Long ή short στο ευρώ;

του  Θεόδωρου Σεμερτζίδη

Το τετραήμερο ανοδικό σερί του ευρώ έναντι του δολαρίου, έδωσε τροφή για νέες προβλέψεις. Αρκετοί αναλυτές και επενδυτικοί οίκοι, προβλέπουν τις τελευταίες μέρες για την ισοτιμία του κοινού νομίσματος το 1,30. Βέβαια, και τον περασμένο Μάρτιο όταν η ισοτιμία κατέγραψε χαμηλό στο 1,0494, προέβλεπαν τότε το ένα προς ένα, για να ενισχυθεί στη συνέχεια έως και το 1,20.

Ανάμεσα στις σύγχρονες «Πυθίες» συγκαταλέγονται η Barclays, η Commerzbank, η Credit Agricole, και η ING, οι οποίες μένουν bullish στο κοινό νόμισμα, εκτιμώντας το 1,30. Πόσο εφικτό όμως είναι κάτι τέτοιο για την ισοτιμία του ευρώ;

Προτού αναλύσουμε τους βασικότερους λόγους οι οποίοι αναμένεται να επιδράσουν στην πορεία του ευρώ, αξίζει να αναφέρουμε πως τις περισσότερες φορές οι contrarians, είναι αυτοί που γελάνε τελευταίοι.

Είναι γνωστό, πως οι συναλλαγματικές ισοτιμίες επηρεάζονται περισσότερο από την νομισματική πολιτική της εκάστοτε κεντρικής τράπεζας, αλλά και από την πορεία την οικονομίας.

Νομισματική πολιτική

Έχει γίνει στους περισσότερους από εμάς κατανοητό πλέον, πως η νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εξυπηρετεί τα συμφέροντα της γερμανικής οικονομίας, καθώς τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης κατευθύνθηκαν κυρίως σε αγορές γερμανικών εταιρικών ομολόγων. Μετά τον τερματισμό των ποσοτικών χαλαρώσεων από τη Fed και την σταδιακή αύξηση των επιτοκίων της, το επενδυτικό ενδιαφέρον στρέφεται τόσο στην ΕΚΤ, όσο και στην Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας.

Ο κ. Draghi σε αρκετές συνεντεύξεις του, όταν ερωτήθηκε σχετικά με τον τερματισμό του QE, απέφυγε να απαντήσει ευθέως, γνωρίζοντας ότι ο επιθυμητός πληθωρισμός στην ευρωζώνη δεν έχει ακόμη επιτευχθεί, ενώ και η ανάπτυξη παραμένει εύθραυστη. Εάν στην συνεδρίαση της επόμενης εβδομάδας, αποφασισθούν οι μηνιαίες αγορές ομολόγων να διατηρηθούν στα τρέχοντα επίπεδα (€30 δισ.), τότε το πιο πιθανό είναι να δούμε μια μικρή πίεση στην ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου, ενώ σημαντικό ρόλο θα παίξει και το outlook της κεντρικής τράπεζας για την οικονομία της ευρωζώνης, τόσο όσο αφορά την ανάπτυξη, όσο και τον πληθωρισμό.

Τεχνική εικόνα

Αλλά και από τεχνικής πλευράς εάν το δει κανείς, θα διαπιστώσει πως το επίπεδο του 1,30 (γραμμή ΑΒ), βρίσκεται αρκετά υψηλότερα από το 61,8% (1,2683) του Fibonacci (από το υψηλό του 1,3940 τον Μάιο του 2014 έως το χαμηλό του 1,0462 τον Μάρτιο του 2015). Ήδη, όπως μπορούμε να διακρίνουμε από το παρακάτω γράφημα, την Δευτέρα η ισοτιμία κινήθηκε ενδοσυνεδριακά ελάχιστα πάνω από το 50% του Fibonacci (1,2264, κόκκινο βέλος) για να υποχωρήσει χθες προς χαμηλότερα επίπεδα, ενώ διαπραγματεύεται ελάχιστα κάτω από το όριο της υπέρ αγορασμένης ζώνης, όπου όπως παρατηρούμε, όποτε έχει κινηθεί πάνω από αυτήν υποχώρησε στην συνέχεια προς χαμηλότερα επίπεδα.

Συνοψίζοντας, οι πιθανότητες η ΕΚΤ να αποφασίσει να περιορίσει κι άλλο τις μηνιαίες αγορές ομολόγων είναι μικρές, ενώ ακόμη πιο μικρές είναι οι πιθανότητες ώστε να αποφασίσει μετά το τέλος του QE τον Σεπτέμβριο, μια μικρή αύξηση επιτοκίων, δίνοντας νέα ώθηση στο κοινό νόμισμα. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε και την νομισματική πολιτική της Fed, η οποία μέχρι στιγμής αποδείχθηκε πολύ πιο ικανή από αυτή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Το τι μέλλει γενέσθαι, θα φανεί επί του χρηματιστηριακού μας ταμπλό.

Θεόδωρος Σεμερτζίδης, CEFA

Τα παραπάνω εκφράζουν προσωπικές απόψεις, και δεν αποτελούν προτροπή για αγορά, πώληση ή διακράτηση οποιασδήποτε κινητής αξίας.

Πηγή new-economy