Το ψηφιακό νόμισμα ως λύση για την Ελλάδα

analyst

του Άρη Οικονόμου

Πολλές χώρες προσπαθούν να ανεξαρτητοποιηθούν από το δυτικό νομισματικό σύστημα του χρέους, το οποίο στηρίζεται μετά την κατάργηση του κανόνα του χρυσού σε χαρτιά χωρίς αντίκρισμα – θεωρώντας πως τα κρυπτογραφημένα, ψηφιακά νομίσματα, όπως το BITCOIN, αποτελούν μία μοναδική ευκαιρία για να τα καταφέρουν.

Ειδικά όσον αφορά το τελευταίο, η πρόσφατη άνοδος της ισοτιμίας του (γράφημα) δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι, χρησιμοποιείται από τους Κινέζους για την μεταφορά των χρημάτων τους στο εξωτερικό αποφεύγοντας τους ελέγχους κεφαλαίων – αλλά, κυρίως, στην προσπάθεια δύο Αμερικανών να δημιουργηθεί ένα ETF που θα τοποθετείται στο νόμισμα, οπότε θα αύξανε τη ζήτηση του.

Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη της ισοτιμίας του Bitcoin ως προς το δολάριο

.

Περαιτέρω, μία από τις χώρες που προγραμματίζει να υιοθετήσει ένα δικό της ψηφιακό νόμισμα είναι η Κίνα – η κεντρική τράπεζα της οποίας σχεδιάζει να είναι μία από τις πρώτες στον πλανήτη, όσον αφορά τη δημιουργία και χρήση ενός τέτοιου είδους χρήματος, μέσω του οποίου θα μπορούν να αγοράζονται τα πάντα.

Βέβαια, για εκείνους τους αγοραστές που διενεργούν ήδη συναλλαγές μέσω των κινητών τους τηλεφώνων ή των φορητών υπολογιστών, ένα ψηφιακό νόμισμα που θα εκδιδόταν από μία κεντρική τράπεζα δεν θα ήταν κάτι διαφορετικό από τις υπάρχουσες δυνατότητες. Για τους πωλητές όμως, οι οποίοι θα πληρώνονταν ψηφιακά απ’ ευθείας από την τράπεζα, χωρίς τη μεσολάβηση τρίτων, θα ήταν αρκετά σημαντικό – αφού θα μειωνόταν αρκετά το κόστος των συναλλαγών τους.

Όπως φαίνεται τώρα από το γράφημα που ακολουθεί, οι συναλλαγές που διεξάγονται μέσω κινητών συσκευών προβλέπεται να αυξηθούν σε μεγάλο βαθμό έως το 2020, φτάνοντας στα 630 εκ. ανθρώπους – ειδικά στην Κίνα, όπου τα πάντα αγοράζονται με τα κινητά, ακόμη και αντικείμενα με μία πολύ μικρή τιμή πώλησης.

.

Λογικά λοιπόν η κεντρική τράπεζα της χώρας σχεδιάζει την έκδοση ενός ψηφιακού νομίσματος που να μπορεί να ελέγχει η ίδια – εκτός του ότι θέλει να αποφύγει την αμερικανική ηγεμονία και σε αυτόν τον τομέα, η οποία ήδη δρομολογείται (άρθρο), εν πρώτοις μέσω της γειτονικής της Ινδίας (καθόλου τυχαίο).

Ολοκληρώνοντας, το αντίκτυπο της χρησιμοποίησης των ψηφιακών χρημάτων ως επίσημα νομίσματα από τις κεντρικές και εμπορικές τράπεζες θα είναι τεράστιο – όπως αυτό του διαδικτύου, όπου στις αρχές της δεκαετίας του 1980 κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει τις σημερινές εξελίξεις. Πόσο μάλλον όταν αυτά τα νομίσματα μπορούν να αλλάξουν το σύνολο των οικονομικών υποδομών στον πλανήτη – ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Εύλογα δε αναρωτιέται κανείς εάν αποτελεί μία λύση για την Ελλάδα, συμπληρωματική στο ευρώ, αφού ασφαλώς κανένας δεν μπορεί να της το απαγορεύσει – ενώ ίσως θα ήταν έτσι σε θέση να αντιμετωπίσει με επιτυχία τα προβλήματα ρευστότητας της, καθώς επίσης να ιδρύσει μία επενδυτική τράπεζα, η οποία θα χρηματοδοτούσε την οικονομία της με ένα ψηφιακό νόμισμα που θα εκδιδόταν από το ίδιο το κράτος.