Πόσο ‘πονάει’ την Γερμανία ο ακήρυχτος ‘παγκόσμιος πόλεμος’ που ξεκινάει;

Του Κωνσταντίνου Βέργου*

Ο ακήρυχτος παγκόσμιος πόλεμος των εταιριών που ξεκίνησε με το Brexit και την εκλογή Trump, και παρασύρει στο διάβα του συμφωνίες όπως TPP και TTIP φαίνεται ότι πλέον έχει τις πρώτες οικονομικές συνέπειες σε εταιρίες και έθνη. Πρόκειται η Γερμανία του κυρίου Schaeuble να βγαίνει κερδισμένη από τις εξελίξεις;

Το καλοστημένο παιχνίδι με προνομιακές συμφωνίες τύπου CETA-TTIP-TPP και με μια ΕΕ πλήρη όμηρο στις ορέξεις του ‘χέρ’ Schaeuble και του ‘ιεράτου’ των Βρυξελλών φαίνεται ότι χάλασε από την αναπάντεχη καλοκαιρινή απόφαση των Βρετανών για έξοδο από την ΕΕ, και την εκλογή Trump, καθώς αφενός χάνεται η τεράστια Βρετανική αγορά ως πελάτης για απευθείας εισαγωγές από Γερμανικές εταιρίες, όπως αυτοκινητοβιομηχανία, αφετέρου η δυνατότητα 300 πολυεθνικών, μεταξύ των οποίων 30 Γερμανικών, να κουμαντάρουν την παγκόσμια οικονομία τινάζεται στον αέρα από την κατάργηση συμφωνιών, όπως ΤΡΡ τις οποίες ο πρόεδρος Trump βάζει ως πρώτη προτεραιότητα. 

Η πρόσφατη απόφαση επομένως της Volkswagen να κόψει 30.000 θέσεις εργασίας, εκ των οποίων το 80% από Γερμανία, της Deutsche Bank να κόψει 10.000 θέσεις εργασίας, και της Commerzbank να απολύσει 9.600 υπαλλήλους της, δείχνουν ότι έρχονται δύσκολες μέρες για τις εταιρίες ’στυλοβάτες’ του κυρίου Schaeuble! 

Η ‘Γερμανία του κυρίου Schaeuble’, που δεν αφορά το σύνολο της Γερμανίας, αλλά μια χούφτα εταιριών που στήριξαν κατά καιρούς τα στρατοκρατικά καθεστώτα της Γερμανίας, τον Αδόλφο Χίτλερ και πλέον κινούν τα ηνία στην Ευρωπαϊκή Ένωση χαράσσοντας, μέσα από τα λόμπι τους που ελέγχουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις κατευθυντήριες γραμμές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πλήττεται από τις εξελίξεις. Η προώθηση των συμφωνιών TTIP και CETA, που είναι το αντικείμενο δημιουργίας από τις κυβερνήσεις Clinton και που ‘πλαισιώθηκε με αγάπη’ έκτοτε από την εκάστοτε Αμερικάνικη κυβέρνηση, ενορχηστρώθηκε από εταιρίες τύπου Siemens, Volkswagen, Deutsche Bank, διότι αυτών τα συμφέροντα, μαζί με εκείνα άλλων πολυεθνικών, άριστα εκπροσωπεί. Η CETA, για παράδειγμα, όπως περιγράφει η ίδια η εισηγητική έκθεση της στην ΕΕ θα ευνοήσει τις Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως Volkswagen, ενώ θα καταστρέψει σειρά μικρών κλάδων στη Γερμανία και τον Καναδά!

Όμως μετά το Brexit και εκλογή Trump, ουσιαστικά το ενδεχόμενο 300 εταιρίες να κουμαντάρουν την υφήλιο απομακρύνεται. Τώρα οι εταιρίες αυτές θα πρέπει να ανοίξουν εργοστάσια, γραφεία, υπηρεσίες στις ίδιες τις χώρες υποδοχής, όπως ΗΠΑ ή Αγγλία για τα προϊόντα που θα πουλάνε, δημιουργώντας θέσεις εργασίας για τον εγχώριο πληθυσμό, και τεράστια ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών, αν θέλουν να βρίσκονται τα προϊόντα τους στις τεράστιες αυτές αγορές!

Το ισχυρό πλήγμα στην παγκοσμιοποίηση, αποτελεί χαστούκι στον κύριο Schaeuble και την επιχειρηματική παρέα του, όμως παράλληλα δημιουργεί βάσιμες ελπίδες, πλέον, για αναθέρμανση του εθνικού επιχειρείν, για μεταφορά πόρων στις εγχώριες οικονομίες, ενίσχυση του ανταγωνισμού και της εγχώριας αστικής τάξης και θέσεων εργασίας! Η Γερμανία αν τελικά δεν θέλει να χάσει τις αγορές της Βρετανίας και ΗΠΑ, πρέπει να ανταγωνιστεί με ίσους όρους τις Εγγλέζικες και Αμερικάνικες εταιρίες! Από την άλλη, και οι Εγγλέζικες ή Αμερικάνικες εταιρίες με διεθνή παρουσία, θα υποχρεωθούν σε επενδύσεις στην ΕΕ για να έχουν θέση στην αγορά αυτή. Αυτοί λοιπόν που τελικά χάνουν δεν είναι οι Γερμανοί, αλλά η χούφτα εταιριών πίσω από το αυταρχικό ‘ιερατείο’ του Schaeuble και Βρυξελλών, και ο μεγάλος κερδισμένος, ο καταναλωτής, ο πολίτης, το επιχειρείν και τα έθνη, που ξαναβρίσκουν τον ρόλο τους στην ιστορία!

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία

Το παρόν άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, δεν αποτελεί οδηγό ή σύσταση για επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής προς οιονδήποτε και για οτιδήποτε τίτλο ή παράγωγο αυτού.

Πηγή liberal