Να μην κάνουμε στροφή 360 μοιρών

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Andrea Bonetti / SOOC / PM Handout

Του Κώστα Εφήμερου

Καταρχάς να συμφωνήσουμε -πέραν της πλάκας- ότι μέχρι στιγμής όντως έχουμε κάνει μια στροφή 360 μοιρών υπό την έννοια ότι την εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση την έχουμε δώσει ήδη ως λαός από το τέλος Γενάρη και δεν ήταν ανάγκη να περιμένουμε την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ η οποία ίσως να ήταν πολύ ουσιαστική και επίκαιρη, πάντως της έλειπε το ουσιαστικό αντικείμενο.

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν κουρασμένος από το ταξίδι στη Ρήγα, το οποίο σημειωτέων έγινε με στρατιωτικό C130 επειδή τα πρωθυπουργικά αεροσκάφη είναι καθηλωμένα. Πάντος ο Τσίπρας είναι πολιτικός μηχανικός μόνο σε βραχυκύκλωμα μπορεί να αποδοθεί το μπλακ-ούτ. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο λαός λέει ότι από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια και ο Αλέξης Τσίπρας είναι ομολογουμένως ο πιο νέος πρωθυπουργός στη χώρα μας.

Υπάρχουν ωστόσο δύο ερωτήματα που όχι μόνο πρέπει αλλά απ’ ότι φαίνεται θα απαντηθούν πολύ σύντομα εξαιτίας των καταστάσεων. Το πρώτο έχει να κάνει με το τι έχουμε μπροστά μας. Αυτή τη φορά δεν θα σας κουράσω πάλι  μιλώντας για την ανάγκη να έχουμε ξεκάθαρη πληροφόρηση αλλά θα βασιστώ στα δημοσιογραφικά ευρήματα.

Σύμφωνα με το ντοκουμέντο  που φέραμε στο φως της δημοσιότητας πριν από μια εβδομάδα το ΔΝΤ δεν είναι διατεθειμένο να συμμετάσχει σε μια συμφωνία που δεν θα εξασφαλίζει την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το ίδιο το ΔΝΤ μάλιστα επισημαίνει ξεκάθαρα ότι τα μέτρα που ζητάει η Ευρώπη δεν είναι αναπτυξιακά και άρα το μόνο που κάνουν είναι να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στα νούμερα με την χρήση αμφιλεγόμενων μαθηματικών.

Όμως όπως μάθαμε από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής στη Ρήγα της Λετονίας η ΕΚΤ και η Κομισιόν δεν μπορούν να προχωρήσουν χωρίς και τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Ένας λόγος θα μπορούσε να είναι και το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι εγγυήτρια στο Ταμείο για τα χρέη της Ελλάδας.

Αν όμως δεν υπάρχει πακέτο προτεινόμενης συμφωνίας, ακόμα και επαχθές, τότε σε τι ακριβώς αποσκοπεί η συνέχιση των συζητήσεων και μάλιστα σε εντατικότερους ρυθμούς (τόσες φορές που έχουν εντατικοποιηθεί είναι προφανές ότι τον περισσότερο καιρό στην αρχή τα τεχνικά κλιμάκια τα ξύνανε); Ποια είναι δηλαδή τα μέτρα της περιβόητης κωλοτούμπας;

Το δεύτερο ερώτημα έχει να κάνει με την ίδια την Κεντρική Επιτροπή στον ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος πέρασε μερικές ώρες στο Caravel θα διαπίστωσε ότι πλέον υπάρχουν 3 κέντρα κυβερνητικής εξουσίας και 4 κέντρα κομματικής (τα δύο είναι κοινά στις δύο κατηγορίες).

Αλήθεια όμως, όπως επισημαίνει πολύ σωστά η Βασιλική Σιούτη, την ίδια ομοψυχία και όρεξη για συζήτηση θα κάνουν τα ρεύματα εντός του ΣΥΡΙΖΑ όταν θα τους παρουσιάσου μια χειροπιαστή συμφωνία ή δεν θα την περάσουν τότε από την Κεντρική τους Επιτροπή.

πηγή – tpp