Θεωρίες συνωμοσίας ή πραγματικές συνωμοσίες;

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Καθημερινή φιλομνημονιακή εφημερίδα δημοσίευσε το περασμένο Σάββατο πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο, στο οποίο χαρακτηρίζει ως «θεωρίες συνωμοσίας» και «εξόχως τριτοκοσμικό φαινόμενο» τις υποψίες που διατυπώθηκαν ότι οι 79 (ολογράφως: εβδομήντα εννέα) μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν σε ένα εικοσιτετράωρο την περασμένη εβδομάδα ήταν εμπρησμοί. Θέλω να υπενθυμίσω στην καλή εφημερίδα ότι η ίδια είχε δημοσιεύσει προ ετών (έχω το απόκομμα) δηλώσεις στελέχους των «Γκρίζων Λύκων» της γειτονικής Τουρκίας ότι «εμείς κάψαμε τα ελληνικά δάση» (αυτός μάλιστα ήταν και ο τίτλος του αποκαλυπτικού δημοσιεύματος).

Επίσης θέλω να υπενθυμίσω ότι τα περασμένα χρόνια έχουν συλληφθεί δεκάδες εγχώριοι και αλλοδαποί εμπρηστές. Και οι μεν Έλληνες έχουν πιθανώς ως κίνητρο την παράνομη δόμηση ή την δημιουργία βοσκότοπων, αλλά οι αλλοδαποί τι άλλο κίνητρο μπορεί να έχουν από την εξυπηρέτηση κάποιων σκοτεινών σχεδιασμών; (Εκτός αν τους θεωρήσουμε απλά απρόσεκτους….).

Τέλος, ας θυμηθούμε τις τεράστιες πυρκαγιές του 2007, που κανείς δεν τόλμησε να χαρακτηρίσει ως τυχαίες, διότι η εκδήλωση και εξέλιξη τους, καθώς και τα πειστήρια που βρέθηκαν, 

στοιχειοθετούσαν πλήρως ότι επρόκειτο, χωρίς απολύτως καμία αμφιβολία, περί εμπρησμών….

Τι σκοπιμότητες μπορεί να υπηρετούν οι οργανωμένοι εμπρησμοί; Πολλούς: 

α. αποψίλωση δασών που περιβάλλουν και καλύπτουν στρατόπεδα, 

β. δημιουργία κλίματος ανασφάλειας στον πληθυσμό, 

γ. τεστ της ετοιμότητας των κρατικών μηχανισμών, 

δ. άσκοπη εξάντληση και δαπάνη, ε. περιβαλλοντολογική και οικονομική βλάβη, 

ε. πλήγμα στον τουρισμό κλπ. 

Εδώ υπάρχει και ολόκληρο στρατιωτικό δόγμα, η λεγόμενη τακτική της «καμένης γης», που εφάρμοσε ο Κουτούζωφ εναντίον του Ναπολέοντος στην Ρωσία το 1812 και δέκα χρόνια αργότερα ο Κολοκοτρώνης εναντίον του Δράμαλη στην Πελοπόννησο. 

Αυτά τα ξέρει και ο τελευταίος πρωτοετής φοιτητής διεθνών και στρατηγικών σπουδών στην Αμερική, στην Ρωσσία και στην Μποτσουάνα. Μια ματιά αν ρίξει κανείς στην στρατιωτική ιστορία, βλέπει εύκολα ότι οι πυρκαγιές και οι εμπρησμοί αποτελούσαν ανέκαθεν μέρος στρατιωτικών και γεωπολιτικών σχεδιασμών.

Αλλά εδώ τίθεται το ερώτημα, μήπως η εφησυχαστική και καθησυχαστική απόρριψη αυτής της πραγματικότητας ως «θεωρία συνωμοσίας» μπορεί μεν να αποσκοπεί σε μία επιφανειακή ορθολογική προσέγγιση της πραγματικότητας, αλλά τελικά λειτουργεί παραπλανητικά, συσκοτίζει την  ορθή ανάλυση και μειώνει τα αντανακλαστικά της κοινωνίας.

Η ιστορία διδάσκει ότι πίσω από τα ιστορικά γεγονότα κρύβονται συχνά συνωμοσίες. Ασφαλώς αυτές εξυφαίνονται και οργανώνονται πάνω σε κοινωνικά δεδομένα, συγκυρίες και γεγονότα. Αλλά υπάρχουν, η ιστορική εξέλιξη είναι γεμάτη συνωμοσίες. Η Γαλλική Επανάσταση οργανώθηκε από συνωμοσία. Η Ρωσική το ίδιο. Η Τέταρτη Σταυροφορία είχε δήθεν ως προορισμό τους Αγίους Τόπους ενώ κρυφός στόχος ήταν η Κωνσταντινούπολη. Ο Ιούλιος Καίσαρ δολοφονήθηκε από συνωμότες, όπως και πολλοί βυζαντινοί αυτοκράτορες. Το ΚΚΕ λειτούργησε, στα χρόνια της παρανομίας του, συνομωτικά. Ο ΙΔΕΑ ήταν συνωμοτική οργάνωση, και από συνωμοσία προέκυψε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. 

Υπάρχουν και καλές συνωμοσίες, που λειτουργούν υπέρ του δικαίου και του αδυνάτου. Μία τέτοια κορυφαία συνωμοσία ήταν η Φιλική Εταιρεία, στην οποία οφείλουμε την ανεξαρτησία μας. Όταν ο Χουρσίτ επισκέφθηκε τον Μοριά τον Οκτώβριο του 1820, τον περίμενε στο Ναύπλιο ολόκληρη η πελοποννησιακή δημογεροντία. Όταν ο Τούρκος αρχιστράτηγος ρώτησε απειλητικά αν ετοιμάζονται ταραχές, οι κοτσαμπάσηδες του απάντησαν υποκριτικά: «Ο θεός να μας κάψει!» Ήταν όλοι τους μυημένοι Φιλικοί και γνώριζαν ότι η Φιλική Εταιρεία είχε προσδιορίσει τον Μάρτιο ως χρόνο έκρηξης της Επανάστασης. Αν αυτό δεν είναι συνωμοσία, τότε τι είναι;

* Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)