Τρίτη 30 Απριλίου 2019

Schengen Requiem


του Κωνσταντίνου Κόλμερ

Άλλο ένα θεωρητικό κατασκεύασμα του σαθρού Ευρωπαϊκού οικοδομήματος κατέρρευσε κάτω από το βάρος της μετανάστευσης οικονομικών «προσφύγων». Όλα τα κράτη-μέλη της συμφωνίας Σένγκεν, που προέβλεπε την ελευθέρα διακίνηση προσώπων μέσα στην «ζώνη της ΕΕ χωρίς συνοριακούς ελέγχους», επέβαλαν ελέγχους στα εισερχόμενα και εξερχόμενα πρόσωπα, ανεξαρτήτως εάν προέρχονται από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΕΕ) ή από τρίτες χώρες. Προκειμένου να προστατεύσουν τις οικονομίες των από μετανάστες είτε αν πρόκειται περί Συροαφγανών προσφύγων είτε περί Πολωνών υδραυλικών και Ρουμανίδων νοσοκόμων, κατεδάφισαν ένα εκ των τριών πυλώνων της Ε.Ε.

Κατά την διαδικασία της βιαίας Ευρωενοποιήσεως, τινές ευφάνταστοι υπάλληλοι, εκ των 45.000 που απασχολεί πλουσιοπαρόχως η Κομμισσιόν, εσκέφθησαν ότι θα ήταν χρήσιμον (ιδία δια τους ιδίους) να επιτρέψουν την ελευθέρα διακίνηση εργαζομένων μεταξύ των 26 χωρών της Ευρωπαϊκής… Διαιρέσεως ή ΕΔ (η Βρεταννία σοφώς αυτοεξηρέθη), ώστε να δώσουν την εντύπωση του ενιαίου ευρωπαϊκού υπερκράτους.
Ό,τι δηλαδή δεν επέτυχε ο Ναπολέων Βοναπάρτης και ο Αδόλφος Χίτλερ στην Ευρώπη, οι Κομμισάριοι της ΕΔ θα το κατόρθωναν μ’ ένα σουλτανικό «βεράτι» (=διάταγμα) χωρίς εκατόμβες στρατιών - απλώς με την ελαφρότητα των εθνικών κοινοβουλίων, που θα εξέδιδαν προθύμως διατάγματα ακυρώσεως της εθνικής κυριαρχίας στα σύνορα των.

Όπερ κι εγένετο, αρχικώς αδιαμαρτύρητα. Η Κομμισσιόν όμως, λογάριασε «χωρίς τον ξενοδόχο». Η Σουηδία, για πρώτη φορά από 50ετίας, επέβαλε συνοριακούς ελέγχους το 2016 στους αφικνουμένους στο έδαφος της πολίτες εκ Δανίας. Η τελευταία επίσης, φοβουμένη πληθυσμιακή συμφόρηση, επανέφερε τους ελέγχους στα σύνορα της με την Γερμανία, καθώς οι Γερμανοί τελωνειακοί ζητούσαν διαβατήρια στην Κωνστάνζα από Γάλλους που εισήρχοντο από την… Ελβετία.
Έτσι, διάφορες χώρες της ΕΔ, σε διαφορετικούς χρόνους αποκατέστησαν τους συνοριακούς ελέγχους με πρόσχημα την «ασφάλεια έναντι των τρομοκρατών», κάνοντας χρήση μιας ρήτρας διαφυγής που προέβλεπε η συνθήκη Σένγκεν.
Επρόκειτο όμως περί προσχηματικής δικαιολογίας. Πίσω από την διακίνηση εργαζομένων ευρίσκονται οι αγορές εργασίας και σπανίως των τρομοκρατών. Ο μηχανισμός της αγοράς με την προσφορά και ζήτηση εργατικών χειρών, που άλλοτε ανεβάζει τις αμοιβές απασχολήσεως και άλλοτε κατεβάζει, λειτουργεί αποδοτικώς. Όπου υπάρχει διαφορά επιπέδου μισθών, η μία αγορά προσελκύει εργαζομένους από την άλλη με χαμηλότερους μισθούς, τηρουμένων βεβαίως των περιορισμών γλώσσης, κόστους εγκαταστάσεως, φόρων που εξομαλύνονται από τους εργοδότες.
Όσον χρόνο λειτούργησε το καθεστώς Σένγκεν, χιλιάδες εργαζόμενοι από τις πτωχές χώρες της Ευρωπαϊκής …Διαιρέσεως (Ρουμανία, Βουλγαρία, Τσεχία και Ελλάδα) πήραν τον δρόμο για τις ευημερούσες (Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία) και εγκατεστάθησαν στο έδαφος των, προσφέροντας υπηρεσίες χαμηλού κόστους και εξειδικεύσεως. Όπου όμως όξυναν τα προβλήματα των οριακών γηγενών εργατών, άλλοτε εκτοπίζοντας τους από την αγορά εργασίας, με το φθηνό ημερομίσθιο που εδέχοντο είτε με τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα (πχ. οι οικοδόμοι) που προσέφεραν.
Ως αποτέλεσμα, κράτη που εφημίζοντο για την ευταξία, ως η Γερμανία, γέμισαν με γηγενείς αστέγους στις πόλεις και «γκέτο» ξένων εργατών στα περίχωρα λχ. στο Βερολίνο. Τα επακόλουθα της Σένγκεν ήταν μη αναμενόμενα δια του αδαείς: υποβάθμιση του κέντρου των πόλεων, διαρραγή της κοινωνικής συνοχής και πολιτική πόλωση.
Οι ιθαγενείς πολίτες άργησαν να καταλάβουν την εξαπάτηση, διαβουκολούμενοι από την προπαγάνδα των ΜΜΕ και των ευρωλάγνων, αλλ’ όταν συνειδητοποίησαν ότι εκτός από τους «φτωχούς Ευρωπαίους», ανταγωνιστές της ευημερίας των, προσετέθησαν οι εξωτικοί αλλόθρησκοι που ενδιαφέροντο για την πολιτική εκμετάλλευση της Δύσεως, άνευ προθέσεως αφομοιώσεως με τον γηγενή πληθυσμό, τότε αφυπνίσθησαν και άρχισαν τις διαμαρτυρίες. Πύκνωσαν τις παρατάξεις των ανησυχούντων πολιτών, που αποκαλούνται «εθνικιστές», «ακροδεξιοί», φασίστες από τα φερέφωνα των ΜΚΟ, με χρήματα των φορολογουμένων (άλλο σκάνδαλο αυτό) και απεφάσισαν να αντιδράσουν δια της ψήφου, ως ίθισται στις «δημοκρατίες».
Φοβηθέντες οι πολιτικοί «του μέσου ρεύματος» και τα κόμματα εξουσίας ότι θα χάσουν την πολύφερνο αρχή  προτίμησαν να θυσιάσουν πάλι την …Ιφιγένεια εν Αυλίδι, προκειμένου να κατακτήσουν την… Ευρω-Τροία. Έτσι κατήργησαν «επί διετία» μία από τις τρείς ελευθερίες - των προσώπων - θεμελιώδη για την Ευρωπαϊκή ομοσπονδία (οι άλλες δύο είναι των εμπορευμάτων και κεφαλαίων).
-«Ας περάσει τώρα η μπόρα των ευρωεκλογών και μετά βλέπουμε» είπαν ενδομύχως.
Εν τούτοις , η αναστολή της συμφωνίας Σένγκεν ευρίσκεται εν δυσαρμονία με δύο παράλληλες  αγορές , των χρημάτων και των επενδύσεων. ΄Ηδη , στην Ιταλία δυσανασχετούν οι βιομήχανοι  με το ενιαίο νόμισμα ,το ευρώ, λόγω του υψηλού εγχωρίου κόστους .Οι επενδύσεις στην Γερμανία πλήττονται από τα χαμηλά επιτόκια οπόταν οι ασφαλιστικές εταιρίες επενδύουν τ’ αποθεματικά των στην Γώλλ Στρήτ.
Οι αγορές επικοινωνούν μεταξύ των ως συγκοινωνούντα δοχεία και η μία αστοχία  (πχ. της Σένγκεν) μεταφέρεται στην άλλη – μήπως του ενιαίου νομίσματος , εν όψει υφέσεως στην Γερμανία;
Στην πραγματικότητα η συμφωνία Σένγκεν είχε ατονίσει από δεκαετίας όταν άρχισαν οι επιλεκτικοί έλεγχοι στα αεροδρόμια της Ελβετίας η οποία είχε προσχωρήσει στην συμφωνία , χωρίς να’ ναι μέλος της Ε.Δ.
Η προχθεσινή απόφαση που ισχύει και στην χώρα μας ήταν απλώς ένα θλιβερό μνημόσυνο των «αποτυχουσών φιλοδοξιών» των Γερμανών , που ηττήθησαν στο Ελ Αλαμέην και Στάλινγκραντ και σκόνταψαν στην εθνική αντίσταση των Ευρωπαϊκών λαών.
«Ας αναπαυθή , λοιπόν, εν ειρήνη κι’ η συμφωνία Σένγκεν» , ως έλεγον οι Ρωμαίοι : ‘Requiescat in pace’!



Πηγή energia.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου