Το εργασιακό, το ύψος των μέτρων τη διετία 2019 – 2020 και τα αντισταθμιστικά είναι τα μέτρα που χωρίζουν οικονομικό επιτελείο και δανειστές από την τεχνική συμφωνία λίγες μέρες πριν από το άτυπο Eurogroup της Βαλέτας ή σε μια νέα αναβολή με άγνωστες συνέπειες.
Στις τηλεδιασκέψεις που δεν έχουν καθοριστεί, ακόμη, να γίνουν μέσα στην εβδομάδα υπάρχει χρόνος να συζητηθούν περαιτέρω και τα αντισταθμιστικά μέτρα, αλλά και το ύψος της προσαρμογής για το 2019-2020.
Στο θέμα, όμως, του εργασιακού τις επόμενες μέρες θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο, αν θα υπάρξει πλήρης αποδοχή των θέσεων του ΔΝΤ ή θα χαθεί και το «ορόσημο» της 7ης Απριλίου.
Από την άλλη πλευρά, το οικονομικό επιτελείο πιέζεται χρονικά και από τις άσχημες εξελίξεις στην οικονομία, κυρίως στον τραπεζικό τομέα, μέσω της μείωσης των καταθέσεων κατά περίπου 3,4 δισ. ευρώ το πρώτο δίμηνο του χρόνου και την αύξηση του δανεισμού από τον ELA.
O μεγαλύτερος φόβος, όμως είναι ότι δεν θα υπάρχει χρόνος η Ελλάδα να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και να κάνει τη δοκιμαστική έξοδο στις αγορές πριν από το τέλος του χρόνου.
Κάτι τέτοιο θα μας έστελνε σε ένα νέο πρόγραμμα - ή επιμήκυνση του ήδη υπάρχοντος - και το 2018.
Το Brussels group
Το Brussels group στις συναντήσεις που έγιναν από την περασμένη Δευτέρα μεxρι και τα ξημερώματα της Παρασκευής βρέθηκε πολύ κοντά σε συμφωνία σε αφορολόγητο και ασφαλιστικό.
Σε ό,τι αφορά το αφορολόγητο, συμφωνήθηκε η μείωση στα 5.900 ευρώ με ένα ενδιάμεσο 20% για τα εισοδήματα από τα 5.901 έως και τα 8.636 ευρώ από εκεί και πέρα θα συνεχιστεί να ισχύει ο συντελεστής του 22%) με στόχο να υπάρξει μια καθαρή δημοσιονομική απόδοση της τάξης του 1% του ΑΕΠ από το 2019.
Στο ασφαλιστικό, απέναντι στην αντίσταση του συνόλου των δανειστών η ελληνική αποστολή φαίνεται ότι υποχώρησε, επίσης, οι μειώσεις να γίνουν σε μια δόση από το 2020.
Εκείνο που δεν καθορίστηκε είναι το ύψος της περικοπής, αφού η ελληνική πλευρά διαπραγματεύεται ακόμη το ύψος του πακέτου των μέτρων για τη διετία, αφού υπάρχουν ακόμη ελπίδες το ύψος να είναι - λίγο - μικρότερο από 2% του ΑΕΠ.
Ο Πολ Τόμσεν
Μάλιστα, τις υποχωρήσεις στα δύο προανήγγειλε στη διάλεξη που έδωσε την Τετάρτη σε Κολέγιο της Οξφόρδης, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, κ. Πόουλ Τόμσεν όταν αναφερόμενος στην Ελλάδα είπε:
«Με την Ελλάδα συζητάμε το ασφαλιστικό, το φορολογικό και ένα δημοσιονομικό χώρο, ο οποίος, όμως, δεν θα διατεθεί για να πληρώνει το χρέος της, αλλά για μέτρα τόνωσης της ανάπτυξης της. Σε αυτά τα θέματα, το κλίμα έχει αλλάξει σημαντικά τις τελευταίες ημέρες».
Δεν αναφέρθηκε καν στο θέμα της ενέργειας, το οποίο αποτελεί «Ευρωπαϊκή υπόθεση».
Πάντως, πληροφορίες θέλουν το θέμα να έχει σχεδόν κλείσει με την ελληνική πλευρά να έχει αποδεχθεί κατ’ αρχήν την πώληση μονάδων της ΔΕΗ και να διαπραγματεύεται τον χρόνο και τον τρόπο που θα το κάνει.
Αναφέρθηκε, όμως, ξεχωριστά στο εργασιακό τονίζοντας με έμφαση ότι «δεν θα επιτρέψουμε να γυρίσουν πίσω οι μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια στην αγορά εργασίας» είπε δείχνοντας το ελληνικό αίτημα για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων σε κλαδικό επίπεδο.
Μια ημέρα αργότερα, το βράδυ της Πέμπτης, όταν βρέθηκε ξανά στο τραπέζι των συνομιλιών η ελληνική πλευρά έδειξε διαλλακτική για να συναντήσει την πλήρη άρνηση του ΔΝΤ, το οποίο συνέχιζε να ζητά όλο το πακέτο για τα εργασιακά: απέρριπτε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ζητούσε απελευθέρωση των απολύσεων χωρίς «περιττές εγκρίσεις», από κανένα υπουργό επαναφορά του Lock out και αλλαγή της καθεστώτος για την κήρυξη απεργίας.
Για άλλη μια φορά, οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν είχαν καμία παρέμβαση.
Μετά την ενημέρωση του πρωθυπουργού είχαμε την επιστολή προς το πρόεδρο Ευρωπαϊκού συμβουλίου, κ. Ντ Τουσκ και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν Κλώντ Γιουνκέρ και την - πρόωρη- λήξη του Brussels group.
Τα αντισταθμιστικά μέτρα απασχόλησαν αναλογικά τις λιγότερες ώρες των συναντήσεων στις Βρυξέλλες.
Πάντως, σε όσες συζητήσεις έγιναν, οι δανειστές επέμεναν στη μείωση των φορολογικών συντελεστών και μόνο (ξεχνώντας τα μέτρα αύξησης κοινωνικών δαπανών), επικεντρώνοντας σε επιχειρήσεις και μεσαία και υψηλά εισοδήματα που είχαν και τη μεγαλύτερη επιβάρυνση από τον περασμένο χρόνο.
Στο θέμα, όμως, του εργασιακού τις επόμενες μέρες θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο, αν θα υπάρξει πλήρης αποδοχή των θέσεων του ΔΝΤ ή θα χαθεί και το «ορόσημο» της 7ης Απριλίου.
Από την άλλη πλευρά, το οικονομικό επιτελείο πιέζεται χρονικά και από τις άσχημες εξελίξεις στην οικονομία, κυρίως στον τραπεζικό τομέα, μέσω της μείωσης των καταθέσεων κατά περίπου 3,4 δισ. ευρώ το πρώτο δίμηνο του χρόνου και την αύξηση του δανεισμού από τον ELA.
O μεγαλύτερος φόβος, όμως είναι ότι δεν θα υπάρχει χρόνος η Ελλάδα να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και να κάνει τη δοκιμαστική έξοδο στις αγορές πριν από το τέλος του χρόνου.
Κάτι τέτοιο θα μας έστελνε σε ένα νέο πρόγραμμα - ή επιμήκυνση του ήδη υπάρχοντος - και το 2018.
Το Brussels group
Το Brussels group στις συναντήσεις που έγιναν από την περασμένη Δευτέρα μεxρι και τα ξημερώματα της Παρασκευής βρέθηκε πολύ κοντά σε συμφωνία σε αφορολόγητο και ασφαλιστικό.
Σε ό,τι αφορά το αφορολόγητο, συμφωνήθηκε η μείωση στα 5.900 ευρώ με ένα ενδιάμεσο 20% για τα εισοδήματα από τα 5.901 έως και τα 8.636 ευρώ από εκεί και πέρα θα συνεχιστεί να ισχύει ο συντελεστής του 22%) με στόχο να υπάρξει μια καθαρή δημοσιονομική απόδοση της τάξης του 1% του ΑΕΠ από το 2019.
Στο ασφαλιστικό, απέναντι στην αντίσταση του συνόλου των δανειστών η ελληνική αποστολή φαίνεται ότι υποχώρησε, επίσης, οι μειώσεις να γίνουν σε μια δόση από το 2020.
Εκείνο που δεν καθορίστηκε είναι το ύψος της περικοπής, αφού η ελληνική πλευρά διαπραγματεύεται ακόμη το ύψος του πακέτου των μέτρων για τη διετία, αφού υπάρχουν ακόμη ελπίδες το ύψος να είναι - λίγο - μικρότερο από 2% του ΑΕΠ.
Ο Πολ Τόμσεν
Μάλιστα, τις υποχωρήσεις στα δύο προανήγγειλε στη διάλεξη που έδωσε την Τετάρτη σε Κολέγιο της Οξφόρδης, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, κ. Πόουλ Τόμσεν όταν αναφερόμενος στην Ελλάδα είπε:
«Με την Ελλάδα συζητάμε το ασφαλιστικό, το φορολογικό και ένα δημοσιονομικό χώρο, ο οποίος, όμως, δεν θα διατεθεί για να πληρώνει το χρέος της, αλλά για μέτρα τόνωσης της ανάπτυξης της. Σε αυτά τα θέματα, το κλίμα έχει αλλάξει σημαντικά τις τελευταίες ημέρες».
Δεν αναφέρθηκε καν στο θέμα της ενέργειας, το οποίο αποτελεί «Ευρωπαϊκή υπόθεση».
Πάντως, πληροφορίες θέλουν το θέμα να έχει σχεδόν κλείσει με την ελληνική πλευρά να έχει αποδεχθεί κατ’ αρχήν την πώληση μονάδων της ΔΕΗ και να διαπραγματεύεται τον χρόνο και τον τρόπο που θα το κάνει.
Αναφέρθηκε, όμως, ξεχωριστά στο εργασιακό τονίζοντας με έμφαση ότι «δεν θα επιτρέψουμε να γυρίσουν πίσω οι μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια στην αγορά εργασίας» είπε δείχνοντας το ελληνικό αίτημα για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων σε κλαδικό επίπεδο.
Μια ημέρα αργότερα, το βράδυ της Πέμπτης, όταν βρέθηκε ξανά στο τραπέζι των συνομιλιών η ελληνική πλευρά έδειξε διαλλακτική για να συναντήσει την πλήρη άρνηση του ΔΝΤ, το οποίο συνέχιζε να ζητά όλο το πακέτο για τα εργασιακά: απέρριπτε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ζητούσε απελευθέρωση των απολύσεων χωρίς «περιττές εγκρίσεις», από κανένα υπουργό επαναφορά του Lock out και αλλαγή της καθεστώτος για την κήρυξη απεργίας.
Για άλλη μια φορά, οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν είχαν καμία παρέμβαση.
Μετά την ενημέρωση του πρωθυπουργού είχαμε την επιστολή προς το πρόεδρο Ευρωπαϊκού συμβουλίου, κ. Ντ Τουσκ και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν Κλώντ Γιουνκέρ και την - πρόωρη- λήξη του Brussels group.
Τα αντισταθμιστικά μέτρα απασχόλησαν αναλογικά τις λιγότερες ώρες των συναντήσεων στις Βρυξέλλες.
Πάντως, σε όσες συζητήσεις έγιναν, οι δανειστές επέμεναν στη μείωση των φορολογικών συντελεστών και μόνο (ξεχνώντας τα μέτρα αύξησης κοινωνικών δαπανών), επικεντρώνοντας σε επιχειρήσεις και μεσαία και υψηλά εισοδήματα που είχαν και τη μεγαλύτερη επιβάρυνση από τον περασμένο χρόνο.
enikonomia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου