Εθνική ενότητα δεν γίνεται χωρίς κάθαρση

kontranews

του Μελέτη Μελετόπουλου

Η γνωμοδότηση του συνταγματολόγου καθηγητού κ. Κασιμάτη στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα μνημόνια, υπήρξε καταπέλτης.  Και θεμελιώνει την ανάγκη απόδοσης τουλάχιστον πολιτικών ευθυνών γιά τις αθλιότητες που διαπράχθηκαν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και της εθνικής κυριαρχίας από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.

Οι αποφάσεις που έλαβαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις αποτελούν, σύμφωνα με τον έγκριτο καθηγητή, παραβίαση του Ελληνικού Συντάγματος. Η διαδικασία θέσπισής τους υπήρξε διάτρητη, αφού τα κείμενα των συμβάσεων δεν εμφανίστηκαν στην Βουλή για κύρωση. Ενώ προβληματική είναι και η νομιμότητα των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, καθώς δεν επικυρώθηκαν από την Βουλή με ηυξημένη πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής, όπως προβλέπεται για τις διεθνείς συμβάσεις. Πέραν αυτού, τα μνημόνια αποτελούν παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας και προσβάλλουν θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, όπως η προστασία της περιουσίας, της εργασίας κλπ.

Η ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης χώρας μας δεν μπορεί να γίνει χωρίς να ξεκαθαριστούν όλες οι πτυχές της σκοπιμότητας και αναγκαιότητας υπαγωγής στην τρόϊκα και της σύναψης και εφαρμογής των δανειακών συμβάσεων. Η μακρά και επίμονη διαπραγμάτευση που διεξάγεται αυτήν την στιγμή δείχνει ότι θα μπορούσε η κυβέρνηση Παπανδρέου να αναμείνει και να σχεδιάσει ένα λογικό και βιώσιμο σχέδιο εξόδου από την κρίση δανεισμού, αντί να παραδώσει απερίσκεπτα (ή μήπως όχι;) τη χώρα στα νύχια της τρόϊκας.

Χρήσιμο θα ήταν, ακόμα, να συσταθεί και μία ακόμα επιτροπή από ειδικούς, που να διερευνήσει και κάτι ακόμα σκοτεινότερο: εάν στην όλη διαδικασία υπήρξε δόλος, δηλαδή εάν κάποιοι κέρδισαν χρήματα από τις διακυμάνσεις spreads και την όλη πορεία που οδήγησε στη μεγαλύτερη απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, μπροστά στην οποία η «γκριζοποίηση» των Ιμίων το 1996 αποτελεί μικρή λεπτομέρεια.

Κάποιοι θα αντιτείνουν ότι το «κυνήγι των μαγισσών» θα δημιουργήσει ατμόσφαιρα διχασμού και αλληλοσπαραγμού. Αλλά εάν πρόκειται το επιχείρημα της «εθνικής ενότητας» να χρησιμοποιηθεί ως άσυλο και κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τους ενόχους ενός εθνικού εγκλήματος, εάν πρόκειται να γλιτώσουν τον πολιτικό εξοστρακισμό οι εμπνευστές και οι εφαρμοστές της πολιτικής που οδήγησε σε χιλιάδες αυτοκτονίες και τραγωδίες, εάν πρόκειται να γλιτώσουν την φυλακή όσοι κερδοσκόπησαν πάνω στο εθνικό συμφέρον, τότε ας καταργήσουμε εντελώς και τη διάκριση μεταξύ του ηθικού και του  ανήθικου, του νόμιμου και του παράνομου, του κοινωνικού συμφέροντος και της ιδιοτέλειας, ας βγάλουμε από τη φυλακή τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος και όλους τους απατεώνες, τους εκβιαστές και τους πλαστογράφους, όσους έκλεψαν χήρες και ορφανά, όσους λήστεψαν τράπεζες και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Γιατί ουσιαστικά αυτού του χαρακτήρα πράξεις διαπράχθηκαν κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τα μνημόνια, απλώς σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα.

Εδώ, αντί για μεταρρυθμίσεις που θα καθιστούσαν το κράτος δημοσιονομικά βιώσιμο και θα δρομολογούσαν την παραγωγική ανασυγκρότηση, επελέγη η φορολογική εξόντωση της μεσαίας τάξης, η καταστροφή της ακίνητης περιουσίας, η μεταβολή των μικρομεσαίων  σε νεόπτωχους, η διάλυση των επιχειρήσεων και του εμπορίου και η κατακρεούργηση των συνταξιούχων και των μισθωτών. Αλλά κατεβλήθη εργώδης προσπάθεια να διασωθούν τα προνόμια και η ασυλία των πολιτευτών και τα κληρονομικά και ολιγαρχικά χαρακτηριστικά του πολιτικού συστήματος.

Η κάθαρση δεν είναι μόνον τιμωρία προς παραδειγματισμό και δίκαιη απόδοση ευθυνών, αλλά και αναγκαία προϋπόθεση για την εθνική ανασυγκρότηση. Οι υπεύθυνοι για την καταστροφή μίας κοινωνίας φυσικά δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι αλλά και, εξίσου φυσικά, ούτε μπορούν να συνεχίσουν να συμμετέχουν στη διακυβέρνηση υπό το πρόσχημα της εθνικής συμφιλίωσης.