Μια νέα προσπάθεια να πέσει σκοτάδι στα όσα συνέβησαν το 2009 γύρω από τους εθνικούς λογαριασμούς, έτσι ώστε η χώρα να ριχθεί στα Τάρταρα των Μνημονίων, σηματοδοτεί η πρόταση να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο εκ μέρους του εισαγγελέα Εφετών Αντώνη Λιόγα προς το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο. Η πρόταση του εισαγγελέα κατατέθηκε σε χρόνο ρεκόρ, καθώς η δικογραφία με τις καταθέσεις των Α. Γεωργίου, Μ. Κοντοπυράκη και Ν. Στρόμπλου έφυγε για το Συμβούλιο Εφετών στις 30 Απριλίου, με μόνο μία απ’ αυτές τις καταθέσεις να είναι 45 σελίδες συνοδευόμενη από άλλες 60 σελίδες συνημμένα έγραφα. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η υπόθεση των παραποιημένων στοιχείων της Στατιστικής Υπηρεσίας να κλείσει πρόωρα. Ανάλογη προσπάθεια έγινε και το 2014 από τον αντιεισαγγελέα Εφετών, Ι. Κούτρα. Η πρότασή του όμως απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Εφετών! Και τώρα επανέρχεται εκείνη ακριβώς η πρόταση με 1 επιπλέον σελίδα από τον εισαγγελέα Εφετών Αντ. Λιόγα στην οποία αναφέρει ότι συμφωνεί, ακυρώνοντας όχι μόνο την απόφαση του συμβουλίου εφετών, αλλά και τον τελευταίο γύρο ανακρίσεων και επανεξέτασης μαρτύρων, αφήνοντας ερωτηματικά για το αν λήφθηκε υπ’ όψη το νέο υλικό.
ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
Να αναφερθεί ότι ο εισαγγελέας εφετών Αντώνης Λιόγας είχε αναλάβει και την υπόθεση του δομημένου «γαλάζιου» ομολόγου των 280 εκ. ευρώ, το οποίο υπερκοστολογημένο κατέληξε το 2006 σε τέσσερα ασφαλιστικά ταμεία. Από τα 15 άτομα που έστειλε στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων το 2011 δεν υπήρχε ούτε ένας υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών.
Η προσπάθεια να τεθεί στο αρχείο το σκάνδαλο της στατιστικής υπηρεσίας, με το οποίο τεχνηέντως φούσκωσαν τα στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος, ώστε να φανεί επιβεβλημένη η υπαγωγή στα Μνημόνια, εξυπηρετεί πολλούς εντός κι εκτός Ελλάδας. Πρώτα και κύρια τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Α. Γεωργίου, που δεν θα λογοδοτήσει για όσα συνέβησαν επί διοίκησής του. Στο απυρόβλητο θα μείνουν επίσης οι πολιτικές ευθύνες του τότε υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου όπως κι οι ευθύνες της Γιούροστατ, που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην φαλκίδευση των στατιστικών στοιχείων, αποκαλύπτοντας έτσι ότι το σχέδιο «φουσκώματος» του ελλείμματος μπορεί να μην ήταν καν ελληνικής επινόησης.
Η υπόθεση ωστόσο της ΕΛΣΤΑΤ αν ανοίξει έχει να βγάλει πολλά στοιχεία. Από την υπόθεση των 17 ΔΕΚΟ που παράτυπα εντάχθηκαν στον τομέα της γενικής κυβέρνησης, καθώς καμία άλλη κυβέρνηση της ΕΕ δεν ακολουθούσε αυτήν την πρακτική, επιβαρύνοντας έτσι τα δημόσια οικονομικά με 18,12 δισ. ευρώ, μέχρι το swap της Goldman Sachs, που κόστισε 5,28 δισ. ευρώ, και τις περίφημες νοσοκομειακές δαπάνες ύψους 4,5 δισ. ευρώ που το κράτος ποτέ δεν πλήρωσε, κανένας δεν εισέπραξε, όμως βάρυναν το δημόσιο χρέος του 2009.
Στατιστικές ραδιουργίες για τις νοσοκομειακές οφειλές
Για το θέμα των νοσοκομειακών δαπανών, τα Επίκαιρα μίλησαν με στέλεχος της στατιστικής υπηρεσίας που περιέγραψε τι ακριβώς συνέβη. Προτίμησε όμως λόγω του κλίματος φόβου που επικρατεί να διατηρήσει την ανωνυμία του:
«Τον Οκτώβριο 2009 συνέπεσαν δύο γεγονότα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην ψευδή διόγκωση των νοσοκομειακών οφειλών: η αλλαγή κυβέρνησης από τις ξαφνικές βουλευτικές εκλογές και η αποστολή στην Γιουροστάτ των συσσωρευμένων νοσοκομειακών οφειλών 2005-2008 που εκκρεμούσαν. Είναι κοινή πρακτική των περισσότερων νεοεκλεγμένων κυβερνήσεων να ισχυρίζονται ότι κληρονόμησαν σωρεία προβλημάτων από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η νοοτροπία αυτή οδήγησε τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών να αρπάξει την παρουσιασθείσα ευκαιρία εκμεταλλευόμενη ένα συστημικό πρόβλημα του δημόσιου τομέα, να το ονομάσει “παραχάραξη των στοιχείων”, και να “αναθεωρήσει”, τις συσσωρευμένες νοσοκομειακές οφειλές ώστε να καταλήξει σε μια παράνομη υπερεκτίμηση του δημοσίου ελλείμματος και χρέους για την περίοδο 2005-2009. Το σοκαριστικό είναι ότι η υπερεκτίμηση αυτή δεν ήταν το αποτέλεσμα μεταφοράς για πολιτικούς λόγους δαπανών από άλλα έτη στα έτη 2005-2009, αλλά ήταν το αποτέλεσμα επιβάρυνσης όλων των ετών της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης με ποσά δισεκατομμυρίων ευρώ που ήταν φανταστικά! Και το πιο σοκαριστικό είναι ότι η Γιουροστάτ συνεργάστηκε εν γνώσει της επ’ αυτού.
Αντίθετα με άλλες χώρες που αυτές οι πρακτικές, όταν αποκαλυφθούν, τιμωρούνται, στην Ελλάδα το παιχνίδι με τα στοιχεία πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις καταλήγοντας στην οικονομική καταστροφή που βιώνουμε σήμερα».
Η τέλεια δικαιολογία για το ΔΝΤ
Που στηρίχθηκε όλη αυτή η στατιστική απάτη;
«Στην περίπτωση των νοσοκομειακών οφειλών, δύο κυρίως γεγονότα διευκόλυναν την διαστρέβλωση των στοιχείων: το συστημικό πρόβλημα της ύπαρξης απαρχαιωμένων λογιστικών συστημάτων στον δημόσιο τομέα, και οι μυστικές διαβουλεύσεις της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης με ανώτατα στελέχη του ΔΝΤ, όπως μαθεύτηκε αργότερα, για να υπαχθεί η χώρα στο ΔΝΤ.
Ποιο ευρύτερο πολιτικό σχέδιο εξυπηρετούσαν αυτές οι μεθοδεύσεις;
«Για να αναλάβει το ΔΝΤ τον έλεγχο της χώρας έπρεπε να συμβεί κάτι δραματικά σοκαριστικό. Η ιδέα μιας δημοσιονομικής κρίσης σε συνδυασμό με τα αποκαλούμενα Greek Statistics ενεφανίσθη ως η τέλεια δικαιολογία για την εισβολή του ΔΝΤ στα Ευρωπαϊκά πράγματα. Έτσι, στατιστικές πρακτικές σαν την ταχυδακτυλουργική επινόηση ψεύτικων μη υπαρχόντων ελλειμμάτων που είχαν εξαχθεί από τις εκκρεμούσες νοσοκομειακές οφειλές της περιόδου 2005-2208 αποδείχτηκαν ως η πιο αντιπροσωπευτική στατιστική ραδιουργία των ετών 2009 και 2010».
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται στις προμήθειες των νοσοκομείων και την πληρωμή τους στην Ελλάδα και την ΕΕ;
«Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη ΕΕ, τα δημόσια νοσοκομεία παραδοσιακά προμηθεύονται φάρμακα και νοσοκομειακό υλικό από προμηθευτές που συνήθως πληρώνονται αργότερα από την ημερομηνία παράδοσης λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών αξιολόγησης του νόμιμου των καταβολών από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Σχετικά με την Ελλάδα, τον Σεπτέμβριο 2009, είχε συσσωρευτεί ένας μεγάλος αριθμός μη αξιολογημένων νοσοκομειακών οφειλών των ετών 2005-2008 και ταυτόχρονα η συνολική αξία αυτών των οφειλών δεν ήταν ακόμα γνωστή. Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχει αυτά τα στατιστικά προβλήματα. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση Φαρμακοβιομηχανιών (EFPIA) που περιλαμβάνει πολυεθνικές όπως οι Roche και Novartis, το 2011 τα Ευρωπαϊκά κράτη χρωστούσαν 12-15 δισεκατομμύρια ευρώ στην φαρμακοβιομηχανία που αντιστοιχούσαν σε περισσότερα από ένα χρόνο».
Τα 1,2 δισ. ευρώ έγιναν 6,6 δισ.!
Πώς συγκεκριμένα έγινε η στατιστική αλχημεία;
«Στις 2 Οκτωβρίου 2009, δηλαδή πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, και μέσα στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών διαδικασιών, η ΕΣΥΕ που τώρα λέγεται ΕΛΣΤΑΤ, είχε στείλει στην Γιουροστάτ τους πίνακες ελλείμματος και χρέους που περιελάμβαναν μια προσεγγιστική εκτίμηση των νοσοκομειακών οφειλών ίση με 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν προκύψει από συνήθη έρευνα της ΕΣΥΕ. Η νέα κυβέρνηση φούσκωσε το ποσό των 2,3 δισ. ευρώ στο 6,6 δισεκατ. ευρώ, όπως περιγράφεται στην τεχνική έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών του Φεβρουαρίου 2010, βασιζόμενη σε έρευνα του Υπουργείου και όχι της ΕΣΥΕ. Έτσι, η ψευδής διόγκωση αντιστοιχούσε στο εντυπωσιακό ποσό των 5,4 δισεκ. ευρώ καθώς, σύμφωνα με το την ίδια Τεχνική Έκθεση, από τα 6,6 δισεκ. ευρώ μόνο τα 1,2 δισεκ. ευρώ είχαν ελεγχθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Και όχι μόνον αυτό, αλλά η παρανομία αυτή προσπαθήθηκε να φορτωθεί μόνο σε ένα έτος, το 2008. Τότε η Γιουροστάτ το απέρριψε αυτό γράφοντας: “Στην ανακοίνωση της 21 Οκτωβρίου 2009, ένα ποσό 2,5 δισ. ευρώ προστέθηκε στο δημόσιο έλλειμμα του 2008 επί του ποσού 2,3 δισ. ευρώ. Αυτό έγινε σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές κάτω από εντολή που δόθηκε από το υπουργείο Οικονομικών, παρά το γεγονός ότι το πραγματικό ύψος των νοσοκομειακών οφειλών είναι ακόμα άγνωστο, ότι δεν υπήρχε δικαιολογία για την επίρριψη αυτού του ποσού στο 2008 και όχι σε προηγούμενα χρόνια επίσης, και η ΕΣΥΕ είχε εκφράσει την διαφωνία της προς το γενικό λογιστήριο του κράτους και το υπουργείο Οικονομικών”.
Αργότερα, τον Απρίλιο 2010, η Γιουροστάτ υπαναχώρησε στις παράνομες απαιτήσεις της νέας κυβέρνησης, ίσως διότι οι γραφειοκράτες της Γιουροστάτ ασχολούντο με το να βρούν τρόπους να φορτώσουν τους κυβερνητικούς λογαριασμούς με πρόσθετο παράνομο χρέος.
Η υπαναχώρηση της Γιουροστάτ τον Απρίλιο 2010 ήταν ξεκάθαρα αντίθετη με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς ΕΣΑ95 (βλ. ESA95 παρ. 3.06, EC No. 2516/2000 άρθρο 2, Commission Reg. EC No. 995/2001) και αντίθετη με τον Κώδικα Ορθής Πρακτικής, κυρίως όσον αφορά τις αρχές της ανεξαρτησίας των στατιστικών μετρήσεων, της αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας των στατιστικών. Μία εντυπωσιακή παραβίαση του νόμου είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των νοσοκομειακών οφειλών ποτέ δεν καταβλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στις φαρμακευτικές εταιρείες γιατί ενάμισι μήνα μετά την παράνομη διόγκωση του δημοσίου ελλείμματος, το υπουργείο Οικονομικών συμφώνησε με τις φαρμακευτικές εταιρείες ώστε αυτές να δεχτούν μια 30% έκπτωση για την περίοδο 2005-2008.
Επίσης στη συνέχεια ακόμη κι αυτές οι αυθαίρετα μειωμένες τιμολογήσεις, συρρικνώθηκαν περαιτέρω επειδή οι προμηθευτές των νοσοκομείων πληρώθηκαν με ομόλογα (μηδενικού μάλιστα επιτοκίου) τα οποία κουρεύτηκαν με το PSI+ τον Φεβρουάριο του 2012 κατά 47,5%, με το εναπομείναν ποσό να είναι καταβλητέο σε βάθος 30ετίας».
Το σκάνδαλο με τις νοσοκομειακές δαπάνες είναι ένα μόνο από τα πολλά που έχουμε να μάθουμε αν επιτέλους ανοίξει ο φάκελος της ΕΛΣΤΑΤ. Γι’ αυτό τον λόγο η υπόθεση δεν πρέπει να μπει στο αρχείο όπως πρότεινε ο αρμόδιος εισαγγελέας, λίγες μέρες μάλιστα πριν καταθέσει ο κατηγορούμενος πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέας Γεωργίου…
Πηγή leonidasvatikiotis.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου