Καλή Κυριακή από την Εσπερία

Αγαπητέ Πιτσιρίκο,

Τα εισιτήρια αυτή τη στιγμή κοστίζουν το μισό ενοίκιο που πληρώνω σε μια άθλια γειτονιά και το ένα τέταρτο του μισθού που ακόμα δεν έχω πάρει.

Όσοι μας έφτασαν εδώ φωνάζουν γιατί μια κυβέρνηση αποφάσισε επιτέλους να δώσει την τελική απόφαση στον λαό, αυτή δεν είναι ούτως ή άλλως η έννοια της Δημοκρατίας;

Εδώ έχω βαρεθεί να τους ακούω να λένε πόσο σκάρτοι είμαστε. Ξένοι και Έλληνες.

Έχω την τύχη και την ατυχία να ζω όλα όσα συμβαίνουν από πολύ κοντά. Και βλέπω ότι όλοι φοβούνται. Και εγώ φοβόμουν και φοβάμαι.

Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να γυρίσω πίσω στον ήλιο μου, στην οικογένειά μου, στους ανθρώπους μου. Αλλά, πες το διαστροφή, τώρα ελπίζω ξανά.

Η μάνα μου απολύθηκε με ευρώ. Ο πατέρας μου κλείνει το μαγαζί του με ευρώ. Εγώ μετανάστευσα με ευρώ. Φίλοι μου δεν τα βγάζουν πέρα με ευρώ. Άνθρωποι πεθαίνουν με ευρώ. Τα ληγμένα δακρυγόνα τα έτρωγα με ευρώ.

Έφυγα με το κεφάλι σκυφτό, γεμάτη ντροπή για να μπορέσω να ζήσω. Μου πήραν ότι είχα και ότι αγαπούσα.

Μετά από χρόνια, νιώθω και πάλι περήφανη και αξιοπρεπής.

Την Κυριακή θα είμαι στην Ελλάδα! Με ή χωρίς ευρώ…

Σ.Β.

(Αγαπητή φίλη, καλή πατρίδα. Και είναι όμορφη η Ελλάδα τώρα. Κούκλα, κούκλα. Να είστε καλά.)

pitsirikos.net