του Κωνσταντίνου Κόλμερ
Ο Αμερικανός γερουσιαστής Μπάρνη Σάντερς προτείνει την διαγραφή των δανείων που έχουν λάβει για τις σπουδές των 45 εκατομμύρια σπουδαστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνολικού ύψους 1,6 τρις. δολλαρίων. Για την κάλυψη του εντεύθεν
ελλείμματος στα δημόσια οικονομικά της Αμερικής, ο Σάντερς προκρίνει την φορολόγηση της Γώλλ Στρήτ, δηλ. των κερδών εκ μετοχών, ομολόγων και παραγώγων. Η διαγραφή θα καλύπτει δάνεια μέχρις 50.000 δολλαρίων ανά σπουδαστή εισοδήματος κάτω των 100.000 ετησίως και ολιγότερο για εισοδήματα έως 250.000, πάνω από τα οποία δεν θα παρέχεται διαγραφή σπουδαστικού δανείου, περιέργως.
Η δικαιολογία της νέας Σεισάχθειας είναι η ιδία που χρησιμοποίησε και ο Σόλων όταν το 610 π.Χ. πρότεινε κι’ έγινε δεκτό από στους Αθηναίους, την διαγραφή των οφειλών και την απελευθέρωση των δανειοληπτών από τα δυσβάστακτα βάρη. Ο Σάντερς θεωρεί ότι το βάρος των σπουδαστικών δανείων στις ΗΠΑ «παραλύει την νεολαία της χώρας».
Όσο και αν η Σεισάχθεια Σάντερς εντάσσεται στις προεκλογικές υποσχέσεις των Δημοκρατικών, των οποίων ο συναγωνισμός για την ανάδειξη υποψηφίου στις προσεχείς προεδρικές εκλογές άρχισε ήδη, δεν στερείται ενδιαφέροντος τόσο από πλευράς σκοπιμότητος όσον και επιπτώσεων.
Εν πρώτοις, είναι ο «Ρόμπιν Χούντ» που έκλεβε τους πλουσίους στο δάσος του Σέργουντ με το επιχείρημα «έχετε τόσα πολλά, γιατί τα κλέβετε από τους πτωχούς».
Σήμερα το 70% του πλούτου της Αμερικής ανήκει στο 10% του πληθυσμού χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι προϊόν κλοπής κι’ όχι εργασίας, ευφυΐας και …κληρονομίας και ότι η πενία δεν είναι πάντοτε αποτέλεσμα κακής τύχης, ασθένειας και ελλείψεως μορφώσεως αλλά και κοινωνικών και οικογενειακών συνθηκών. Το ευνομούμενο κράτος πρέπει να προστατεύει πτωχούς και πλουσίους.
Ανακύπτει το ερώτημα τι θα συμβεί εάν η ιδέα του Σάντερς να φορολογήσει τις χρηματιστηριακές συναλλαγές υιοθετηθή. Το κεφάλαιο ασφαλώς μετακομίσει από την Γώλλ Στρήτ σε άλλες χρηματαγορές ή σε φορολογικούς παραδείσους που πάντοτε θα υπάρχουν. Το δημόσιον έλλειμμα θα πλήξει περισσότερο τους πτωχούς και το δολλάριον παρά τους ευπόρους και το ευρώ.
Ούτε η πρόταση του Τζώρτζ Σόρος «φορολογείστε του υπερπλουσίους» στερείται παρενεργειών. Συγχέει την δωρεά με τον φόρο. Οι εθνικοί ευεργέτες είναι ευπρόσδεκτοι, οι φόροι όχι και συνήθως οι «υπεπλούσιοι» τους αποφεύγουν.
Η όλη συζήτηση της σπουδαστικής Σεισάχθειας έχει μικρές πιθανότητες να γίνη αποδεκτή στην Αμερική αλλά έχει πρακτική αξία στην Ελλάδα , όπου υπάρχει ένα πρόβλημα με τα δάνεια πρώτης κατοικίας.
Αντί να ξεσπιτωθούν χιλιάδες οικογένειες εξ αιτίας της κρίσεως που προκάλεσε το ευρώ στην χώρα μας και η απερισκεψία της πολιτικής κάστας, μία πρόταση θα ήταν να πληρώσει ο δανειολήπτης το 50% της οφειλής με δόσεις και το υπόλοιπο να είναι συμμετοχή του κράτους στην αύξηση του κεφαλαίου των Τραπεζών μέσω των αναβαλλομένων φόρων επί των κερδών. Θα αποτελούσε ένα σοβαρό κίνητρο αποπληρωμής των μη εξυπηρετουμένων Τραπεζικών δανείων, αποφυγής συσσωρεύσεως ακινήτων στις Τράπεζες και εξυγιάνσεως της αγοράς ακινήτων και υποθηκών.
Πηγή energia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου