Ρύθμιση χρέους... über alles!*

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Έντονα ενοχλημένοι είναι, κατά τους «Financial Times», οι δανειστές από την ανίερη επιμονή των... κομμουνιστών του ΣΥΡΙΖΑ στη ρύθμιση του χρέους. Τι θράσος! Αντί η κυβέρνηση πενταμήνου να πάρει πάνω της όλα όσα οι προηγούμενοι επί πενταετία δεν έκαναν, ζητάει και ρύθμιση της αποπληρωμής του χρέους.

 

Κι όμως, άλλη λύση για τη χώρα και την οικονομία της, σε βραχύ ορίζοντα, δεν υπάρχει. Τα πώς και τα γιατί θα τα διαβάσετε, ούτως ή άλλως, στο δισέλιδο 6-7 στο «Ποντίκι». Ας δούμε όμως και μια άλλη παράμετρο, που σχετίζεται με τις υποσχέσεις των ίδιων των δανειστών, όπως έχουν καταγραφεί στη Δήλωση του Eurogroup στις 27 Νοεμβρίου 2012.

 

Τότε, λοιπόν, είχαν τεθεί οι υψηλοί στόχοι πρωτογενών πλεονασμάτων που ίσχυσαν κατά τη διακυβέρνηση Σαμαρά, με στόχο, στη λήξη του προγράμματος του ΔΝΤ, η Ελλάδα να φτάσει σε αναλογία χρέους προς ΑΕΠ 175% το 2016, 124% το 2020 και κάτω από το 110% το 2022.

 

Το αυτό ήταν εξ αρχής υπονομευμένο, αφού, με στόχο 1,5% του ΑΕΠ για το 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά πέτυχε μετά βίας το 0,4%. Συνεπώς ο στόχος του 4,5% το 2016 ήταν απλώς ανέφικτος. Κι όμως, αυτός ο στόχος ήταν συνυφασμένος με το ενδεχόμενο περαιτέρω διευκολύνσεων για το χρέος, εάν κρινόταν απαραίτητο.

 

Η – προδιαγεγραμμένη – αποτυχία της κυβέρνησης Σαμαρά να επιτύχει τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος με την εφαρμογή υφεσιακής πολιτικής σε μια ήδη κατεστραμμένη οικονομία έφερε στο τραπέζι της τρέχουσας διαπραγμάτευσης – και με τη συμφωνία των δανειστών! – την ανάγκη δραστικής μείωσης των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα.

 

Αυτή η ανάγκη, όπως προσφάτως ομολόγησε η Λαγκάρντ, υπονομεύει μέχρι ακυρώσεως τον στόχο για βιώσιμη εξυπηρέτηση και μείωση του χρέους – αφού αυτόν τον στόχο είχαν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα – και θέτει ευθέως ζήτημα, κατά την επικεφαλής του Ταμείου, για μείωση του ελληνικού χρέους με πρωτοβουλία των Ευρωπαίων δανειστών.

 

Αν λοιπόν, τα λένε μόνοι τους οι – κατά Ζουράρι – «χρηματοσυμμορίτες» και οι διεθνείς... δικαστικοί επιμελητές κρατικών πτωχεύσεων, γιατί αισθάνονται παράξενα οι «Financial Times» και όσοι τους τροφοδοτούν με την... οργή τους; Όταν μάλιστα οι ίδιοι αυτοί «χρηματοσυμμορίτες» παραδέχονται ότι τα έκαναν μαντάρα με τα μνημόνια και όταν κατηγορούνται σε διεθνές επίπεδο ότι διέσωσαν τις τράπεζες και όχι την Ελλάδα;

 

Η ελληνική κυβέρνηση τους πείραξε, που ζητάει το αυτονόητο; Συμπέρασμα: Ρύθμιση χρέους... über alles!

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1868 στις 11-06-2015