real.gr
Η ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ότι η
βαθειά κρίση που πλήττει τη χώρα μας είναι πρωτίστως πολιτική και ηθική
και δευτερευόντως οικονομική δεν είναι ούτε νέα, ούτε πρωτότυπη. Εχει
διατυπωθεί, από τη στήλη αυτή, επανειλημμένα, συχνά μάλιστα σε υψηλούς
τόνους. Και δυστυχώς η ορθότητά της επιβεβαιώνεται καθημερινά. Το
έλλειμμα της αξιοπιστίας του πολιτικού μας συστήματος, έλλειμμα που αντί
να μειώνεται διαρκώς μεγεθύνεται, οδήγησε και συνεχίζει να οδηγεί στην
«παραγωγή» των οικονομικών ελλειμμάτων, που μας έφεραν στα πρόθυρα της
πλήρους χρεωκοπίας. Ακόμη και σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χώρας,
στην πλειονότητά του, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί με
την ίδια προκλητική ανευθυνότητα και με την ίδια εξοργιστική
ανηθικότητα που το χαρακτήρισαν τις τελευταίες δεκαετίες και που το
οδήγησαν εντέλει στην πλήρη απαξίωση. Για να δικαιώσει, ίσως, με τον
τρόπο αυτό τη σοφή λαϊκή ρήση... «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι»!
ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ να εξηγήσει κανείς, αν όχι με αναφορά σε μωρία και αφροσύνη, το γεγονός ότι ενώ η κοινωνία βοά εναντίον των πολιτικών, ενώ τους κατηγορεί για δεκάδες σκάνδαλα, αλλά και για ανικανότητα, φαυλότητα και αναξιοκρατία, που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, εκείνοι συνεχίζουν απερίσπαστοι και ατάραχοι το καταστροφικό τους έργο, διορίζοντας γιους, κόρες και ανίψια στη Βουλή και στο Δημόσιο; Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς, αν όχι με αναφορά σε μωρία και αφροσύνη, το γεγονός ότι ακόμη και όταν οι αθλιότητές τους αποκαλύπτονται εκείνοι συνεχίζουν θρασύτατα να τις υπερασπίζονται και να τις δικαιολογούν, την ίδια στιγμή που ετοιμάζονται να απολύσουν χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους και που πετσοκόβουν άγρια τους μισθούς και τις συντάξεις εκατομμυρίων μικρών και μεσαίων οικονομικά πολιτών, οδηγώντας τους στον αφανισμό; Τόσο προκλητικοί; Τόσο χοντρόπετσοι; Και εν κατακλείδι τόσο ανόητοι; Δεν καταλαβαίνουν τίποτε; Ούτε στο παρά πέντε της καταστροφής;
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ την αναξιοπιστία και την απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος επιτείνει και υπογραμμίζει με δραματικό τρόπο το «κουκούλωμα» των μεγάλων σκανδάλων, που για άλλη μια φορά επιχειρείται, με διακομματική μάλιστα -για ορισμένα- συναίνεση. Η υπόθεση της Siemens είναι εξόχως χαρακτηριστική. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη υπόθεση πολιτικής διαφθοράς των τελευταίων δεκαετιών. Ενεπλάκησαν κορυφαία στελέχη και των δύο κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα από το 1974 μέχρι σήμερα και η ζημία που προκλήθηκε στο ελληνικό Δημόσιο από υπερκοστολογήσεις και προμήθειες άχρηστων υλικών υπερβαίνει τα 2 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το επίσημο και ομόφωνο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής. Οι αποκαλύψεις για τις βαλίτσες με το μαύρο χρήμα που κατέληξαν(;) στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, επί ημερών Σημίτη, είναι νωπές. Και τώρα ο φάκελος κλείνει άρον-άρον, με εξωδικαστικό συμβιβασμό και με μια πενιχρή αποζημίωση ύψους 170 εκατ. ευρώ. Μας επιστρέφουν δηλαδή το 8,5% των κλεμμένων και ούτε γάτα, ούτε ζημιά... Θα μάθουμε άραγε ποτέ ποιοι πολιτικοί πήραν τις μίζες; Θα μάθουμε άραγε ποτέ αν αυτοί οι κατεξοχήν εκβιάσιμοι επίορκοι λειτουργοί εξακολουθούν να κατέχουν δημόσιες θέσεις ευθύνης ακόμη και σήμερα; Υποθέτω πως όχι...
ΑΚΡΑ ΤΟΥ... τάφου σιωπή, όμως, επικρατεί στην πολιτική μας σκηνή και για τη διερεύνηση άλλων μεγάλων υποθέσεων, όπως η διαχείριση των τεράστιων κονδυλίων που ξόδεψε η χώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αλλά και το πώς καταλήξαμε στην αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν από 2,5 χρόνια, ενώ... «λεφτά υπήρχαν»! Σκοτεινές υποθέσεις για τις οποίες οι πολίτες έχουν βάσιμα πλέον πεισθεί ότι είναι δύσοσμες και σκανδαλώδεις. Γιατί η νέα κυβέρνηση δεν τις ανοίγει; Γιατί δεν δρομολογεί την πλήρη και σε βάθος διερεύνησή τους, ώστε να λάμψει η αλήθεια, να αποκαθαρθεί η πολιτική ζωή του τόπου, να επιστραφούν σε όποιο βαθμό αυτό είναι εφικτό τα κλεμμένα και να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη οι πρωταίτιοι της καταστροφής; Δεν αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί μας ταγοί ότι όσο η Βουλή και τα κόμματα αρνούνται την κάθαρση και την εξυγίανσή τους, τόσο η απόσταση πολιτικής και κοινωνίας θα μεγαλώνει και θα βαθαίνει; Με ποιο ηθικό ανάστημα, με ποιο «παράδειγμα» θα χτυπήσουν όπως επαγγέλλονται τη φοροδιαφυγή; Με τι «πρόσωπο» θα ζητήσουν σε λίγες μέρες νέες θυσίες από την ήδη καθημαγμένη και εξαντλημένη ελληνική κοινωνία; Μωραίνει Κύριος...
Γράφει ο Νίκος Χατζηνικολάου |
ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ να εξηγήσει κανείς, αν όχι με αναφορά σε μωρία και αφροσύνη, το γεγονός ότι ενώ η κοινωνία βοά εναντίον των πολιτικών, ενώ τους κατηγορεί για δεκάδες σκάνδαλα, αλλά και για ανικανότητα, φαυλότητα και αναξιοκρατία, που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, εκείνοι συνεχίζουν απερίσπαστοι και ατάραχοι το καταστροφικό τους έργο, διορίζοντας γιους, κόρες και ανίψια στη Βουλή και στο Δημόσιο; Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς, αν όχι με αναφορά σε μωρία και αφροσύνη, το γεγονός ότι ακόμη και όταν οι αθλιότητές τους αποκαλύπτονται εκείνοι συνεχίζουν θρασύτατα να τις υπερασπίζονται και να τις δικαιολογούν, την ίδια στιγμή που ετοιμάζονται να απολύσουν χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους και που πετσοκόβουν άγρια τους μισθούς και τις συντάξεις εκατομμυρίων μικρών και μεσαίων οικονομικά πολιτών, οδηγώντας τους στον αφανισμό; Τόσο προκλητικοί; Τόσο χοντρόπετσοι; Και εν κατακλείδι τόσο ανόητοι; Δεν καταλαβαίνουν τίποτε; Ούτε στο παρά πέντε της καταστροφής;
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ την αναξιοπιστία και την απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος επιτείνει και υπογραμμίζει με δραματικό τρόπο το «κουκούλωμα» των μεγάλων σκανδάλων, που για άλλη μια φορά επιχειρείται, με διακομματική μάλιστα -για ορισμένα- συναίνεση. Η υπόθεση της Siemens είναι εξόχως χαρακτηριστική. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη υπόθεση πολιτικής διαφθοράς των τελευταίων δεκαετιών. Ενεπλάκησαν κορυφαία στελέχη και των δύο κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα από το 1974 μέχρι σήμερα και η ζημία που προκλήθηκε στο ελληνικό Δημόσιο από υπερκοστολογήσεις και προμήθειες άχρηστων υλικών υπερβαίνει τα 2 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το επίσημο και ομόφωνο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής. Οι αποκαλύψεις για τις βαλίτσες με το μαύρο χρήμα που κατέληξαν(;) στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, επί ημερών Σημίτη, είναι νωπές. Και τώρα ο φάκελος κλείνει άρον-άρον, με εξωδικαστικό συμβιβασμό και με μια πενιχρή αποζημίωση ύψους 170 εκατ. ευρώ. Μας επιστρέφουν δηλαδή το 8,5% των κλεμμένων και ούτε γάτα, ούτε ζημιά... Θα μάθουμε άραγε ποτέ ποιοι πολιτικοί πήραν τις μίζες; Θα μάθουμε άραγε ποτέ αν αυτοί οι κατεξοχήν εκβιάσιμοι επίορκοι λειτουργοί εξακολουθούν να κατέχουν δημόσιες θέσεις ευθύνης ακόμη και σήμερα; Υποθέτω πως όχι...
ΑΚΡΑ ΤΟΥ... τάφου σιωπή, όμως, επικρατεί στην πολιτική μας σκηνή και για τη διερεύνηση άλλων μεγάλων υποθέσεων, όπως η διαχείριση των τεράστιων κονδυλίων που ξόδεψε η χώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αλλά και το πώς καταλήξαμε στην αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν από 2,5 χρόνια, ενώ... «λεφτά υπήρχαν»! Σκοτεινές υποθέσεις για τις οποίες οι πολίτες έχουν βάσιμα πλέον πεισθεί ότι είναι δύσοσμες και σκανδαλώδεις. Γιατί η νέα κυβέρνηση δεν τις ανοίγει; Γιατί δεν δρομολογεί την πλήρη και σε βάθος διερεύνησή τους, ώστε να λάμψει η αλήθεια, να αποκαθαρθεί η πολιτική ζωή του τόπου, να επιστραφούν σε όποιο βαθμό αυτό είναι εφικτό τα κλεμμένα και να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη οι πρωταίτιοι της καταστροφής; Δεν αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί μας ταγοί ότι όσο η Βουλή και τα κόμματα αρνούνται την κάθαρση και την εξυγίανσή τους, τόσο η απόσταση πολιτικής και κοινωνίας θα μεγαλώνει και θα βαθαίνει; Με ποιο ηθικό ανάστημα, με ποιο «παράδειγμα» θα χτυπήσουν όπως επαγγέλλονται τη φοροδιαφυγή; Με τι «πρόσωπο» θα ζητήσουν σε λίγες μέρες νέες θυσίες από την ήδη καθημαγμένη και εξαντλημένη ελληνική κοινωνία; Μωραίνει Κύριος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου