Πρώτη αποτύπωση της εκλογικής απήχησης των κομμάτων

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Ασφαλώς η χώρα δεν μπορεί να κυβερνάται από κυβέρνηση μειοψηφίας που θα στηρίζεται σε εναλλασσόμενες πλειοψηφίες. Ούτε είναι λογικό η κυβέρνηση να είναι όμηρος των ηττημένων μνημονιακών κομμάτων. Και βεβαίως δεν είναι δυνατόν να έχουν αποχωρήσει από την συμπολίτευση δεκάδες βουλευτές που εξελέγησαν με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να τον εγκαταλείψουν στην συνέχεια.

Οπότε οι εκλογές είναι μάλλον μονόδρομος, για να δοθεί τέλος στην αβεβαιότητα και στην ρευστότητα. Και αυτό φαίνεται ότι θα γίνει, πιθανότατα τον Σεπτέμβριο. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις (αναφέρομαι κυρίως στην τελευταία της PALMOS ANALYSIS), αλλά και εκτιμήσεις έμπειρων αναλυτών, δίνουν την εξής εικόνα: ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς τους διαφωνήσαντες και αποσκιρτήσαντες, επιτυγχάνει αυτοδυναμία με ποσοστό γύρω στο 42-43% και 160-170 έδρες. Η ΝΔ λαμβάνει 21-22% και γύρω στις 55-60 με έδρες. Το «Ποτάμι» προβλέπεται να πάρει γύρω στο 8%. Η Χ.Α. ακολουθεί με 6-6,5%, το ΠΑΣΟΚ με 6,0%, το ΚΚΕ με 5,5%, ενώ οι ΑΝΕΛ κυμαίνονται στο όριο εισόδου 3%.

Συμπεράσματα: σε γενικές γραμμές διατηρείται η δυναμική του δημοψηφίσματος. Το μνημονιακό μπλοκ συνολικά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, «Ποτάμι») λαμβάνει 35-36%, δηλαδή λιγότερο από όσο έλαβε στο δημοψήφισμα, και συνεχίζει να αποτελεί διαρκώς συρρικνούμενη κοινωνική μειοψηφία. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει υποστεί σοβαρή φθορά, και απεναντίας εμπεδώνεται ως κόμμα εξουσίας, και μάλιστα χωρίς αντίπαλο. 

Η ΝΔ δεν επανακάμπτει ως κόμμα εξουσίας, διατηρεί την εμβέλεια μεσαίου κόμματος και διαφαίνεται οριστική απώλεια της προγενέστερης προ-μνημονιακής της θέσης ως κόμματος εξουσίας. 

Το «Ποτάμι» δεν κατορθώνει να εξελιχθεί σε μεσαίο κόμμα με δυνατότητες να διαδραματίσει ευρύτερο ρόλο, παραμένει καθηλωμένο στα ποσοστά του χωρίς να αναπτύσσει δυναμική. Αναμενόμενο, αν λάβει κανείς τις δομικές του ανεπάρκειες. 

Η Χ.Α. δεν αναπτύσσει δυναμική ανόδου, χωρίς όμως να εξαφανίζεται από τον εκλογικό χάρτη όπως θα περίμενε κανείς συνεπεία των δικαστικών διώξεων. 

Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, καθηλωμένο πλέον λίγο πάνω από το όριο εισόδου στην Βουλή. Έχουν εκλείψει οριστικά οι ιστορικοί όροι της απήχησής του και αποτελεί κόμμα «απαρατσίκ», κομματικών γραφειοκρατών, χωρίς πραγματική κοινωνική βάση. 

Το ΚΚΕ δεν κατόρθωσε να καταστεί πόλος έλξης αντιμνημονιακών δυνάμεων, η πολιτική του πρόταση δεν συγκινεί κανέναν εκτός από τα στελέχη του, και παραμένει προσκολλημένο στις παλαιολιθικές του αντιλήψεις, αποκομμένο από τις εξελίξεις, και απλώς αναπαράγει τον εαυτό του. 

Οι ΑΝΕΛ εμφανίζονται στο όριο εισόδου στην Βουλή, αλλά και άλλες φορές η εικόνα ήταν αυτή, αλλά δεν επαληθεύθηκε. Κατά πάσα πιθανότητα το ποσοστό τους θα είναι υψηλότερο. Όπως είναι αυτονόητο, η εικόνα αυτή αποτυπώνει την σημερινή δυναμική και ενδέχεται να μεταβληθεί ανάλογα με τις εξελίξεις. Αλλά είναι σαφές ότι η κυβέρνηση δεν θα αφήσει την ευνοϊκή γι’ αυτήν συγκυρία να παρέλθει ανεκμετάλλευτη.

* Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)