Νέα Πολιτική
του Μελέτη Μελετόπουλου
Η αλλαγή ηγεσίας δεν σημαίνει και αλλαγή πολιτικής ουσίας, αν τα νέα
πρόσωπα είναι φορείς παλαιών και παρωχημένων αντιλήψεων. Ακόμη και στα μικρά
κόμματα, όπως το ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύονται στην ηγεσία πρόσωπα που απηχούν
προ-περασμένες δεκαετίες.
Η ανάδειξη της κυρίας Γεννηματά, για παράδειγμα, παρουσιάζεται ως
«ανανέωση», ενώ πρόκειται για μία πεισματική προσκόλληση στο απώτατο παρελθόν
του κόμματος αυτού. Υπενθυμίζουμε ότι η κυρία Γεννηματά υπήρξε υφυπουργός στην
κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, που έβαλε την Ελλάδα στον μηχανισμό στήριξης
και στο Μνημόνιο. Τι έχει, λοιπόν, να μας προτείνει η κυρία Γεννηματά, πέρα από
μια απολογία της αποτυχημένης διακυβέρνησης Παπανδρέου και μία αναμόχλευση των
εσωκομματικών ισορροπιών στα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ, που δεν ενδιαφέρουν πια
κανέναν;
Εξ άλλου, η ανάδειξη της κυρίας Γεννηματά αποτελεί έκφραση
οικογενειοκρατίας, δηλαδή ενός κλασσικού τριτοκοσμικού χαρακτηριστικού της
μεταπολιτευτικής ολιγαρχίας. Ας μας δείξουν οι (εναπομείναντες) κύριοι του
ΠΑΣΟΚ, που επικαλούνται την «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας», μία λοιπόν ευρωπαϊκή
χώρα όπου αναδεικνύονται γόνοι στελεχών στην ηγεσία έστω και ασήμαντων κομμάτων
του περιθωρίου (πλην της Λεπέν).
Αλλά και στα υπολείμματα της ΝΔ, που από κόμμα του 45% παίρνει στις
δημοσκοπήσεις 14%, θα επιχειρηθεί αργά ή γρήγορα αλλαγή ηγεσίας. Διερωτάται
κανείς εάν οι «βαρώνοι» του άλλοτε κραταιού αυτού κόμματος, διαθέτουν αρκετό
ένστικτο αυτοσυντήρησης, ώστε να καταλάβουν ότι η επιβίωση όχι του
κόμματός τους αλλά της παράταξης που αυτό εκπροσωπεί και της ιδεολογίας που
αντιπροσωπεύει, απαιτεί πλήρη και ριζική ανατροπή προσώπων, δομών, ύφους και
ήθους.
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε πολιτική περίοδο με εντελώς καινοφανή
χαρακτηριστικά, που δεν μπορούν να εκφράσουν πλέον τα παρωχημένα στελέχη της
Μεταπολίτευσης, αυτά δηλαδή που αναδείχθηκαν στα κομματικά αμφιθέατρα, τις
κομματικές νεολαίες, τις αυλές των κομματικών σουλτάνων και τα γραφεία των
επικοινωνιολόγων. Αυτοί θεωρούν την πολιτική ως ένα μείγμα από δημαγωγία,
στείρα κριτική του αντιπάλου, επικοινωνιακή πολιτική, λαϊκισμό, διαπλοκή,
πελατειακά συμφέροντα και συνεχή αναβολή των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, ώστε
να μην υπάρξει ποτέ πραγματική ανάπτυξη σε αυτήν την δύστυχη χώρα και να
διαιωνίζεται η υπανάπτυξη, που αποτελεί την συνθήκη επιβίωση της φαυλοκρατίας.
* Διευθυντής της Νέας
Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου