου από τους αμερικανούς.

Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του δημοσίου χρέους των Η.Π.Α. (γαλάζια καμπύλη, αριστερή κάθετος), σε σχέση με την Ελλάδα (μαύρη, δεξιά κάθετος), σε απόλυτα μεγέθη.

.

Επίσημα τώρα οι Η.Π.Α. απαγορεύεται να δανειστούν περισσότερα χρήματα, οπότε δεν μπορούν να εκδώσουν νέα ομόλογα – εκτός εάν αποφασίσουν να αυξήσουν το ανώτατο όριο του δανεισμού τους, όπως συνέβη το 2011, το 2013 και το 2015. Με δεδομένο όμως το ότι, το έλλειμμα της υπερδύναμης στον προϋπολογισμό του προηγουμένου έτους ήταν της τάξης του 1 τρις $, ενώ το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 1,4 τρις $, σε ένα έτος που ήταν σχετικά σταθερό αφού δεν μεσολάβησε κάποια οικονομική κρίση ή ένας πόλεμος, είναι φανερό πως η χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς δανεισμό – οπότε θα αναγκασθεί να αυξήσει ξανά το όριο, όπως άλλωστε συμβαίνει κάθε δύο χρόνια μετά το 2011.

Έως τότε θα καταφύγει στα ονομαζόμενα «έκτακτα μέτρα» – δηλαδή, στη λεηλασία των συνταξιοδοτικών της ταμείων, προκειμένου να μην πάψει να λειτουργεί το δημόσιο. Όταν λοιπόν η πλουσιότερη χώρα στον πλανήτη και πατρίδα του ΔΝΤ καταφεύγει σε τέτοιου είδους τεχνάσματα για να μη χρεοκοπήσει, πώς είναι δυνατόν να κατηγορείται η Ελλάδα για ανάλογες μεθοδεύσεις;

Πώς μπορεί να τη συμβουλεύει το ΔΝΤ, όσον αφορά την καταπολέμηση της κρίσης, όταν η εξέλιξη της οικονομίας των Η.Π.Α., από την πλευρά των δίδυμων ελλειμμάτων και του χρέους, παρά την άκρως νεοφιλελεύθερη πολιτική τους, είναι απείρως χειρότερη; Όσο για το δημόσιο σύστημα υγείας, καθώς επίσης για το ασφαλιστικό, η κατάσταση των Η.Π.Α. είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτική – ενώ είναι φανερό πλέον ότι, ο μεγαλύτερος οφειλέτης του κόσμου δεν μπορεί να παραμείνει η μεγαλύτερη δύναμη.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού τώρα η Ελλάδα βιώνει για ένατο σχεδόν χρόνο μία σοβαρότατη κρίση χρέους – αλλάζοντας πολλές κυβερνήσεις από το 2009, υιοθετώντας δεκάδες φορές μέτρα λιτότητας, έχοντας «διασωθεί» επανειλημμένα, επιβάλλοντας ελέγχους κεφαλαίων κοκ., χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Όπως ακριβώς οι Η.Π.Α. λοιπόν, θα μείνει χωρίς χρήματα ακόμη μία φορά, σε λίγους μήνες – οπότε θα πρέπει να διασωθεί ξανά από το ΔΝΤ και την ΕΕ, όπου ΕΕ ίσον Γερμανία.

Εάν δεν διασωθεί, τότε θα χρεοκοπήσει, παρασύροντας ενδεχομένως κράτη όπως η Ιταλία, καθώς επίσης κάποιες τράπεζες – είτε άμεσα, όπως αυτές που την έχουν δανείσει, είτε έμμεσα, μέσω της Ιταλίας ή κάποιας άλλης χώρας που θα τοποθετηθεί στο στόχαστρο των αγορών, ως ο επόμενος αδύναμος κρίκος.

Σε κάθε περίπτωση, μία ελληνική χρεοκοπία θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα ντόμινο εξελίξεων, τόσο στη μία πλευρά του Ατλαντικού, όσο και στην άλλη, με ενδεχόμενα πρώτα θύματα το ευρώ και το δολάριο – αφού το οικονομικό σύστημα μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την έννοια πως εάν συμβεί ένα μεγάλο «πιστωτικό γεγονός» σε κάποιο από τα «μέλη» του, είναι αδύνατον να μείνουν ανέπαφα όλα τα υπόλοιπα.

Στην πραγματικότητα λοιπόν αυτός είναι ο λόγος που οι Ευρωπαίοι, καθώς επίσης το ΔΝΤ, προσπαθούν απεγνωσμένα τα τελευταία χρόνια να αποτρέψουν μία ελληνική χρεοκοπία – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν έχει καμία σχέση με την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα, όπως υποκριτικά δηλώνεται.

Όμως τα μέτρα που λαμβάνουν είναι εντελώς λανθασμένα, ενώ έχουν ασφαλώς όρια, όπως αναφέρει γνωστός επενδυτής – αφενός μεν επειδή κάποια στιγμή οι Έλληνες θα αντιδράσουν, αρνούμενοι να συνεχίσουν να είναι υποτελείς της Γερμανίας, υφιστάμενοι επί πλέον εξαντλητικά μέτρα λιτότητας και καταστροφικούς ελέγχους κεφαλαίων, αφετέρου λόγω του ότι οι Ευρωπαίοι Πολίτες δεν θα αποδεχτούν νέα πακέτα διάσωσης.

Πάντως όταν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε θα αποδειχθεί εάν πράγματι το οικονομικό μας σύστημα είναι παράλογο ή όχι, επικίνδυνα συνδεδεμένο ή μη – ενώ, με κριτήριο τις εξελίξεις τόσο στις Η.Π.Α., όσο και στην Ευρώπη, η ώρα της κρίσης δεν θα αργήσει πολύ ακόμη.