Δεν ξεσφίγγει η θηλιά*

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Το εξαιρετικά πιθανό κλείσιμο της αξιολόγησης στις προθεσμίες που είχαν τεθεί, όλα δείχνουν ότι θα επιτευχθεί ύστερα από εκατέρωθεν υποχωρήσεις στο διαπραγματευτικό πεδίο. Η κυβέρνηση θα εμφανίσει αριθμούς που κουμπώνουν, οι δανειστές θα κάνουν λίγο πίσω από τη «μεταρρυθμιστική» ορθοδοξία τους και το «γλυκό» θα δέσει ώστε η κυβέρνηση να κάνει Πάσχα σχετικά ήρεμη.

 

Όμως, το κλείσιμο σε αυτή τη φάση δεν διασφαλίζει και πολλά, αφού η οπισθοχώρηση των δανειστών, και ιδιαίτερα του ΔΝΤ, είναι προσωρινή και οφείλεται κυρίως στη θύελλα του προσφυγικού. Αυτό σημαίνει ότι – για πολλούς λόγους – είναι εξαιρετικά πιθανό πολύ σύντομα, σε μερικούς μήνες, να επανέλθει η αξίωση για κόψιμο συντάξεων.

 

Τόσο οι Γερμανοί όσο και το ΔΝΤ, έχουν εστιάσει στις συντάξεις, καθώς θεωρούν πολύ ακριβό το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα και η σχετική «μεταρρύθμιση» είναι πρώτη στην ατζέντα τους, όπως αμέτρητες φορές έχουν δηλώσει, ακόμη και αυτές τις μέρες. Προφανώς, λοιπόν, θα επανέλθουν, ιδιαιτέρως αν δεν πειστούν ότι το φοροεισπρακτικό τσουνάμι θα φέρει το επιδιωκόμενο δημοσιονομικό αποτέλεσμα.

 

Στο βιβλίο των Σόιμπλε και Σαπέν «Διαφορετικά μαζί», ο ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας αναφέρει: «Τότε (2014) ήταν η Ελλάδα – πάντα με καθυστέρηση – σε έναν καλό δρόμο... Μόνο στα μέσα του 2014, όταν ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επέβαλε μια παύση στις μεταρρυθμίσεις λόγω των επικείμενων εκλογών, χειροτέρεψε εκ νέου η εξέλιξη. Και τότε η κρίση επέστρεψε».

 

Ο λόγος για τον οποίο θεωρήθηκε από τους δανειστές και τον Σόιμπλε ότι ο Σαμαράς έχασε τον «μεταρρυθμιστικό» του οίστρο, όπως γράφαμε ήδη από τότε, ήταν το ασφαλιστικό, μπροστά στο οποίο η τότε κυβέρνηση... τρόμαξε και αποφάσισε να επενδύσει στην «αριστερή παρένθεση». Τότε μάλιστα σημειώναμε ότι το ασφαλιστικό και, κυρίως, το κόψιμο συντάξεων θα βρίσκεται σε πρώτο πλάνο όποια κι αν θα είναι η κυβέρνηση. 

 

Τώρα, λοιπόν, ύστερα από δύο χρόνια σχεδόν, ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ επιβεβαιώνουν αυτά που γράφαμε από τότε, έστω και αν οπισθοχωρούν επειδή το ευρωσύστημα, παγιδευμένο στο μεταναστευτικό / προσφυγικό, την τρομοκρατία και τον φόβο για Brexit, επιχειρεί να περιορίσει τις κακές ειδήσεις.

 

Για την Ελλάδα αυτή η αναβολή, προφανώς, δεν σημαίνει λύτρωση. Αντιθέτως, ο κλοιός των προβλημάτων σε όλα τα πεδία παραμένει ασφυκτικός με κίνδυνο να γίνει εφιαλτικός. Ο συνδυασμός μνημονίου, μεταναστευτικού / προσφυγικού και τουρκικών εκβιασμών είναι εκρηκτικός. Ας ελπίσουμε ότι το πολιτικό σύστημα, που θαλασσοδέρνεται χωρίς πυξίδα, θα είναι καλύτερα προετοιμασμένο στον επόμενο γύρο...

* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1910 στις 31-03-2016