«Το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης είναι στο χείλος της κατάρρευσης, καθώς τα χρηματικά κεφάλαια – αποθέματα των κύριων χρηματοπιστωτικών οργανισμών στερεύουν, ενώ παράλληλα επιδιώκουν να κρατήσουν τις βασικές δανειακές ροές ανοικτές.
Μεγάλοι χρηματοοικονομικοί αναλυτές και «παίχτες» στη χρηματιστηριακή αγορά, προειδοποιούν ότι επίκειται μια κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος στην Ευρώπη, λόγω της κρίσης της Ευρωζώνης, αν δε δοθεί μια λύση στη χρηματοδότηση των τραπεζών.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παραδέχτηκε ότι είχε συναντήσεις σχετικά με την παροχή «έκτακτης ανάγκης» χρηματοδότησης προς τις τράπεζες της Ένωσης που έχουν σοβαρό πρόβλημα, εντούτοις «επιφανείς» ειδικοί του City, δήλωσαν ότι μια κρίση – κατάρρευση χρηματοοικονομικής ασφάλειας (δυστοκίες σε βραχυπρόθεσμες διατραπεζικές χρηματοδοτήσεις), έχει αρχίσει να διαγράφεται.
«Αν κάποιος νομίζει τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα, απλά δεν καταλαβαίνει πόσο σοβαρά είναι τα προβλήματα. Νομίζω ότι μια μεγάλη τράπεζα θα μπορούσε να αποτύχει μέσα σε λίγες εβδομάδες», είπε χαρακτηριστικά στέλεχος μεγάλης παγκόσμιας τράπεζας με έδρα το Λονδίνο.
Πολλές τράπεζες, ανάμεσά τους και ορισμένα γαλλικά, ιταλικά και ισπανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, έχουν ήδη εξαντλήσει πολλές από τις πιο αποδεκτές μορφές των χρηματοπιστωτικών εγγυήσεων – ασφαλειών, όπως αμερικανικά κρατικά ομόλογα και άλλους ρευστοποιήσιμους τίτλους, που χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση βραχυπρόθεσμων δανείων και έχουν αναγκαστεί να καταφύγουν σε ρευστοποίηση του αποθεματικού του χρυσού τους, για να διατηρήσουν πρόσβαση σε ρευστό διαθέσιμο σε δολάριο Αμερικής.
«Το σύστημα δέχεται σοβαρούς τριγμούς. Υπάρχει μεγάλη νευρικότητα», δήλωσε ο Anthony Peters, στρατηγικός αναλυτής στην Swissinvest, επισημαίνοντας στη ραγδαία αύξηση των επιτοκίων δανεισμού στη διατραπεζική αγορά.
Εβδομαδιαία χρηματοοικονομική έκθεση της CreditSights’, χαρακτήρισε την ΕΚΤ ως κεντρικό εκκαθαριστή – διαμεσολαβητή των τραπεζών της Ευρωζώνης, αφού οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί και οι αγορές, έχουν γίνει εξαιρετικά δύσπιστοι, με το να δανείζουν ο ένας τον άλλο.
Οι Τραπεζικές καταθέσεις της ΕΚΤ, τώρα, ανέρχονται στο υψηλότερο επίπεδο τους, από τον Ιούνιο του 2010 στα €905δις (£ 772δις), δεδομένου ότι οι κύριοι δανειστές και οι όμοροί τους έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους και τις έχουν τοποθετήσει στην κεντρική τράπεζα. Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες σε μεγάλες χώρες της ευρωζώνης, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, γίνονται όλο και πιο εξαρτημένες τη χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Αυτό ακολουθεί την τάση που είχε σημειωθεί σε μικρότερες χώρες όπως η Ιρλανδία, όπου οι δανειστές έχουν μετατραπεί σε «ζόμπι τράπεζες» χρηματοδοτούμενες από τους φορολογούμενους.
Ο Alastair Ryan, τραπεζικός αναλυτής της UBS, δήλωσε ότι δεν η υπάρχει περίπτωση να συμβεί ένα μεμονωμένο καταστροφικό γεγονός «τύπου Lehman» για το Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αλλά πρόσθεσε ότι χωρίς μια πλήρη μια επαναφορά των τραπεζικών υποχρεώσεων από τις κυβερνήσεις, το σύστημα θα συνεχίσει να αυτοχρηματοδοτείται και τον επόμενο χρόνο με σταθερό ρυθμό. «Το σύστημα αυτή τη στιγμή δεν έχει λάβει μια χρηματοδότηση διάρκειας που να του επιτρέπει να λειτουργεί, κι έτσι αποτυγχάνει», είπε.
Άλλοι πιστεύουν, ότι στην ευρωζώνη οι τράπεζες οδεύουν προς την καταστροφή και η ανησυχία αυξάνεται λέγοντας ότι μια μεγάλη τράπεζα θα μπορούσε να καταρρεύσει μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Τα αποτελέσματα του τέταρτου γύρου της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής (European Banking Authority), επισήμανε έλλειμμα κεφαλαίων115 δις ευρώ στο χρηματοοικονομικό σύστημα της ευρωζώνης, μετά τα τεστ αντοχής 18 μηνών που πραγματοποιήθηκαν, με τις γερμανικές τράπεζες να δείχνουν την πιο σημαντική επιδείνωση στους βασικούς δείκτες κεφαλαιακής τους επάρκειας.
Η Moody’s την Παρασκευή υποβάθμισε τις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Γαλλίας, BNP Paribas, η Credit Agricole και Societe Generale, υπό το φως των όσων δήλωσε το US rating agency περί «περιορισμών ρευστότητας και χρηματοδότησης”. Η υποβάθμιση των τραπεζών ήρθε παρά το γεγονός ότι η Moody’s αναγνώρισε ότι στο μέλλον οι τρείς κύριοι αυτοί «δανειστές» θα μπορούσαν να βασιστούν – εξαρτηθούν από ένα υψηλότερο επίπεδο στήριξης των Γάλλων φορολογουμένων.
Φόβος υπάρχει ότι οι ευρωπαϊκές αρχές δεν έχουν την οικονομική δύναμη πυρός για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των τραπεζών. Αναλυτές της BarCap λένε ότι ακόμη και αν τα ευρωπαϊκά κονδύλια διάσωσης κατάφεραν να αυξηθούν ακόμα και κατά € 1τρις προς αυτή την κατεύθυνση, αυτό θα καλύψει μόνο τις ανάγκες της ιταλικής και της ισπανικής κυβέρνησης και των τραπεζών.»
Πηγή: The Telegraph, του Harry Wilson, 9/12/2012, “Eurozone banking system on the edge of collapse”
Μια απλή ανάγνωση, λοιπόν, του παραπάνω άρθρου αρκεί ώστε κι ο απλός μη «μυημένος» στα οικονομικά νους να καταλήξει σε ορισμένα πολύ χρήσιμα συμπεράσματα:
- Το Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, αναζητώντας σανίδα σωτηρίας αδιαλείπτως από την ΕΚΤ, αλλά και από το αμερικάνικο χρηματοοικονομικό τραπεζικό σύστημα, αφού τα ρευστά διαθέσιμα των τραπεζών και κυρίως αυτά των μεγάλων δανειστών και βασικών παικτών στις αγορές, στερεύουν. Το φαινόμενο της χιονοστιβάδας (αγγλιστί snowball – effect), είναι έτοιμο να συμπαρασύρει μικρούς και μεγάλους στο διάβα του.
- Το ευρώ και τελικά η ιδέα της Ευρωζώνης είναι εντέλει ένα όνειρο θερινής νυκτός, ένα σαθρό οικοδόμημα για τους τραπεζίτες που το εμπνεύστηκαν, αφού ως φαίνεται, κύριο νόμισμα (νόμισμα βάσης) είναι το δολάριο παγκοσμίως και οι οικονομικοί μηχανισμοί της ευρωζώνης παρουσιάζονται ανήμποροι, άκαμπτοι και ανάλγητοι, αφού όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης πλήττονται το ένα μετά το άλλο, λόγω της «τραπεζικής ανεπάρκειας» αποτέλεσμα της επίσης άκαμπτης δομής του ευρώ και του προδιαγραφόμενου τέλματος του τραπεζικού συστήματος
- Για άλλη μια φορά την τραπεζική αυτή κρίση καλούνται να στηρίξουν σε περισσότερες από μία χώρες της Ευρωζώνης οι λαοί (ακόμα και στα λεγόμενα ισχυρά κράτη πλέον), μέσω φορολαίλαπας και ληστρικής επιδρομής, στα όποια εισοδήματά τους. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το ελληνικό κράτος την τελευταία 3ετία έχει στηρίξει τις τράπεζες με περίπου με 120δις ευρώ.
Ίσως τελικά η λύση να μη δοθεί από το σύστημα, αλλά από τους ίδιους τους λαούς, όταν κατανοήσουν ότι τα χρέη που τους φορτώνουν δεν είναι τίποτε άλλο από την σκόπιμη υποδούλωσή τους, σε ένα παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα που φτάνει σε αδιέξοδο. Όταν συνειδητοποιήσουν ότι τα χρέη τους είναι ανακυκλωμένες, επαναλαμβανόμενες και ασυνάρτητες εγγραφές στα μόνιτορ των υπολογιστών ενός απρόσωπου και χαοτικού συστήματος, τότε η απεμπλοκή από αυτό το σύστημα, δηλαδή η επανάσταση, είναι η μόνη υποχρέωσή τους κι εν συνεχεία επιβάλλεται προχωρήσουν σε:
- Μη αναγνώριση χρεών
- Εθνικοποίηση Τραπεζών
- Έκδοση εθνικών Νομισμάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου