Υπάρχουν και σκεπτόμενοι Γερμανοί; Υπάρχουν!

Νέα Πολιτική

του Αντώνη Παπαγιαννίδη*

Η λήξη συναγερμού, μετά την πρωτοβουλίας Τσίπρα για «13η σύνταξη» που απέβη εφάπαξ βοήθημα. μετά την αγριάδα Σόιμπλε που μπλόκαρε τα αποφασισμένα σε επίπεδο Eurogroup βραχυπρόθεσμα μέτρα διαρρύθμισης/ελάφρυνσης του Ελληνικού χρέους. μετά την ψύχραιμη ανάληψη ευθύνης για την μη-προηγηθείσα διαβούλευση με τους «εταίρους» από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. μετά την de facto ευθυγράμμιση του ESM με την αυταρχική κίνηση Σόιμπλε που συμπαρέσυρε το EuroWorking Group στο «πάγωμα» των συμφωνημένων μέτρων. μετά την διαμεσολάβηση του Προέδρου του EuroWorking Τόμας Βιζερ για εκτόνωση με επιστολή/διαβεβαίωση Τσακαλώτου. μετά από έκδηλη δυσφορία άλλων χωρών (Γαλλία, μέχρι Πρωθυπουργού Μπερνάρ Καζένεβ)  και θεσμικών οργάνων (Επιτροπή, δια του Πιερ Μοσκοβισί αλλά και του Γραφείου του Προέδρου Γιουνκέρ) . μετά από την ανταλλαγή κακών αισθημάτων Σόιμπλε-Τσίπρα, με τον πρώτο να διαδηλώνει ότι «δεν αισθάνεται συμπάθεια» για τα προβλήματα του δεύτερου, με τον δεύτερο να ανησυχεί για «όσους δεν είναι καλά στην ψυχή τους» με μόλις συγκεκαλυμμένη αναφορά στον πρώτο. μετά και την ψήφιση του αμφιλεγόμενου βοηθήματος με ευρύτερη πλειοψηφία 2/3 από την Βουλή των Ελλήνων (πλην ΝΔ, θυμίζουμε, και με Ποτάμι/Λεβέντη απόντες). μετά απ’ όλα αυτά είχαμε τελικώς την αποδοχή της επιστολής Τσακαλώτου από έναν χριστουγεννιάτικο Γερούν Ντάισσελμπλουμ. (Και την προφητική ευχετήρια κάρτα του ΥΠΟΙΚ με τον Εμπενίζερ Σκρουτζ, «κλειστό σαν στρείδι στην μοναξιά του που είδε το πνεύμα των Χριστουγέννων» και τελικώς ανένηψε.

Στην δυσάρεστη αυτή διαδρομή τέθηκε για μίαν ακόμη φορά το ακόμη πιο δυσάρεστο ερώτημα: καλά εμείς, είμαστε παραζαλισμένοι – ως λαός, ως κοινή γνώμη ως πολιτικό σύστημα – από την ήδη 7χρονη ύφεση και το ξήλωμα του τρόπου ζωής μας. όμως εκείνοι, οι Γερμανοί, μόνο με τα στερεότυπα και την ψυχική βία λειτουργούν(=Σόιμπλε); Ήρθε όμως – σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο Πρόεδρος του DIW/Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Μελετών του Βερολίνου Μάρτσελ Φράτσερ (τον θεωρούν «άτυπο σύμβουλο της Μέρκελ» οι δικοί του, υπήρξε επικεφαλής του τμήματος Διεθνούς Οικονομικής  Ανάλυσης της ΕΚΤ μετά από ένα πέρασμα την Παγκόσμια Τράπεζα, «βαθμολογήθηκε» από την Handelsblatt ως 4ος μεταξύ 1500 οικονομολόγων για την ποιότητα των δημοσιεύσεών του) ήρθε να επιβεβαιώσει ότι… υπάρχουν Γερμανοί που σκέφτονται.

Όχι επειδή ανέφερε, βολικά για εμάς, ότι η Ελλάδα έχει κάνει πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις, αλλά τονίζοντας ότι «δεν πρέπει να κοροϊδεύει κανείς τον εαυτό του ότι θα ολοκληρωθούν [οι μεταρρυθμίσεις] το 2018, με την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος», αντίθετα θα χρειαστούν«10-15 χρόνια, διότι το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας είναι η κρατική μηχανή». Αλλ’ επειδή, μιλώντας για τον καυγά Βερολίνου Αθηνών είπε το αυτονόητο: «είναι γελοία μια τέτοια διαφωνία […]. Μπορώ κάλλιστα να φαντασθώ ότι οι δανειστές δεν θα είχαν αντίρρηση, αν είχε συμφωνηθεί ανοιχτά και με διαφάνεια». Στηριζόμενος στην εκτίμηση ότι η Ελληνική οικονομία ανακάμπτει, «η Ελλάδα αναπτύσσεται και πάλι […] ελπίζω ότι η επιτάχυνση θα γίνει πιο γρήγορη» έφθασε στην εκτίμηση ότι «το πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% είναι ρεαλιστικό, εφόσον ο ρυθμός ανάπτυξης παραμείνει άνω του 2,5%».  Όμως προσοχή! «Το πρόβλημα είναι πως θα την έχουμε αυτήν την αύξηση, κατά ην στιγμή που υπάρχει το βάρος του χρέους«.

Για να επαναφέρει την παλιότερη πρόταση: να συνδεθεί η αποπληρωμή, και πάντως ο εκτοκισμός του χρέους, με τον επιταχυνόμενο ρυθμό ανάπτυξης. Να καταβάλλεται δηλαδή «ένα μέρος μόνο των τόκων, και τούτο μόνον σε καλύτερους καιρούς, όταν η οικονομία αναπτύσσεται». Κατά τα άλλα, θεωρεί ότι όλοι στην Γερμανία – συνεπώς και ο πολύς Σόιμπλε! – συνειδητοποιούν την ανάγκη ελάφρυνσης του Ελληνικού χρέους, όμως έχουν την πολιτική ματιά να προέχει. Όμως ευφυέστερες διαρρυθμίσεις και περισσότερη εμπιστοσύνη θα επιτρέπουν να ξεπεραστούν τα αδιέξοδα.

Υπάρχουν, λοιπόν, και σκεπτόμενοι Γερμανοί…

*Συνεργάτης της Νέας Πολιτικής (δημοσιεύθηκε στο kontra news)