του Κώστα Μελά
Οι συσσωρευμένες πιέσεις χρόνων στον αραβικό κόσμο
εκρήγνυνται δημιουργώντας μια τεράστια αναταραχή στην περιοχή η οποία
εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς προκαλώντας σημαντικότατες γεωπολιτικές και
γεωοικονομικές αναταράξεις πλανητικού ενδιαφέροντος. Οι αναταράξεις αυτές κατ’
αρχάς επιδρούν με διάφορους τρόπους στα
όμορα κράτη, Ιράν, Αφγανιστάν, Πακιστάν,
Τουρκία στα οποία κυριαρχεί το μουσουλμανικό στοιχείο ( ισλαμική θρησκεία),
αλλά και στο κράτος του Ισραήλ το οποίο την τελευταία περίοδο φαίνεται ότι
ακολουθεί ένα μοναχικό δρόμο που κανείς δεν γνωρίζει που θα οδηγήσει.
Οι αμερικανικές παρεμβάσεις σε συνεργασία με τους
δυτικούς συμμάχους της, είναι πλέον εμφανές ότι όχι μόνο δεν έδωσαν λύσεις σε
ένα υπαρκτό πρόβλημα, αλλά αντιθέτως, το
όξυναν περισσότερο, σε σημείο που
να φαίνεται ότι δεν
επιδέχεται πια λύση που να
συνάδει με τις επιδιώξεις της Δύσης.
Ήδη το σκηνικό στην περιοχή, απέχει παρασάγγας από το
σχεδιασμό των νεοσυντηρητικών οι οποίοι, ως γνωστόν, πρώτοι αποφάσισαν τις στρατιωτικές επεμβάσεις , με
βάση τον πολιτικό στόχο «εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στον κόσμο». Όλοι μας
είμαστε μάρτυρες των απόψεων του γνωστού Φουκουγιάμα οι οποίες , ειρήσθω εν
παρόδω , αποδείχτηκαν όχι μόνο ανιστόρητες και κενές περιεχομένου αλλά και
άκρως επικίνδυνες , δεδομένου ότι η ιδεολογική τους επίδραση συνέβαλε
αποφασιστικά στην λανθασμένη ανάγνωση της πραγματικότητας.
Η κατάσταση στο Ιράκ, και τη Λιβύη είναι
ανεξέλεγκτη . Ουσιαστικά έχει καταρρεύσει κάθε είδος κεντρικής εξουσίας και
μπορούμε να υποστηρίξουμε , χωρίς ενδοιασμό, ότι πρόκειται για δύο ακόμη rogue states που έρχονται να προστεθούν σε όσα ήδη υπάρχουν , κυρίως
στην Αφρικανική ήπειρο.
Η Συρία, υπό το καθεστώς Άσαντ, παλεύει να μην εισέλθει και αυτή
στη συγκεκριμένη κατηγορία, τώρα με τη βοήθεια ….ήμαρτον κύριε… των ΗΠΑ και της Δύσης, οι οποίες λίγους μήνες
πριν, επιδίωκαν την με κάθε τρόπο ανατροπή του, βοηθώντας εμμέσως πλην σαφώς,
όλους όσοι σήμερα πράττουν όσα πράττουν στο Ιράκ και στη Συρία.
Το Ιράν μετά τις γνωστές εξελίξεις , σήμερα εμφανίζεται,
εμμέσως , ως «φίλος» των αμερικανών , επιχειρώντας να συμβάλλει στον περιορισμό
της δράσης των σουνιτικών ορδών στο Ιράκ και στη Β. Συρία. Η ετερογονία των
σκοπών της ιστορίας σε όλο της το μεγαλείο.
Το Πακιστάν , με το τεράστιο μουσουλμανικό κίνημα, τραμπαλίζεται σε μια νέα πολιτική αστάθεια
καθώς ο Imran Khan επικεφαλής
του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος του Πακιστάν, Tehreek-e-Insaf (PTI) , διοργανώνει μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στον πρωθυπουργό Nawaz Sharif, και το
κόμματός του,Pakistan Muslim League (PML-N), κατηγορώντας τον για νοθεία στις γενικές εκλογές του
περασμένου Μαΐου.
Η Αίγυπτος εμφανίζει μια εύθραυστη σταθερότητα οφειλόμενη
στην στυγνή δικτατορία του στρατηγού Σίσι. Κανένας δεν γνωρίζει τις μελλοντικές
εξελίξεις.
Η Τουρκία έχει εμπλακεί ολοκληρωτικά στο πρόβλημα της Συρίας,
επιδιώκοντας πάση θυσία, την αποπομπή του καθεστώτος Άσαντ, υποστηρίζοντας τις
αντικαθεστωτικές σουνιτικές ομάδες με αποτέλεσμα σήμερα να βρίσκεται η ίδια ,
αντιμέτωπη με πιθανές πράξεις τρομοκρατίας στο
έδαφός της. Παράλληλα το κουρδικό ζήτημα εξακολουθεί να αποτελεί κομβικό πρόβλημα για τις
μελλοντικές εξελίξεις της χώρας. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι η
προτεινόμενη λύση από μεριάς του Ερντογάν θα γίνει αποδεκτή από την πλειοψηφία
των κούρδων μάλιστα
μετά τις εξελίξεις στο Β. Ιράκ.
Η Σαουδική Αραβία δέχεται για πρώτη φορά επιθέσεις αραβικής προέλευσης για την
κατάσταση που επικρατεί στον αραβικό κόσμο.
Το παλαιστινιακό
πρόβλημα βρίσκεται εκ νέου στο προσκήνιο.
Κανείς δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθούν τα γεγονότα. Πάντως
ένα είναι σίγουρο: οι εξελίξεις δεν μπορεί να είναι θετικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου