analyst
 |
Η χώρα είναι ίσως το πρώτο θύμα των συναλλαγματικών πολέμων που διεξάγονται στον πλανήτη, με την κεντρική της τράπεζα να υποφέρει – έχοντας δαπανήσει ήδη τεράστια ποσά, για τη διάσωση των εμπορικών τραπεζών από την αμερικανική κρίση
Υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ της Ελλάδας και της Ελβετίας, η επιτυχία της οποίας στηρίζεται κυρίως στο πολίτευμα της άμεσης Δημοκρατίας που έχει υιοθετηθεί με τη βοήθεια του Ι. Καποδίστρια – μέσω του οποίου (πολιτεύματος) έχει αποφευχθεί η νόσος, από την οποία πάσχει σήμερα η πατρίδα μας (άρθρο), με αποτέλεσμα να μην είναι πιθανότατα αρκετή η διαγραφή χρέους, για να θεραπευθεί.
Η σημαντικότερη διαφορά είναι ίσως το ότι η χώρα πληρώνει, καθώς επίσης αξιοποιεί τη γνώση και την καινοτομία – ακόμη και στην περίπτωση των ΜΜΕ, η επιτυχία των οποίων δεν εξαρτάται από τις ειδήσεις τύπου «κουτσομπολιού» ή από τις πολιτικές «αναλύσεις» και συνεντεύξεις, αλλά από τη σωστή ενημέρωση των Πολιτών σε θέματα οικονομίας, τεχνολογίας, επιχειρηματικών εξελίξεων κοκ.
Η επιτυχία των ΜΜΕ δεν εξαρτάται ούτε από τη «δικτύωση» τους με τους διαφημιζομένους, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, αφού δεν επιλέγονται με κριτήριο τις γνωριμίες (διαπλοκή) ή τα εκάστοτε «συμφέροντα» (άρθρο) – αλλά με βάση την ποιότητα των γνώσεων και της ενημέρωσης που προσφέρουν, με αποτέλεσμα να αποτελούν ένα από τα θεμέλια, επάνω στα οποία στηρίζεται η οικονομική επιτυχία της Ελβετίας.
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο «ανθεί» ο κλάδος των υπηρεσιών στην Ελβετία, ιδιαίτερα της παροχής υπεύθυνων συμβουλών από εξειδικευμένα άτομα – όταν στην Ελλάδα «όλοι τα ξέρουν όλα», ανεξάρτητα από το γνωστικό τους πεδίο.
.
Η άλλη όψη του νομίσματος
Εν τούτοις, η Ελβετία σήμερα κινδυνεύει να γίνει το θύμα της ίδιας της επιτυχίας της, λόγω της οποίας είναι η χώρα που εμπιστεύονται οι περισσότεροι, τουλάχιστον όσον αφορά τη διατήρηση των χρημάτων τους – με αποτέλεσμα να υποφέρει το νόμισμα της από την ανατίμηση του, εξ αιτίας των μεγάλων εισροών κεφαλαίων που προσπαθούν να προστατευθούν από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους.
Στα πλαίσια αυτά, η κεντρική της τράπεζα υποχρεώθηκε στις αρχές του έτους να καταργήσει τη σύνδεση του φράγκου με το ευρώ, εγγράφοντας τεράστιες ζημίες (41 δις), λόγω του τεράστιου κόστους της (συνεχείς αγορές και υψηλά συναλλαγματικά αποθέματα σε ευρώ) – με αποτέλεσμα να ανατιμηθεί ραγδαία και ξαφνικά, δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα στην οικονομία της, κυρίως στις εξαγωγές και στον τουρισμό. Έκτοτε έχουν ακολουθήσει τρεις φάσεις (πηγή: F&W), οι οποίες είναι οι εξής:
(α) Αμέσως μετά την απόφαση της κεντρικής τράπεζας, η οποία προηγουμένως είχε διασώσει τις ελβετικές εμπορικές τράπεζες από τις αμερικανικές τους περιπέτειες (ενυπόθηκα δάνεια, κυρώσεις εκ μέρους των Η.Π.Α. για συνέργεια σε φοροδιαφυγή κλπ.), δαπανώντας τεράστια ποσά και αυξάνοντας υπερβολικά τον ισολογισμό της (600%, γράφημα), κυριάρχησαν στην κοινή γνώμη οι ανησυχίες – όσον αφορά κυρίως το ρυθμό ανάπτυξης, με πολλά ινστιτούτα να προβλέπουν πως η χώρα θα βυθιστεί στην ύφεση.
.
.
Ήταν αρκετοί δε αυτοί που κατηγόρησαν την κεντρική τράπεζα για κακή διαχείριση, για λανθασμένη επικοινωνιακή πολιτική κοκ. – φοβούμενοι πολύ άσχημες εξελίξεις.
(β) Λίγες εβδομάδες μετά άλλαξε η διάθεση, αφού η ισοτιμία του φράγκου φάνηκε να ανακάμπτει, η κεντρική τράπεζα (SNB) αιτιολόγησε καλύτερα την απόφαση της (φόβοι κατάρρευσης του ευρώ λόγω της προβλεπόμενης διάλυσης της Ευρωζώνης), ενώ τα αρνητικά επακόλουθα περιορίσθηκαν.
Δημιουργήθηκε δε η εντύπωση πως η οικονομία της χώρας θα μπορούσε να αφομοιώσει το «σοκ του νομίσματος» χωρίς μεγάλες απώλειες – ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού φάνηκε να συμφωνεί με την απόφαση της SNB.
(γ) Πρόσφατα η Ελβετία εισήλθε στην τρίτη φάση, με κριτήριο τα αποτελέσματα της εξαγωγικής της βιομηχανίας μετά την ανατίμηση του φράγκου, όπου διαπιστώθηκε πως οι συνέπειες ήταν πολύ σοβαρές – ειδικά για τη βιομηχανία μηχανών και μετάλλων, η οποία είναι στις περισσότερες χώρες ο μεγαλύτερος εργοδότης στον τομέα των εξαγωγών (γράφημα)
.
.
Όπως φαίνεται από το γράφημα, οι μειώσεις των εξαγωγών στη βιομηχανία εντάσεως εργασίας ήταν αρκετά υψηλές - γεγονός που μελλοντικά θα επηρεάσει αρνητικά την ανεργία, οπότε τις δαπάνες του κράτους, τα έσοδα του κοκ., εάν δεν υποτιμηθεί ξανά το φράγκο.
Η ισοτιμία του όμως φαίνεται να έχει «κολλήσει» στο 1,04 απέναντι στο ευρώ, ενώ η μοναδική ελπίδα είναι το δολάριο, το οποίο φαίνεται να ισχυροποιείται (από 1,02 στην αρχή του έτους, στο 0,95 σήμερα) – γεγονότα που έχουν προκαλέσει τη μείωση μεν των εξαγωγών στην περιοχή της Ευρωζώνης, αλλά την αύξηση τους στη ζώνη του δολαρίου (Η.Π.Α., Ασία), εξισορροπώντας σε κάποιο βαθμό τις απώλειες (γράφημα).
.
Επεξήγηση γραφήματος: Πρώτο τρίμηνο, Εξαγωγές ανά χώρα, διαφορές σε εκ. φράγκα και ποσοστά
Αριστερά (μειώσεις): Γερμανία (-434), Ιταλία (-371), Γαλλία(-292), Μεξικό (-241), Ρωσία (-215) Δεξιά (αυξήσεις): Κορέα (+134), Κατάρ (+267), Μ. Βρετανία (+317), Σαουδική Αραβία (+349), Η.Π.Α. (+444).
.
Περαιτέρω, εάν πράγματι αυξηθεί ο ρυθμός ανάπτυξης της Ευρωζώνης, λόγω της χαμηλής ισοτιμίας του ευρώ και του φθηνού πετρελαίου, καθώς επίσης του υπόλοιπου πλανήτη, τότε οι εξαγωγές της Ελβετίας θα υποφέρουν μόνο από την υψηλή τιμή του φράγκου και όχι από τη μείωση της ζήτησης, ευρωπαϊκής ή παγκόσμιας.
Θα υπήρχε δε η αμυδρή ελπίδα να αυξηθεί η ισοτιμία του ευρώ απέναντι στο φράγκο, σαν αποτέλεσμα της ανάπτυξης της Ευρωζώνης – που όμως θα μπορούσε να εμποδιστεί από τυχόν χρεοκοπία της Ελλάδας, η οποία ίσως θα παρέσερνε την Ιταλία ή την Ισπανία στη δίνη της. Η ΕΚΤ όμως φαίνεται πως θα κάνει ότι μπορεί για να διατηρήσει το ευρώ σε χαμηλά επίπεδα, για να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους – η οποία δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση παρελθόν.
Στα πλαίσια αυτά, η Ελβετία δεν μπορεί να περιμένει τη μείωση της ισοτιμίας του φράγκου, απέναντι στο ευρώ, για να καταπολεμήσει τα προβλήματα της εξαγωγικής της βιομηχανίας, καθώς επίσης του τουρισμού – οπότε θα αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις, οι οποίες δεν θα είναι οι καλύτερες ούτε για τις εταιρείες (τιμές μετοχών κλπ.), ούτε για τους εργαζομένους της, αποτελώντας πράγματι το πρώτο θύμα του παγκόσμιου νομισματικού πολέμου (ανάλυση).
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου