Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Mίζες, αίμα και ομερτά



Ο Βλάσης Καμπούρογλου είναι ο τρίτος άνθρωπος, σχετιζόμενος με την προμήθεια (και τις «προμήθειες», κοινώς μίζες) των ρωσικών πυραύλων TOR-M1, που... αποχωρεί ξαφνικά από τον μάταιο τούτο κόσμο. Οι προηγούμενοι δύο ήταν Ρώσοι και η αιτία του ξαφνικού θανάτου τους είναι αδιαμφισβήτητη: Δολοφονήθηκαν.
Για τον εξήντα δύο ετών Βλάση Καμπούρογλου, που βρέθηκε νεκρός σε υπερπολυτελές ξενοδοχείο στην Τζακάρτα της Ινδονησίας, τα αίτια του θανάτου του θα διατυπωθούν στην ιατροδικαστική έκθεση. Ωστόσο πολύ δύσκολα θα διαλυθεί η ατμόσφαιρα των υποψιών που συνθέτουν οι δύο προηγούμενες δολοφονίες ανθρώπων οι οποίοι ενεπλάκησαν στην υπόθεση των προμηθειών.
Την ατμόσφαιρα αυτή ενισχύει και το γεγονός ότι ο Καμπούρογλου απεβίωσε όταν ακριβώς μπήκε στο κάδρο της δικαστικής έρευνας που διεξάγεται στην Αθήνα σχετικά με τις μίζες στα εξοπλιστικά.
Στο κάδρο των ερευνών
Ο Βλάσης Καμπούρογλου ήταν επί σειρά ετών διευθύνων σύμβουλος της Drumilan, εταιρείας η οποία είχε αναλάβει τη διαχείριση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων που κατέθεσε η ρωσική εταιρεία κατασκευής των πυραύλων σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας. Μάλιστα, το 2004 ο Καμπούρογλου είχε κληθεί να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τους TOR-M1, αλλά από τότε χάθηκαν τα ίχνη του και όλοι πίστευαν ότι είχε διαφύγει στο εξωτερικό.

Τον Καμπούρογλου τοποθέτησε και πάλι στο κάδρο των δικαστικών ερευνών η υπόθεση Τσοχατζόπουλου και ειδικότερα ο εξάδελφος του προφυλακισμένου πρώην υπουργού Νίκος Ζήγρας, ο οποίος, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, τον «έδωσε» στεγνά ως βασικό κρίκο της διακίνησης των μιζών που προέκυψαν από την προμήθεια των ρωσικών οπλικών συστημάτων.
Κάπως έτσι ο Καμπούρογλου βρέθηκε στο επίκεντρο των ερευνών και θα έπρεπε να περάσει και αυτός από την πόρτα του ανακριτή, την οποία ήδη έχουν διαβεί ο Άκης, ο Σμπώκος και όλοι οι υπόλοιποι πρώην συνεργάτες οι οποίοι βρίσκονται προφυλακισμένοι σήμερα στον Κορυδαλλό. Το ραντεβού Καμπούρογλου με τον ανακριτή, ωστόσο, ματαίωσε ο... ξαφνικός θάνατός του, ο οποίος είναι, όπως είπαμε, ο τρίτος στη σειρά ανθρώπων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν ανακατευτεί με την υπόθεση των TOR-M1.

Στεγνό «καθάρισμα»
Αξίζει τον κόπο να ρίξει κανείς μια ματιά, όσο αυτό είναι δυνατόν, στην αστυνομική πτυχή αυτής της υπόθεσης, η οποία θα μπορούσε να είναι το σενάριο ταινίας με θέμα το («μαύρο») χρήμα, τη μοιρασιά του και τα αιματηρά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών.
Τον Φεβρουάριο του 1999 ο τότε γενικός διευθυντής Εξοπλισμών Γιάννης Σμπώκος(είναι άλλη μια σύμπτωση το ότι η προφυλάκισή του συνέπεσε σχεδόν με τον ξαφνικό θάνατο του Καμπούρογλου) και ο Ι. Βορόμπιεφ, πρόεδρος του ρωσικού ομίλου Almaz-Antey, υπέγραψαν τη σύμβαση για την προμήθεια των οπλικών συστημάτων TO R-M1.
Από τότε και μέχρι τις αρχές του 2002 η παράδοση των συστημάτων γινόταν κανονικά και τα χρήματα (73 εκατομμύρια δολάρια) για τα αντισταθμιστικά ωφελήματα (Α/Ω) είχαν καταβληθεί. Όλα εξελίσσονταν «ομαλά» μέχρι που ο Σπύρος Τραυλός, διάδοχος του Γιάννη Σμπώκου, αναζήτησε τα χρήματα των αντισταθμιστικών και διαπίστωσε ότι η Drumilan (η εταιρεία του Καμπούρογλου που είχε αναλάβει να υλοποιήσει τα Α/Ω) είχε κλείσει τα γραφεία της στην Αθήνα και ο εκπρόσωπός της Φουάντ Αλ Ζαγιάτ μαζί με τον Έλληνα συνεργάτη του Βλάση Καμπούρογλου είχαν εξαφανιστεί. Ο Τραυλός ενημέρωσε τον διευθυντή της Almaz-Antey Ιγκόρ Κλίμοφ, προσωπικό φίλο του Βλαντίμιρ Πούτιν, και άρχισε το κυνήγι του χρήματος.
Διαπιστώθηκε ότι ένα μέρος από τα 73 εκατ. δολάρια είχε εκταμιευθεί προς την Drumilan και στη συνέχεια - μέσω και της Εισαγγελίας της Μόσχας - αποκαλύπτεται ότι περίπου 45 εκατ. δολάρια είχαν καταλήξει στην τράπεζα Western Bank του Μαυροβουνίου και περίπου 12 εκατ. εντοπίστηκαν σε λογαριασμό του προηγούμενου προέδρου Βορόμπιεφ στην Privi Bank της Μόσχας.
Με πιο απλά λόγια, τα Α/Ω άρχισε να διαφαίνεται ότι μοιράστηκαν μεταξύ του προέδρου της εταιρείας που κατασκεύασε τους πυραύλους και ενός κυκλώματος στην Ελλάδα που τους αγόρασε.
Με εντολή Πούτιν ο Ιγκόρ Κλίμοφ ηγήθηκε αντιπροσωπείας που ήρθε στην Ελλάδα με σκοπό τον εντοπισμό των ιχνών των χαμένων χρημάτων. Τον Μάιο του 2003 οι Ρώσοι ήρθαν στο ΥΕΘΑ και έκαναν επί τέσσερις ημέρες έρευνες. Λίγο αργότερα ο Σ. Τραυλός πήγε στη Μόσχα και ανέμενε τον Κλίμοφ στην Κόκκινη Πλατεία, όπου είχαν ραντεβού. Εκεί έμαθε ότι ο Κλίμοφ είχε δολοφονηθεί!
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, σε μια κωμόπολη κοντά στη Μόσχα, δολοφονήθηκε και ο Σεργκέι Σίτκο, στενός συνεργάτης του Κλίμοφ και πρόεδρος θυγατρικής της Almaz.
Κάπως γεννιούνται πολλά ερωτήματα και υποψίες για τον ξαφνικό θάνατο του Καμπούρογλου, σε μια στιγμή που, όπως είπαμε, είχε λάβει πρόσκληση από τον εισαγγελέα να καταθέσει στην έρευνα που γίνεται και, απ’ ό,τι φαίνεται, τεκμηριώνει ότι ο ίδιος ο Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν ο αποδέκτης 21.081.757 δολαρίων από τα αναζητούμενα αντισταθμιστικά ωφελήματα.
Μια ιστορία σαν σενάριο αστυνομικής υπερπαραγωγής...

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ “Π” ΣΤΙΣ 11-10-12

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου