Συνταξιοδοτικό: παράμετροι και παρενθέσεις

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Είμαι σίγουρος ότι μάθατε πως χτες το Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής (ΚυΣΚοιΠ) ενέκρινε ομόφωνα το σχέδιο Κατρούγκαλου για τις συντάξεις. Μιλάμε για το σχέδιο που στηρίχτηκε στα πορίσματα εκείνης της διαβόητης «επιτροπής σοφών» και περί του οποίου τόσος λόγος γίνεται εδώ και μέρες. Είμαι το ίδιο σίγουρος ότι θα ακούσετε αναλύσεις επί αναλύσεων για το αν και κατά πόσο είναι απαραίτητη η ασφαλιστική μεταρρύθμιση, για το πόσο θα μειωθούν οι συντάξεις, για διόρθωση αδικιών και για ό,τι άλλο βάζει ο νους σας.

Το ιστολόγιο δεν μπει στην παγίδα να παίξει με τα νούμερα. Αν και έχω τον τρόπο να χρησιμοποιήσω τους αριθμούς όπως θέλω ώστε να βγάλω τα συμπεράσματα που με βολεύουν (*), εδώ θα μιλήσουμε γενικά και θα επισημάνουμε μερικές παραμέτρους, χωρίς αριθμητικά παραδείγματα.

Παράμετρος πρώτη. Το «Μνημόνιο συνεννόησης για τριετές πρόγραμμα του ΕΜΣ» (Ν. 4336/2015, άρθρο 3, παράγραφος Γ, εδάφιο 2.5.1) αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Οι συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012, εάν εφαρμοστούν πλήρως, θα βελτιώσουν σημαντικά τη μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα του συνολικού συνταξιοδοτικού συστήματος». Αυτό σημαίνει πως η αριστερή μας κυβέρνηση αναγνωρίζει την αξία όλων των αντιλαϊκών μέτρων που είχαν πάρει οι προκάτοχοί της (Λοβέρδος, Βρούτσης και λοιποί) και τα οποία κάποτε κατάγγελε εντός και εκτός βουλής, δείχνει δε πρόθυμη να τα εφαρμόσει πλήρως.

Παράμετρος δεύτερη. Στο ίδιο εδάφιο, ο νόμος-μνημόνιο παρατηρεί ότι «οι εισφορές έχουν μειωθεί λόγω των υψηλών επιπέδων ανεργίας καθ’ ην στιγμήν οι πιέσεις στις δαπάνες κορυφώθηκαν, καθώς πολλοί επέλεξαν να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα». Δηλαδή, για τα χάλια τού ασφαλιστικού συστήματος δεν φταίνε ούτε η αδήλωτη εργασία ούτε οι απανωτές μειώσεις των εργοδοτικών εισφορών ούτε η τεράστια εισφοροδιαφυγή τού μεγάλου κεφαλαίου ούτε η τζάμπα και ανασφάλιστη δουλειά των προγραμμάτων τύπου stage, voucher κλπ ούτε η κατάργηση μιας σειράς φόρων και τελών που αιμοδοτούσαν τα ταμεία. Οι μόνοι που φταίνε είναι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι έκαναν χρήση τού νόμιμου δικαιώματός τους να βγουν πρόωρα στην σύνταξη.

Παρένθεση πρώτη. Αυτό το παραμύθι με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις πρέπει κάποτε να τελειώσει. Υποτίθεται ότι κάθε εργαζόμενος που συνταξιοδοτείται, ελευθερώνειει μια θέση εργασίας για κάποιον άνεργο. Ακόμη κι αν δεχτούμε, λοιπόν, ότι το κράτος πληρώνει παραπάνω συντάξεις για τους πρόωρα συνταξιοδοτούμενους, πρέπει να δεχτούμε παράλληλα ότι γλιτώνει το κόστος συντήρησης ισάριθμων άνεργων (επιδόματα ανεργίας, περίθαλψη κλπ). Εκτός αν πιστεύουμε ότι το κράτος δεν πρέπει να νοιάζεται για όλους αυτούς τους άνεργους. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι οι πρόωρες συντάξεις είναι στην πλειοψηφία τους χαμηλές, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν το κράτος ζημιώνεται απ’ αυτές. Κλείνει η πρώτη παρένθεση.

Παράμετρος τρίτη. Στο ίδιο εδάφιο, διαβάζουμε και κάτι εξόχως αποκαλυπτικό: «(…) οι αρχές δεσμεύονται να εφαρμόσουν πλήρως τις υφιστάμενες μεταρρυθμίσεις και επίσης θα προβούν με περαιτέρω μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας με στόχο την επίτευξη εξοικονόμησης της τάξης του 1/4 του ΑΕΠ το 2015 και της τάξης του 1% του ΑΕΠ έως το 2016». Εκτός από την επιβεβαίωση της επιιθυμίας για πλήρη εφαρμογή των παλιότερων μέτρων (όπως είπαμε πιο πάνω), εδώ έχουμε και την ομολογία ότι στόχος των μέτρων είναι όχι να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα αλλά να εξοικονομηθούν λεφτά. Τώρα, πώς είναι δυνατόν να κόβω πόρους από κάποιους και ταυτόχρονα να ισχυρίζομαι ότι έτσι τους σώζω, μόνο ένας αριστερός φωτεινός νους μπορεί να μας εξηγήσει.

Παρένθεση δεύτερη. Ομολογώ ότι τρόμαξα μ’ εκείνο το «1/4 του ΑΕΠ», το οποίο είναι εξωπραγματικό, αφού αντιστοιχεί σε ποσό άνω των 40 δισ. ευρώ! Προφανώς, επειδή ο νόμος γράφτηκε στο πόδι ώστε να προλάβουμε να υπογράψουμε το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση, ο συντάκτης έγραψε «1/4 του ΑΕΠ» αντί για «1/4 της μονάδας του ΑΕΠ». Φυσικά, βρέθηκαν κάποια ζώα που ψήφισαν αυτή την ανοησία με κλειστά μάτια και τώρα πρέπει να βρεθεί κάποιος που θα το διορθώσει (σε συνεννόηση με το κουαρτέτο πάντα, αφού μιλάμε για μνημόνιο). Πάντως, ακόμη και με το σωστό, το μνημόνιο κάνει λόγο για εξοικονόμηση άνω των 2,5 δισ. ευρώ από συντάξεις σε διάστημα 15 μηνών. Κλείνει και η δεύτερη παρένθεση.

Παράμετρος τέταρτη. Όλα αυτά, σύμφωνα με το ίδιο εδάφιο, αποσκοπούν «στη δημιουργία ισχυρών αντικινήτρων για πρόωρη συνταξιοδότηση αυξάνοντας τις κυρώσεις για την πρόωρη συνταξιοδότηση και καταργώντας σταδιακά τα κεκτημένα δικαιώματα συνταξιοδότησης πριν από τη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης». Και λίγο παρακάτω: «οι αρχές (…) θα καταργήσουν βαθμιαία τα κεκτημένα δικαιώματα συνταξιοδότησης πριν από την νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης και τα δικαιώματα πρόωρης συνταξιοδότησης». Αλήθεια, ποιός φανταζόταν μέχρι πέρυσι ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει στο στόχαστρο κεκτημένα δικαιώματα εργαζομένων; Αλήθεια, πόσοι πιστεύουν ακόμη ότι τούτη η αριστερή κυβέρνηση νοιάζεται για τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων;

Παράμετρος πέμπτη: Για να μην υπάρχει οποιαδήποτε απορία, στο ίδιο εδάφιο καθίσταται σαφές ότι «οι αρχές (…) θα παγώσουν τα μηνιαία εγγυημένα ανταποδοτικά όρια συντάξεων σε ονομαστικούς όρους μέχρι το 2021· και εξασφάλισαν ότι όσοι συνταξιοδοτούνται μετά τις 30 Ιουνίου 2015 θα έχουν πρόσβαση σε βασικές, εγγυημένες συντάξεις με βάση τις εισφορές και με εισοδηματικά κριτήρια μόνον όταν θα έχουν συμπληρώσει την νόμιμη κανονική ηλικία συνταξιοδότησης, που είναι σήμερα τα 67 έτη». Προσέξτε ότι πρώτη φορά ανακατεύεται η σύνταξη με «εισοδηματικά κριτήρια». Δηλαδή; Αν εισπράττω ένα ενοίκιο, θα παίρνω λιγώτερη σύνταξη; Κι αν κερδίσω δέκα χιλιάρικα στο τζόκερ, θα μειωθεί η σύνταξή μου π.χ. για 2-3 χρόνια; Δηλαδή, αν βάζαμε τον Τζήμερο υπουργό κοινωνικής ασφάλισης, τί χειρότερο θα έκανε; Αλήθεια, υπάρχει ακόμη κανείς που να περιμένει την επαναφορά τής 13ης σύνταξης, σύμφωνα με το περιβόητο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης»;

Παρένθεση τρίτη. Δεν είναι τυχαίο το ότι «εγγυημένες» αποκαλούνται μόνο οι «βασικές συντάξεις». Το κράτος εγγυάται μόνο τα 384 ευρώ που είπαμε. Απο κει και πέρα δεν υπάρχει εγγύηση. Οι αναλογικές συντάξεις θα καταβάλλονται μόνο αν το ταμείο έχει λεφτά. Το καταλάβαμε; Μπράβο. Κλείνει και η τρίτη παρένθεση.

ΦΕΚ 94/14-8-2015: Νομοθέτηση εξοικονόμησης «της τάξης του 1/4 του ΑΕΠ» !!!

Δεν ξέρω πόσο σας μπέρδεψα με τις απανωτές παραμέτρους και τις παρενθέσεις μου αλλά εγώ αυτά είχα να πω. Στο κάτω-κάτω, δεν πρέπει να περιμένετε πολλά από έναν φουκαρά ιστολόγο. Αν θέλετε περισσότερες επεξηγήσεις και διευκρινίσεις, παρακολουθείστε τον Ρογκάκο στον Αντέννα, την Δήμτσα στο Μέγκα, τον Σιακαντάρη στον Άλφα ή, ακόμη καλύτερα, συντονιστείτε στον Σκάι όπου όλοι, από Σϊα μέχρι Μπάμπη, παίζουν τα οικονομικά στα δάχτυλα.

—————————–
(*) Ιδού ένα παράδειγμα δημοσιογραφικής κατευθυνόμενης χρήσης των αριθμών:

(α) Μισθωτός που δουλεύει 35 χρόνια με μισθό 1.800 ευρώ (παράδειγμα από το enikos.gr). Κάποτε, η σύνταξή του έφτανε το 80% του μισθού του, ήτοι 1.440 ευρώ. Τώρα, μετά τις μειώσεις, παίρνει 1.180 ευρώ. Με το σχέδιο Κατρούγκαλου θα παίρνει βασική σύνταξη 384 ευρώ και αναλογική σύνταξη 1.800 Χ 1,1% (ποσοστό αναπλήρωσης 35ετίας) Χ 35 έτη =693 ευρώ, δηλαδή συνολικά 1.077 ευρώ. Άρα ζημιώνεται. Άρα χρησιμοποιώ αυτό το παράδειγμα αν θέλω να πλήξω την κυβέρνηση.

(β) Μισθωτός που δουλεύει 35 χρόνια με μισθό 586 ευρώ (παράδειγμα δικό μου). Με το παλιό «80%», η σύνταξή του θα ήταν 468,80. Τώρα, λόγω Κατρούγκαλου, θα παίρνει 384 + (586 Χ 1,1% Χ 35 = ) 225,61 = 609,61 ευρώ. Άρα θα παίρνει περισσότερα από όσα έπαιρνε όταν δούλευε! Άρα χρησιμοποιώ αυτό το παράδειγμα αν θέλω να υποστηρίξω την κυβέρνηση.

cogito ergo sum