Εμείς τη δουλειά μας κι ας κάνει ό,τι θέλει το ευρώ!

Νέα Κρήτη

Η σχέση ευρώ-δολαρίου είναι μία σχέση έρωτα, πάθους και μίσους, όπως και όλες οι ανάλογες σχέσεις στις αγορές που θα μπορούσαν να αποφέρουν μυθικά κέρδη ή συγκλονιστικές ζημίες. Εσείς, μέχρι ποιο σημείο θα φτάνατε για να βρεθείτε στο club των νικητών; Η μεγάλη κίνηση του Αλέξη Τσίπρα, η μεγάλη του τύχη, είναι ότι έβαλε στην κυβέρνηση τον Πάνο Καμμένο. Δεν μπορεί να φανταστεί τι πέρασε η δύστυχη οικογένεια Παπανδρέου, όταν ο Πάνος τους κατηγορούσε για τα cds. Ας σκεφτεί απλά τι θα μπορούσε να λέει τώρα με την γιγαντιαία σύγκρουση ευρώ-δολαρίου!

Του Θανάση Μαυρίδη (capital.gr)

Βλέπετε, το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο, το οποίο είναι τρομοκρατικό και ευθύνεται για τις μισές και πλέον αμαρτίες του κόσμου, όπως σθεναρά υποστηρίζουν οι σύντροφοι, έχει μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Τι σόι καπιταλιστές θα ήσαν αν δεν μπορούσαν να έχουν μερικά δισεκατομμύρια στην άκρη ο καθένας. Όποιος έχει αυτά τα δισεκατομμύρια μπορεί να είναι ένας βρωμερός καπιταλιστής με όλα τα ελαττώματα ενός βρωμερού, αλλά έχει και τα χρήματα που μόνο ένας καπιταλιστής μπορεί να διαθέτει. Κι ως γνωστόν, τα χρήματα δεν είναι βρώμικα. Δεν υπάρχουν βρώμικα λεφτά! Αυτό ξεκαθάρισε από την εποχή ακόμη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον Βεσπασιανό (6 - 79 μ.Χ).

Επιστρέφουμε στο βασικό θέμα, το οποίο είναι οι καταγγελίες του Πάνου Καμμένου για τα cds. Το είχε ισχυριστεί τότε ο Πάνος; Τα γνωστά, με τα οποία και πήγε στα δικαστήρια με την οικογένεια Παπανδρέου, όπου και αποδείχτηκε ότι ήταν άνθρακες ο θησαυρός. Τέλος πάντων, έγινε ένας μύλος. Ένας μύλος, όμως, ο οποίος στηρίχτηκε σε πραγματικές αξίες κάποιων εκατομμυρίων ευρώ.

Στη σχέση ευρώ-δολαρίου, όμως, οι συναλλαγές δεν είναι μερικά εκατομμύρια. Ούτε καν δισεκατομμύρια. Όταν μπαίνεις σε αυτό τον κόσμο μοιάζει σαν να έχεις βουτήξει σε μία απέραντη θάλασσα και να μην μπορείς να δεις την άκρη του κόσμου. Για στεριά να μην το συζητάμε καλύτερα! Είναι το μεγαλύτερο και πιο «άθλιο» παιγνίδι αυτού του θαυμαστού κόσμου του καπιταλισμού.

Αν λοιπόν ο κ. Καμμένος είχε μιλήσει για όσα είχε μιλήσει με αφορμή μερικά cds, τι θα μπορούσε τώρα να πει με αφορμή τα πιθανά παιγνίδια που μπορεί να παίζονται με αφορμή το Καζίνο των νομισμάτων; Μία είδηση για την παραμονή της χώρας στην ζώνη του ευρώ μπορεί να φέρει απίστευτα λεφτά στην πλευρά εκείνων που είχαν μαντέψει σωστά ή που είχαν σωστή πληροφόρηση. Κι αντίθετα! Αν ήξερα ότι θα οδηγηθούμε έτσι ή αλλιώς σε ρήξη, σας δίνω το λόγο μου ότι μέσα σε ελάχιστο χρόνο θα ήμουν ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος! Γι' αυτό λέω ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας τυχερός άνθρωπος που δεν έχει απέναντί του έναν πολεμιστή των κερδοσκόπων, όπως ο Πάνος Καμμένος. Δε λέμε προνοητικός, διότι αυτό θα σήμαινε ότι πράγματι κάτι θα συνέβαινε! Λέμε τυχερός!

Ας πούμε Αλέξη ότι εγώ έχω αποφασίσει να κάνω μικροπολιτική με βάση «ισχυρές ενδείξεις». Για το τι είδους είναι αυτές οι ενδείξεις ας μην το συζητάμε καλύτερα, είναι του ιδίου θηράματος με αυτές πάνω στις οποίες έχουν στηριχτεί καταγγελίες επί καταγγελιών όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά μεταξύ αυτών των πολλών, ας ξεχωρίσουμε μερικές: Τις μεγάλες επενδύσεις στελεχών σας σε προϊόντα ξένων τραπεζών (ναι, αυτών που καταγγέλλουν στην Βουλή ως διεθνείς τρομοκράτες), τις σχέσεις που είχαν αναπτύξει στο παρελθόν σημαντικά κυβερνητικά στελέχη με διεθνείς κερδοσκόπους και την πολιτική σας απέναντι στους δανειστές που δεν έχει καμία συνοχή και καμία λογική. Ναι, θα μπορούσα να κάνω πολλά περισσότερα από όσα πέτυχε ο Πάνος με τα cds. Εκεί να δεις τι σημαίνει «προδότης», «προσκυνημένος», «ξεπουλημένος», «στημένος», «υπηρέτης σκοτεινών αφεντάδων» κ.λπ.

Αλλά εσύ, Αλέξη, είσαι ένας νέος άνθρωπος. Δεν έχεις σχέση με όλα αυτά τα πράγματα. Πρεσβεύεις κάτι καινούργιο. Μισείς το ψέμα, μισείς τις κατασκευασμένες ιστορίες. Γι' αυτό, κάνεις άριστα και αποφασίζεις να πάρεις την υπόθεση της «διαπραγμάτευσης» στα χέρια σου. Βάζεις έτσι ένα τέλος στα απίστευτα σενάρια που θα μπορούσε να εξυφάνει ο οποιοσδήποτε κακόβουλος. Αν κατάφερνες να πείσεις και τους συντρόφους σου που έχουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό να τα φέρουν πίσω, θα έκλεινες πολλά στόματα. Και για να σου πω την αλήθεια, θα ήθελα να τα κλείσεις. Και να τελειώνουμε. Σε διαφορετική περίπτωση, θα έχουμε πολλούς καμένους, πλήρως κατεστραμμένους από την απίστευτη κατάσταση που θα αντιμετωπίσουμε,  σε μία κοινωνία που θα αναπολεί τότε τον σημερινό τρόπο ζωής και θα τον συγκρίνει με εκείνον της … Ελβετίας.

Οι μύθοι εύκολα κατασκευάζονται και εύκολα διαλύονται. Η χώρα αυτή Αλέξη έχει πολλές δυνατότητες κι εσύ είσαι ένας νέος άνθρωπος που αν αντιληφθείς πόσο λίγοι είναι όλοι οι άλλοι θα γίνεις ένας αληθινός Χαλίφης. Αλλά για να φτάσουμε να συζητάμε γι αυτό θα πρέπει να έχεις ανθρώπους στην κυβέρνηση ταγμένους σε εσένα. Ανθρώπους που να μην έχουν πάνω τους την παραμικρή σκιά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει κάνει μία μεγάλη στροφή τις τελευταίες ημέρες. Έπρεπε να την κάνει. Ήταν απαραίτητο. Η σχέση ευρώ-δολαρίου θα συνεχίσει να είναι μία σχέση έρωτα και μίσους. Η περίπτωση της Ελλάδας μπορεί μόνο να χρησιμοποιηθεί ως μία ακόμη αφορμή για μία πρόσκαιρη άνοδο ή πτώση, μέσα σε ένα ευρύτερο και πιο μακροχρόνιο περιβάλλοντος συνύπαρξης των νομισμάτων και των πολιτισμών. Το θέμα είναι ότι η μικρή Ελλάδα δεν επιτρέπεται να πάρει πάνω της το βάρος μιας μεγάλης και καταστροφικής κίνησης. Αν αυτή συμβεί, αν είναι γραπτό  να συμβεί και με βάση τις πολιτικές της Ένωσης ή του Ντράγκι, ας γίνει εξαιτίας τους και όχι εξαιτίας μας. Υπό αυτή την έννοια είναι πραγματικά ελπιδοφόρο που ο Αλέξης πήρε αυτή την υπόθεση στα χέρια του. Το ζητούμενο είναι το δικό μας συμφέρον.