Η έξοδος από το ευρώ είναι η μόνη επιλογή

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

του Νίκου Στραβελάκη

Η τρέχουσα ύφεση, η πρώτη του νέου αιώνα, βρίσκεται ήδη στο 7ο έτος της. Παρά το γεγονός ότι τρισεκατομμύρια δημοσίου χρήματος διαβιβάζονται σε επιχειρήσεις και τράπεζες, καμία εντυπωσιακή ανάκαμψη δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Οι τράπεζες και οι εταιρείες είτε επαναπαύονται στην κρατική βοήθεια, είτε χρησιμοποιούν χρήματα από το κράτος και τις τράπεζες για να υποστηρίξουν τις βραχυπρόθεσμες κερδοσκοπικές τους επενδύσεις, προκαλώντας οικονομικές φούσκες σε όλη την υδρόγειο.

Η αποτυχία των νεοκλασικών και των κεϋνσιανών «trickle down” πολιτικών δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Οι Υφέσεις είναι φορές που παρακινούνται όταν το κίνητρο για την ανάπτυξη του κέρδους καταρρέει και πάνω στο θέμα αυτό επιχειρήσεις και οι τράπεζες είναι απρόθυμες να συμμετάσχουν στην παραγωγή αφού οι αποδόσεις των κερδών τους είναι ακόμη πολύ χαμηλές. Αναμένουν την επαρκή πτώση των μισθών και την εξάλειψη του πιο αδύναμου κεφαλαίου, πριν επεκτείνουν την πλευρά του ενεργητικού τους και πάλι. Ωστόσο, η ανεπάρκεια των κεφαλαίων είναι μια αργή και αντιφατική διαδικασία δεδομένου ότι περιλαμβάνει την αύξηση των ζημιών για τις τράπεζες και την εκτίναξη δημόσιου χρέους προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις εν λόγω απώλειες. Ως εκ τούτου, στην τρέχουσα ύφεση το πιο σημαντικό είναι «οι συνέπειές της» οι οποίες αναμένεται να μείνουν μαζί μας για κάποιο χρονικό διάστημα, εκτός και εάν μια εναλλακτική ατζέντα κερδίσει τη λαϊκή υποστήριξη.

Απαιτούνται «ανορθωτικες» οικονομικές πολιτικές.Πολιτικές όπου η κυβέρνηση, μέσω των κρατικών επενδύσεων,θα παρέχει άμεση απασχόληση για όσους δεν μπορούν να βρουν εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Δεδομένου ότι οι νεοπροσληφθέντες εργαζόμενοι θα αρχίσουν να ξοδεύουν τα εισοδήματά τους, τα πλεονεκτήματα θα διαχυθούν στο σύνολο της οικονομίας.

Ωστόσο, οι πολιτικές αυτές πρακτικά απαγορεύονται στο πλαίσιο της ΕΕ και της Ευρωζώνης, όπως αποδεικνύεται και από την πρόσφατη εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Επομένως η προϋπόθεση για την εφαρμογή αυτών των πολοτικών είναι η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ. Η Πρωτοβουλία της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΜΕΤΩΠΙΚΗΣ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ(ΜΑΡΣ) μαζί με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ζήτησαν:

1. Την καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων και την κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων που υπαγορεύονται από αυτούς. Στάση πληρωμών και μονομερή διαγραφή του εξωτερικού χρέους.

2. Έξοδο από την ΟΝΕ και εισαγωγή ενός νέου εθνικού νομίσματος. Έλεγχο της διαχείρισης της συναλλαγματικής ισοτιμίας του και σύστημα ελέγχου των τιμών(προκειμένου να αποφευχθούν οι πληθωριστικές πιέσεις)

3. Περιορισμό της κίνησης κεφαλαίων (για να αποφευχθεί η εκροή κεφαλαίων από την ελληνική αστική τάξη).

4. Ένα πραγματικά προοδευτικό φορολογικό σύστημα (που θα στηρίξει το δημόσιο φορολογικό προϋπολογισμο μεταθέτοντας τα βάρη από την τρέχουσα υπερφορολόγηση των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων στους πλούσιους που παραδοσιακά φοροδιαφεύγουν).

5. Την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος (το οποίο ήδη στηρίζεται από το δημόσιο χρήμα, προκειμένου να προστατευθούν οι καταθετες και το οποίο θα συμβάλει στη χρηματοδότηση του εναλλακτικού οικονομικού προγράμματος).

6. Μια σχεδιασμένη παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της οικονομίας (προκειμένου να καταστεί η ελληνική οικονομία βιώσιμη και με κεντρικό σχεδιασμό), αλλά επίσης και την ανοικοδόμηση της οικονομίας σύμφωνα με τις ανάγκες και τα συμφέροντα της εργατικής κοινωνικής πλειοψηφίας η οποία θα τελεί υπό τον έλεγχό της. Αυτό συνεπάγεται την εθνικοποίηση του τομέα κοινωνικής πρόνοιας και των στρατηγικών τομέων της ελληνικής οικονομίας. Συνεπάγεται επίσης μια αντίστοιχη βιομηχανική πολιτική (που θα περιλαμβάνει την κατασκευή, την υποστήριξη και την προστασία συγκεκριμένων οικονομικών κλάδων και τομέων).

7. Μια δημοφιλή εισοδηματική πολιτική (όπου οι μισθοί και οι συντάξεις θα εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης ευημερίας για την μεγάλη εργατικής και κοινωνική πλειοψηφία) και την ανοικοδόμηση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας (υγεία και κοινωνική ασφάλιση) και το δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα.

8. Μια σχεδιασμένη, ανεξάρτητη και πολυδιάστατη εξωτερική οικονομική και εμπορική πολιτική. Οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση αυτού του προγράμματος είναι η σύγκρουση με την ΕΕ, τις δομές και τις πολιτικές της και τέλος την αποχώρηση από αυτή.

Οι πολιτικές αυτές θα μετριάσουν τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης στην κοινωνία και θα επιδράσουν στη σταθεροποίηση της οικονομίας. Παρ ‘όλα αυτά η ανάπτυξη θα προέλθει από τις κρατικές επενδύσεις. Για χώρες όπως η Ελλάδα οι πολιτικές αυτές θα χρηματοδοτηθούν από την τρέχουσα ισοτιμία ευρώ νομισματική βάση η οποία ανέρχεται σήμερα σε περίπου € 35 δισεκατομμύρια. Όλες οι παραγωγικές δυνάμεις πρέπει συνδράμουν προς αυτήν την κατεύθυνση, επομένως το δημόσιο χρέος θα πρέπει να αποποιηθεί πλήρως.

Πηγή – aristerisymporefsi.gr