Στημένο παιχνίδι; - analyst.gr

analyst

Υπό τις σημερινές οδυνηρές συνθήκες στην Ελλάδα, ένας ηγέτης μπορεί να είναι ψύχραιμος είτε γιατί ακολουθεί ένα προμελετημένο σχέδιο, έχοντας την απαιτούμενη στήριξη, είτε επειδή έχει πλήρη άγνοια των κινδύνων – κάτι που ελπίζω να μην ισχύει   

του Άρη Οικονόμου

Πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός κανείς με αυτά που σκέφτεται και γράφει για την Ελλάδα, αφού δεν μπορεί να εμπιστευτεί πια καμία δημόσια δήλωση οποιουδήποτε. Οι περισσότεροι, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης, ίσως λένε άλλα, σκέφτονται κάτι διαφορετικό, ενώ έχουν κρυφά σχέδια στα «συρτάρια» τους.

Συνεχίζοντας, μπορεί αλήθεια ο πρωθυπουργός, είτε με τη συμφωνία του κόμματος του, πολλά στελέχη του οποίου συμπεριφέρονται ήδη σταλινικά, είτε με την κρυφή προτροπή της Ρωσίας, είτε για κάποιον άλλο λόγο να προγραμματίζει έναν εκβιασμό της δραχμής, παράλληλα με την έντεχνη αλλαγή γεωπολιτικού στρατοπέδου;

Πιστεύω πως όχι, αφού κάτι τέτοιο θα μετέτρεπε την Ελλάδα στην Ουκρανία της Μεσογείου, αλλά από την αντίθετη πλευρά – με τη Ρωσία εντός, ενώ με τις Η.Π.Α. και τη Γερμανία εκτός. Πρόκειται επομένως για μία θεωρία συνωμοσίας, η οποία όμως δεν μπορεί να απορριφθεί χωρίς δεύτερη σκέψη - αφού οι διαπραγματεύσεις οδηγήθηκαν μεθοδικά σε αδιέξοδο, το δημοψήφισμα δεν έγινε στην ώρα του ενώ είναι απαράδεκτα διατυπωμένο, η Βουλή έκλεισε ίσως για να μην μπορεί να ακυρωθεί, η «αργία» των τραπεζών ήταν προβλεπόμενη χωρίς όμως να λάβει τα μέτρα της η κυβέρνηση, η μαζική εκστρατεία του «ΟΧΙ» είναι πολύ ύποπτη κοκ.

Θα μπορούσε βέβαια να είναι ένα σχέδιο της Ευρώπης, για να ανατρέψει την κυβέρνηση, η οποία ασφαλώς δεν είναι συμβατή με το πολιτικό σύστημα που έχει επικρατήσει σε όλες τις άλλες χώρες – μία υπόθεση που είναι ανάλογα εύκολο να τεκμηριωθεί.

Άλλωστε όλοι έχουν αναφερθεί κατά καιρούς σε μία «αριστερή παρένθεση» – κάτι που δεν είναι καθόλου δύσκολο να χαρακτηρισθεί ως μία θεωρία συνωμοσίας, αφού οι απαιτήσεις των δανειστών δεν διαφοροποιούνταν, όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός, αλλά αναπροσαρμόζονταν, ανάλογα με τις αυξανόμενες ζημίες της χώρας (ελλείμματα).

Άλλοι πάλι αναφέρουν πως η ξαφνική διετής παραμονή του υπουργού οικονομικών στις Η.Π.Α., από όπου γύρισε στη νέα του θέση αυτοδιορισμένος ουσιαστικά, ίσως έγινε για να εκπαιδευθεί σε μία συγκεκριμένη «αποστολή» – η οποία συγκεκριμενοποιήθηκε με τη μετάβαση του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Τέξας, καθώς επίσης στα κεντρικά γραφεία του ΔΝΤ. Πρόκειται επίσης για μία θεωρία συνομωσίας, η οποία μπορεί πολύ εύκολα να αντικρουστεί – ενώ κανένας μας δεν πιστεύει πως ο πρωθυπουργός υπηρετεί ξένα συμφέροντα (στημένα παιχνίδια).

Ανεξάρτητα όμως από τα παραπάνω, αυτό που όλοι γνωρίζουμε με απόλυτη σιγουριά είναι το ότι, η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα το 2010 να εξυπηρετήσει τα χρέη της, χωρίς καμία αναδιάρθρωση τους - εάν είχε βοηθηθεί από τη Γερμανία στο πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετώπιζε. Το ύψος του συνολικού χρέους της ακόμη και το 2011 ήταν άλλωστε τόσο χαμηλό (γράφημα), ώστε δεν χρειάζεται άλλη τεκμηρίωση.

.

.

Περαιτέρω, πριν χρεοκοπήσουν οι ελληνικές τράπεζες με το PSI, η Ελλάδα μπορούσε ακόμη να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της χωρίς ονομαστική διαγραφή, εάν επιμηκυνόταν στα 50 χρόνια, με το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ – ενώ η δυνατότητα αυτή διατηρήθηκε έως τα τέλη του 2014, όπου προκηρύχθηκαν ανεύθυνα οι πρόωρες εκλογές, παρά την απίστευτη καταστροφή που προκάλεσε η θανατηφόρα διάγνωση του ΔΝΤ (ανάλυση), καθώς επίσης τα μνημόνια στην οικονομία της (άρθρο).

Εν τούτοις, τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη, ενώ δεν μπορεί να πιστέψει κανείς εύκολα πως το ΔΝΤ έκανε τόσα λάθη από άγνοια, ότι η Γερμανία δεν ήθελε να πληρωθούν τα χρέη της Ελλάδας για να μπορέσει να τη χρησιμοποιήσει ως παράδειγμα προς αποφυγή για τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, λεηλατώντας την και εδραιώνοντας την αυτοκρατορία της ή οτιδήποτε άλλο.

Γεγονός είναι όμως σήμερα το ότι, η Ελλάδα έχει ζημιωθεί με ένα ποσόν που υπερβαίνει το 1 τρις € με ευθύνη της Τρόικα, καθώς επίσης πως για πρώτη φορά απαιτείται η ονομαστική διαγραφή του χρέους της – χωρίς την οποία θα παραμείνει στο διηνεκές αποικία των δανειστών της.

Ολοκληρώνοντας, πραγματικά μου προξένησε πολύ μεγάλη εντύπωση η ψυχραιμία του πρωθυπουργού στο σημερινό του διάγγελμα, όπου αρνήθηκε ξανά τη διάσωση της Ελλάδας – όταν ο ίδιος υπέβαλλε πριν από μερικές ώρες ένα ακόμη πιο οδυνηρό μνημόνιο στους δανειστές!

Ειδικά η υπόσχεση του πως θα ανοίξουν ξανά οι τράπεζες τη Δευτέρα, κάτι που, από οικονομικής πλευράς, είναι εντελώς ανέφικτο (άρθρο), αν όχι αυτοκτονικό – εάν δεν έχει βέβαια τη στήριξη κάποιας ισχυρής δύναμης, την οποία δεν μπορώ να φανταστώ. Θεωρώ δε πως είτε έχει άγνοια των κινδύνων, κάτι που εύχομαι να μην ισχύει, είτε έχει πως πράγματι στηρίζεται κάπου, χωρίς να το αποκαλύπτει.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που οι ισχυρισμοί στελεχών της κυβέρνησης διαψεύδονται με το χειρότερο δυνατό τρόπο, όπως πρόσφατα του υπουργού οικονομικών – ο οποίος είπε πως δεν πρόκειται ποτέ να κλείσουν οι τράπεζες. Εν τούτοις, αδυνατώ να αποδεχτώ πως ο εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας παίζει στα ζάρια το μέλλον 11 εκ. Ελλήνων, έχοντας τους εξαπατήσει με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, όσο κανένας άλλος στο παρελθόν.

Επομένως, κάπου πρέπει να στηρίζεται η μεγάλη αισιοδοξία του, αδύνατον στην ανοησία όπως είχε τονίσει η Κίνα (Ο νέος Φαέθων), ενώ ασφαλώς δεν θέλει να εγκαταλείψει τη χώρα με ελικόπτερο, κατά το παράδειγμα του προέδρου της Αργεντινής. Δυστυχώς όμως, οι απώλειες στην Ελλάδα συσσωρεύονται με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα, ο τουρισμός έχει υποστεί ένα τρομακτικό χτύπημα, ενώ πολλές από τις ζημίες που έχουν προκληθεί τους τελευταίους μήνες είναι πια μη ανατρέψιμες.

Άρης Οικονόμου, Senior Analyst (finance & markets)