Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους*

Το Ποντικι

του Σταύρου Χριστακόπουλου 

Το θέμα περί κυβερνητικής δεδηλωμένης για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ είναι ψευδές. Πίσω από αυτό παίζονται άλλα πολιτικά παίγνια, τα οποία δεν αφορούν μόνο την κυβέρνηση.

Για τον Τσίπρα πράγματι υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα, αλλά δεν αφορά τη δεδηλωμένη. Αφορά κυρίως τη στρατηγική συνεργασία του με τον Καμμένο, η οποία δεν θα αμφισβητηθεί μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά και – κυρίως – από το ίδιο το κόμμα του, στο οποίο πολλοί θα αισθανθούν απολύτως δικαιωμένοι για τη δυσφορία και τις εξ αρχής αντιρρήσεις τους. Πάντα υπό την προϋπόθεση πως θα δικαιωθεί η πρόβλεψη του ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά ότι πράγματι θα προκύψει μια λύση ικανοποιητική για τα εθνικά συμφέροντα.

Δεδομένου ότι φαίνεται αδύνατον ο Τσίπρας να στηρίξει μια κακή λύση – στην Ελλάδα των πολύ μεγάλων πολώσεων πάντα μια μη λύση είναι προτιμότερη... – θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον μια πλήρης διαφοροποίηση των ΑΝΕΛ σε ένα κορυφαίο για την κυβέρνηση θέμα. Άλλωστε το όνομα της ΠΓΔΜ είναι θέμα πολύ πιο μεγάλο σε σύγκριση π.χ. με την ταυτότητα φύλου, στην οποία το ζήτημα λύθηκε με τις ψήφους άλλων κομμάτων.

Για τη Ν.Δ., ωστόσο, το πρόβλημα είναι πολύ πιο ιδιαίτερο. Αν υποθέσουμε ότι μπαίνει στο τραπέζι μια πράγματι καλή λύση, η οποία, εκτός από την Αθήνα, γίνεται αποδεκτή και στα Σκόπια, αλλά δεν την αποδέχεται ο Καμμένος, τότε η μη ψήφισή της από τη Ν.Δ. ίσως την προστατεύει από το ενδεχόμενο να κάνει αχρεωστήτως μάγκα τον αρχηγό των ΑΝΕΛΛ. Ενδεχομένως την προστατεύει και από αντιδράσεις των δικών της μακεδονομάχων, οι οποίοι, ακόμη και αν ψήφιζαν υπό την πίεση Μητσοτάκη, θα έκοβαν ρόδα μυρωμένα ως προς την ψυχική και πολιτική ενότητα του κόμματος.

Δεν την προστατεύει όμως από την πλήρη απώλεια σοβαρότητας. Για τρεις λόγους:

● Ο «ανανεωτής» πρόεδρος της Ν.Δ. θα εμφανιζόταν ανίκανος να ελέγξει μια χούφτα μακεδονομάχους. Ο καθένας θα αντιλαμβανόταν ότι ανοίγεται ένα τεράστιο περιθώριο εκβιασμού της ηγεσίας.

● Ο διεθνής παράγοντας θα αντιλαμβανόταν πως, παρότι καλπάζουσα, υποτίθεται, προς την εξουσία, η Ν.Δ. δεν αποτελεί αξιόπιστο συνομιλητή – και όλοι γνωρίζουμε πόσα έχουμε υποστεί ελλείψει αξιοπιστίας τα τελευταία χρόνια.

● Αν ο Τσίπρας περάσει μια καλή λύση παρά την καταψήφιση Καμμένου, ο μεν Μητσοτάκης θα έχει να λέει – χωρίς κανείς να τον ακούει – ότι δεν υπάρχει δεδηλωμένη, αλλά ο πρωθυπουργός θα κάνει πάρτι πάνω στο πολιτικό πτώμα μιας Ν.Δ. με το επιχείρημα ότι αυτός έρχεται να καθαρίσει τα αδιέξοδα που εκείνη σώρευσε επί σχεδόν τρεις δεκαετίες στην εξωτερική πολιτική.

Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους...

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2002 στις 4-1-2018