Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
Από το 2005 ακόμη ο Σεμπάστιαν Σιεμιατκόβσκι, ένας εκ των τριών ιδρυτών της Klarna είχε υποσχεθεί ότι θα επέστρεφε κι οι συνομιλητές του θα τον έβρισκαν μπροστά τους.
Ήταν η εποχή που προσπαθούσε μέσω της ευθείας οδού να πείσει την αφρόκρεμα της σουηδικής βιομηχανίας να εμπιστευθεί τις καινοτόμες τραπεζικές δραστηριότητες του δημιουργήματός του. Εις μάτην… Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και τη Δευτέρα 19 Ιουνίου οι Σουηδικές αρχές του χορήγησαν τραπεζική άδεια, κάνοντας την Klarna την πρώτη εταιρεία που δραστηριοποιείται στον κλάδο της χρηματοπιστωτικής τεχνολογίας ή καινοτομίας (fintech) να αποκτά άδεια άσκησης παραδοσιακών τραπεζικών δραστηριοτήτων. Τα μεγέθη της Klarna δεν άφηναν χώρο για δεύτερες σκέψεις στις νομισματικές αρχές της Σουηδίας, παρότι κράτησαν 20 μήνες στα συρτάρια τους την αίτηση: με 60 εκ. πελάτες, 13 δισ. ετήσιες συναλλαγές και αξία που υπολογίσθηκε στα 2,25 δισ. ευρώ η χορήγηση άδειας κι η συνακόλουθη υπαγωγή σε ένα ρυθμιστικό κι εποπτικό πλαίσιο ήταν ένας τρόπος εξασφάλισης του νομισματικού συστήματος και όχι μόνο. Καθώς οι κατ’ εξοχήν δραστηριότητες της Klarna παρεμβάλλονται μεταξύ εμπόρων και καταναλωτών αναλαμβάνοντας τον πιστωτικό κίνδυνο που γεννάται μεταξύ της παραλαβής ενός εμπορεύματος και της πληρωμής, έννομο συμφέρον από την εποπτεία της έχει η πιο ευρεία γκάμα κλάδων και ατόμων.
Σημαδιακή επομένως ημερομηνία η 19η Ιουνίου για έναν νεότευκτο κλάδο που υπόσχεται να ανταγωνιστεί την παραδοσιακή τραπεζική βιομηχανία όπως οι εταιρείες χαμηλού κόστους έπληξαν τα αεροπορικά μεγαθήρια ή όπως το Airbnb συρρικνώνει σταθερά τα έσοδα των ξενοδοχείων.
Για τον διευθύνοντα σύμβουλο της σουηδικής fintech φίρμας η τραπεζική άδεια στην Klarna σηματοδοτεί τη «στιγμή iPhone» όπως δήλωσε στους Financial Times για ολόκληρο τον τραπεζικό κλάδο που καλείται να αλλάξει εκ βάθρων. Κι από πολλές απόψεις ο Σιεμιατκόβσκι έχει δίκιο. Η μείωση του εισοδήματος της νέας γενιάς και πολύ περισσότερο οι ασταθείς όροι καταβολής του, σε αντιπαραβολή με τη χρόνια και προβλέψιμη σχέση που εξασφάλιζε με την τράπεζα ο σταθερός μισθός της προηγούμενης γενιάς, αλλάζουν τα τραπεζικά ήθη. Το βιβλιάριο καταθέσεων περνάει στην οικονομική ιστορία, μαζί κι οι αποταμιεύσεις. Επιπλέον, οι αγορές μέσω ίντερνετ και η τάση διεκπεραίωσης όλων των οικονομικών συναλλαγών, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζικών, μέσω του υπολογιστή και του «έξυπνου» κινητού τηλεφώνου, δημιουργούν την ανάγκη για νέες, ευέλικτες υπηρεσίες. Πολύ πιο ασφαλείς ωστόσο, δεδομένου ότι οι συμβατικοί τρόποι ταυτοποίησης έχουν με τα νέα καταναλωτικά συνήθεια την ίδια σχέση που έχουν τα μολύβια με τους e-readers. Η ανάγκη για γρήγορη επιβεβαίωση στοιχείων ενός αχανούς πελατολογίου δημιουργεί πρωτοφανείς απαιτήσεις ασφαλείας.
Ο κίνδυνος που εκπροσωπεί ο κλάδος του fintech για την τραπεζική βιομηχανία, η οποία δε βρίσκεται και στο κέντρο της συμπάθειας κανενός λαού μετά την κρίση του 2008 και τα αλλεπάλληλα πακέτα διάσωσης, καταγράφεται σε κάθε σχετική έρευνα που βλέπει το φως της δημοσιότητας. Για παράδειγμα, έκθεση της PwC Ιρλανδίας έδειξε ότι η πλειοψηφία όσων πήραν μέρος από τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες περιμένουν μείωση εσόδων για την κλασσική τραπεζική ύψους ακόμη και 40% την επόμενη 5ετία, προς όφελος της χρηματοπιστωτικής καινοτομίας. Ακόμη κι έτσι ωστόσο, η τραπεζική βιομηχανία θα αποδείξει για μια ακόμη φορά ότι δεν είναι μόνο «πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει» αλλά επίσης είναι και «πολύ μεγάλη για να ξεπερασθεί τεχνολογικά». Όσους πελάτες και να χάσει από τη γενιά της οικονομικής επισφάλειας κι όσες προμήθειες αν στερηθεί από τις αγορές μέσω του ίντερνετ ο νευραλγικός ρόλος στην οικονομία των τραπεζών θα συνεχίσει να τις καθιστά ελέφαντα στο δωμάτιο…
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νέα Σελίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου