ΙΟΒΕ: Προσοχή στις ψευδαισθήσεις

Είδαμε χθες πώς παρουσίασε - σε γενικές γραμμές/ bird's eye view - το ΙΟΒΕ την 3μηνιαία του Έκθεση για την Ελληνική οικονομία. Αξίζει όμως να σταθούμε λίγο περισσότερο στην (προσεκτική, πλην όμως αποκαλυπτική για όποιον το θέλει) προσέγγιση στο "σημείο καμπής" στο οποίο η Έκθεση συναντά την οικονομία

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Είδαμε χθες πώς παρουσίασε - σε γενικές γραμμές/ bird's eye view - το ΙΟΒΕ την 3μηνιαία του Έκθεση για την Ελληνική οικονομία. Αξίζει όμως να σταθούμε λίγο περισσότερο στην (προσεκτική, πλην όμως αποκαλυπτική για όποιον το θέλει) προσέγγιση στο "σημείο καμπής" στο οποίο η Έκθεση συναντά την οικονομία.

Το βασικό (εισαγωγικό και συγκεφαλαιωτικό) στοιχείο που επικαλείται το ΙΟΒΕ δεν είναι το τι σημαίνουν οι καθυστερήσεις στην διαπραγμάτευση, ή η "οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία" με τους 9 μήνες de facto πάγωμα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Το βασικό στοιχείο είναι ότι οι δικές μας εξελίξεις, κατά την κρίση του ΙΟΒΕ, "έχουν σε μεγάλο βαθμό αυτονομηθεί από τα λοιπά προβλήματα της Ευρωπαϊκής οικονομίας". Και, για να μην υπάρξει καμιά αυταπάτη, διευκρινίζουν στο ΙΟΒΕ, "η Ελλάδα δεν θεωρείται ότι αποτελεί αξιόλογο συστημικό κίνδυνο".

Αυτό, θα μπορούσε να εκληφθεί ως καθησυχαστικό. Όμως δεν είναι. Το αντίθετο μάλιστα! Σημαίνει κάτι τέτοιο ότι κουβαλάμε πλέον μόνοι μας τον εαυτό μας. Ή, πιο επίσημα ειπωμένο, "η απόφαση και η ευθύνη για την κατεύθυνση της χώρας θα πρέπει να αναζητηθεί σχεδόν αποκλειστικά στο εσωτερικό της χώρας".

Για την προβλεπόμενη φετινή υποχώρηση (κι άλλο) του ΑΕΠ, κατά ένα 1% , μιλήσαμε ήδη χθες. Αν βέβαια υπάρξει κι άλλη καθυστέρηση στην αξιολόγηση/review, πρόσθετα στοιχεία αβεβαιότητας θα προστεθούν. Προσοχή, όμως! Διότι λογιστικά, κατά κάποιον τρόπο, η καθυστέρηση της κατάληξης των διαπραγματεύσεων μπορεί να πισωρίξει το πρακτικό αποτέλεσμα της συρρίκνωσης της ζήτησης. Την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι πολλά πλέον εισοδήματα θα εξαρτώνται από το Δημόσιο (παράδειγμα: τα κοινωνικά προγράμματα, τα προγράμματα απασχόλησης με πόρους ΕΕ), μπορούν να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι "ελέγχεται η αποεπιτάχυνση της οικονομίας".

Κάτι τέτοιο, απλώς, θα ήταν αλήθεια παιχνίδι με την φωτιά. Το ίδιο ισχύει και με την ψευδαίσθηση δημοσιονομικής σταθεροποίησης του πρώτου 2μήνου, που "έβγαλε" πρωτογενές πλεόνασμα 3 δις (έναντι στόχου 1,1 δις) και συνολικό δημοσιονομικό ισοζύγιο 1,3 πλεόνασμα (έναντι ελλείμματος 0,6 δις). Άμα όμως δει κανείς ΠΩΣ προκύπτει αυτή η εικόνα (με αύξηση κατά 700+ δις των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, με εφάπαξ καταβολές από Τράπεζα της Ελλάδος, με επίτευξη υπεραναλήψεων πόρων από ταμεία της ΕΕ), διαπιστώνει πόσο κινδυνεύουμε να περάσουμε σε φάση αυτο-παραπλάνησης.

economia