iskra
Η Ίσκρα έχει κατά καιρούς καταθέσει σχετικές προτάσεις για το ριζοσπαστικό μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας. Φυσικά δεν είναι εδώ ο χώρος για ένα αναλυτικό εναλλακτικό πρόγραμμα. Άλλωστε δεν είναι και μια εύκολη υπόθεση. Ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από ένα ευρύ διάλογο στο χώρο της Αριστεράς και μέσα από τις εμπειρίες και τη θεματολογία, που μπορούν να φέρουν στο προσκήνιο οι κοινωνικοί ταξικοί αγώνες!
...ΜΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ!*
Η Ίσκρα έχει προβάλει κατά κόρον τη ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ επί του χρέους και την ΕΞΟΔΟ από το ΕΥΡΩ, ως αφετηρίες εφαρμογής από μια ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ενός προοδευτικού προγράμματος σοσιαλιστικής προοπτικής.
Ποιο, όμως, μπορεί να είναι αυτό το πρόγραμμα;
Παρά τις δυσκολίες, όμως, θα επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε κάποιους άξονες θέσεων, που μπορεί να εκληφθούν ως στοιχειώδεις υπαινιγμοί για τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού εναλλακτικού προγράμματος προοδευτικής διεξόδου, παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης με σοσιαλιστικό προσανατολισμό.
ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ!
ΠΡΩΤΟΝ: Μαζί με τη στάση πληρωμών για την, χωρίς όρους, διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του χρέους, απαιτείται ταυτόχρονα μια γενναία και ριζοσπαστική ευνοϊκή ρύθμιση και του υπέρογκου και δυσβάστακτου χρέους των νοικοκυριών, των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Αυτή η άμεση ρύθμιση, που είναι όρος διεξόδου από την κρίση, πρέπει να φτάνει ως την πλήρη διαγραφή των χρεών για τις πιο ευάλωτες και ασθενείς κοινωνικές κατηγορίες, ιδίως τους ανέργους, τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Την ίδια ώρα απαιτείται να περάσει υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο, προκειμένου να αναμορφωθεί πλήρως, ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», με την άμεση διαγραφή όλων των μέχρι σήμερα «φακελωμένων» και τη λειτουργία του με νέα, όχι μονομερή και απολύτως δίκαια κριτήρια, από μηδενική βάση.
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Τόσο η στάση πληρωμών, για την χωρίς όρους διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, όσο και η ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών, καθιστά απόλυτη ανάγκη την άμεση εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση όλων των τραπεζών.
Αυτή η εθνικοποίηση- κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος γίνεται, έτσι κι αλλιώς, αναγκαία, κυρίως, για την άσκηση μιας νέας προοδευτικής χρηματοπιστωτικής πολιτικής, αναντικατάστατο εργαλείο για τη νέα προοδευτική πορεία σοσιαλιστικού προσανατολισμού της χώρας.
Αυτή η νέα χρηματοπιστωτική πολιτική η οποία θα πρέπει να υποστηρίζεται από μια νέα εθνική νομισματική πολιτική, θα ασκείται αποκλειστικά με αναπτυξιακά, παραγωγικά και κοινωνικά κριτήρια και θα συνιστά τον κεντρικό μοχλό ενός σχεδιασμένου προγράμματος επενδυτικής άνοιξης, τεχνολογικής και παραγωγικής απογείωσης της χώρας.
Ο νέος εθνικοποιημένος κοινωνικοποιημένος χρηματοπιστωτικός τομέας θα εγκαταλείψει πλήρως τις κερδοσκοπικές, ληστρικές, τοκογλυφικές πρακτικές και θα εφαρμόσει μια νέα πιστωτική πολιτική προγραμματισμένων και ευνοϊκών χρηματοδοτήσεων στην οικονομία και την κοινωνία, οι οποίες θα αποσκοπούν στην παραγωγική αναδιάρθρωση, την οικολογική ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.
ΝΕΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
ΤΡΙΤΟΝ: Στο πλαίσιο του νέου εθνικού νομίσματος θα οικοδομηθεί μια καινούργια Κεντρική Τράπεζα υπό εθνικό πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο, η οποία θα ασκήσει μια προοδευτική νομισματική πολιτική, με αποκλειστικά κριτήρια την υποβοήθηση της διεξόδου από την κρίση, την ανάπτυξη και την απασχόληση.
Θεμελιώδες μέλημα της νέας Κεντρικής Τράπεζας θα είναι η άκρως ευνοϊκή χαμηλότοκη χρηματοδότηση (αν χρειάζεται και με τη σχεδιασμένη, μελετημένη εκτύπωση χρήματος), πρώτα απ’ όλα του δημοσίου αλλά και του δημόσιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, χωρίς την οποία είναι αδύνατη οποιαδήποτε προοπτική διεξόδου και ανασυγκρότησης της χώρας.
Στο πλαίσιο της νέας προοδευτικής νομισματικής πολιτικής, θα συνιστά κεντρική προτεραιότητα ηχαμηλότοκη ρευστότητα στην οικονομία, με στόχο ένα μεγάλο σύγχρονο επενδυτικό παραγωγικό, τεχνολογικό πρόγραμμα και την ενίσχυση της απασχόλησης.
ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ!
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Στο πλαίσιο του προοδευτικού προγράμματος ανασυγκρότησης και του νέου εθνικού νομίσματος, θα επιβληθεί στη χώρα ένας ουσιαστικός έλεγχος στην κίνηση των κεφαλαίων, πρώτα απ' όλα, όταν δεν κατευθύνονται σε παραγωγικές επενδύσεις και ο οποίος θα αποβλέπει στον έλεγχο της κερδοσκοπίας και των κερδοσκοπικών τοποθετήσεων εξαγορών, με γνώμονα την υπεράσπιση της οικονομίας και του δημόσιου συμφέροντος.
ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΠΕΜΠΤΟΝ: Κεντρικό ζήτημα μιας νέας προοδευτικής πορείας είναι η ριζική μεταρρύθμιση και ανασυγκρότηση του κράτους, η οποία ισοδυναμεί με την επανοικοδόμησή του σε νέες εντελώς βάσεις, θέτοντας οριστικά τέρμα στην αναξιοκρατία, τη ρουσφετολογία, το νεποτισμό, τη γραφειοκρατική παραλυσία, τις ανευθυνοϋπευθυνότητες, τα πελατειακά δίκτυα, τις κομματικές εξαρτήσεις, τη διαφθορά, τις μεσιτείες, την αδιαφάνεια και κυρίως τις διαπλεκόμενες σχέσεις εξυπηρέτησης με ποικιλώνυμα ιδιωτικά συμφέροντα, μικρά και κυρίως μεγάλα.
Το τιτάνιο αυτό έργο, που θα φέρει στο προσκήνιο ένα νέο σύγχρονο δημοκρατικό, αξιοκρατικό, διαφανές και άκρως αποτελεσματικό κράτος και ευρύτερο δημόσιο τομέα, είναι η καρδιά κάθε προοδευτικού πειράματος, από το οποίο θα εξαρτηθεί, εν πολλοίς, και η τύχη του!
Ένα νέο κράτος και ένας νέος ευρύτερος δημόσιος τομέας με αυτά τα χαρακτηριστικά, υπό τον έλεγχο της κοινωνίας και τη συμμετοχή της στη λειτουργία του, θα αναλάβουν το ρόλο της ατμομηχανής για μια νέα πορεία της χώρας που θα αλλάξει ριζικά την οικονομική και κοινωνική όψη της χώρας.
Το μέγα στοίχημα είναι ο νέος δημόσιος τομέας, με την οργάνωσή του, την εργασιακή ευθύνη και εξαιρετική συνεισφορά των εργαζομένων σε αυτόν, να καταξιωθεί στην κοινωνία και να αποδείξει την συντριπτική υπεροχή του έναντι του «ιδιωτικού» τομέα, ανοίγοντας πρωτοπόρους δρόμους οργάνωσης, καινοτομίας, προσφοράς και αποδοτικότητας!
Αν το νέο προοδευτικό πείραμα δεν καταφέρει να επιτύχει αυτούς τους στόχους στο δημόσιο, τότε θα είναι καταδικασμένο στην αποτυχία και στην ήττα.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΤΟΜΕΩΝ!
ΕΚΤΟΝ: Το ανασυγκροτημένο δημόσιο, θα αναλάβει υπό την ιδιοκτησία, τον έλεγχο και τηδιαχείρισή του, όλους τους στρατηγικούς τομείς, κλάδους και επιχειρήσεις της ελληνικής οικονομίας.
Πέραν από το χρηματοπιστωτικό τομέα, το δημόσιο πρέπει να πάρει άμεσα και πλήρως υπό την ιδιοκτησία του και να θέσει υπό κοινωνικό έλεγχο τους τομείς της ενέργειας (ηλεκτρισμός, πετρέλαιο, φυσικό αέριο), των τηλεπικοινωνιών, των υποδομών, των μαζικών μεταφορών, των δικτύων, των λιμανιών κλπ.
Η δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχος των στρατηγικών τομέων θα καταργήσει τις ψευδεπίγραφα λεγόμενες «απελευθερωμένες» αγορές και θα θέσει τις αντίστοιχες επιχειρήσεις υπό ουσιαστικό κοινωνικό και εργατικό έλεγχο με βασικό μέλημα την ανάδειξή τους ως πρωτοπόρα εργαλείακαινοτομίας και αποδοτικότητας, με πρωτοπόρα αναπτυξιακή, παραγωγική, κοινωνική και οικολογική συνεισφορά.
Η διεύρυνση και ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα και ο δημόσιος ιδιοκτησιακός και κοινωνικός έλεγχος στρατηγικών κλάδων και επιχειρήσεων, δεν σημαίνει προστασία αυτών των επιχειρήσεων από τον δήθεν ανταγωνισμό και δήθεν προνόμια των εργαζομένων σε αυτές αλλά προσπάθεια ανάδειξής τους σε προωθημένους μοχλούς εργασιακής ευθύνης, εργασιακής προσφοράς, παραγωγικότητας, τεχνολογικής προόδου και αποδοτικότητας.
Ένας διευρυμένος ανασυγκροτημένος δημόσιος τομέας μπορεί να καταστεί πεδίο μιας μεγάλης κερδοφόρας επενδυτικής ανθοφορίας για την παραγωγική και τεχνολογική ανάταση της χώρας.
ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΛΟΥΤΟΥ - ΔΙΚΑΙΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΕΒΔΟΜΟΝ: Κεντρικό, άμεσο θέμα μιας νέας προοδευτικής πορείας θα είναι η λήψη ριζοσπαστικών έκτακτων μέτρων για μια μεγάλη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, η οποία θα δώσει τη δυνατότητα στο δημόσιο να αντλήσει πόρους που θα στηρίξουν ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας, επενδύσεων και κοινωνικής πολιτικής.
Την ίδια ώρα, θα προωθηθεί μια μεγάλη μεταρρύθμιση που θα καθιστά απλό, εύχρηστο, αποτελεσματικό και δίκαιο το φορολογικό σύστημα, καταργώντας τη φορολογική ασυλία του μεγάλου πλούτου, των μεγάλων επιχειρήσεων, των μεγάλων εισοδημάτων και των περιουσιών.
Ένα απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, όμως, όσο και αν είναι αναγκαίο, δεν μπορεί από μόνο του να προωθήσει και να εμπεδώσει την κοινωνική δικαιοσύνη και πολύ περισσότερο να εξαλείψει τηνκαπιταλιστική εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ο στόχος της νέας προοδευτικής πορείας ασφαλώς δεν θα έχει σχέση με όλα όσα διατείνεται ότι επιδιώκει η «αριστερή» σοσιαλδημοκρατία, η οποία επιχειρεί, απλώς, να διορθώσει την άνιση παραγωγή εισοδημάτων και πλούτου στην οικονομία, εκ των υστέρων, μέσω ενός σχετικά «δίκαιου» φορολογικού συστήματος. Κι αυτό διότι, πέραν των πολλών άλλων, ένα τέτοιο φορολογικό σύστημα δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη κατεύθυνσης της δικαιοσύνης και –ακόμα χειρότερα- δεν είναι βιώσιμο, αφού οι «υψηλοί» φόροι στα μεγάλα εισοδήματα συνήθως πλήττονται ως κρατική «ληστεία» επί των εισοδημάτων και εύκολα ακυρώνονται.
Το κεντρικό θέμα, επομένως, είναι η διαμόρφωση ενός νέου οικονομικού και παραγωγικού προτύπου, το οποίο θα καταπολεμά στην «πηγή» τις ανισότητες και θα κατανέμει εξαρχής δίκαια τον εθνικό πλούτο, στο πλαίσιο της μετάβασης στο σοσιαλισμό και τη συνολικά κοινωνικοποιημένη οικονομία.
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
ΟΓΔΟΟΝ: Η ελληνική καπιταλιστική οικονομία, στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων απορρυθμίσεων και της παράδοσής της στους κανόνες της Ε.Ε. και στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, μετατράπηκε σταδιακά σε οικονομία, όπου τον κεντρικό ρόλο έχουν οι τράπεζες. Σε οικονομία, επίσης, υπηρεσιώνκαι μάλιστα κακής ποιότητας και προσανατολισμού. Σε οικονομία, τέλος, μεγάλης παραγωγικής υποβάθμισης με δραστικό περιορισμό, έως εξαφάνιση, της μεταποίησης και ιδιαίτερα τηςπρωτογενούς παραγωγής (γεωργίας και κτηνοτροφίας).
Η εικόνα αυτή της ελληνικής οικονομίας πρέπει να αλλάξει ριζικά. Η οικονομία πρέπει να διαμορφώσει ένα νέο πρότυπο, να αποκτήσει καινούργια απόδοση και προσανατολισμό. Ναενισχύσει τον σύγχρονο παραγωγικό και τεχνολογικό της ρόλο, να ενδυναμώσει την παραγωγικότητά της και να αποκτήσει ένα σοσιαλιστικό προσανατολισμό. Και οι τρεις αυτές κατευθύνσεις είναι αναγκαίες και αλληλένδετες για μια νέα αναπτυξιακή δυναμική και ένα νέο οικονομικό - κοινωνικό πρότυπο πλήρους απασχόλησης.
Η παραγωγική ανασυγκρότηση θα στηριχτεί από ένα γιγάντιο για τα ελληνικά δεδομένα καισχεδιασμένο πρόγραμμα δημοσίων παραγωγικών επενδύσεων, από το νέο νόμισμα, την νέα νομισματική πολιτική, το δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, από την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και την εφαρμογή για μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, κανόνων προστασίας αναπτυσσόμενων παραγωγικών κλάδων και τομέων της οικονομίας, των οποίων η ανάπτυξη είναι απαραίτητη και ιδιαίτερα ευνοϊκή για τα ελληνικά δεδομένα.
ΜΙΑ ΝΕΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΛΑΔΟΙ!
ΕΝΑΤΟΝ: Μια νέα πολιτική βιομηχανικής και σύγχρονης τεχνολογικής ανασυγκρότησης της χώρας απαιτεί την εκπόνηση ειδικών μελετών πάνω στις οποίες θα σχεδιαστεί, θα βασιστεί και διαμορφωθεί, λαμβάνοντας υπόψιν τις υπάρχουσες παραγωγικές δομές, την ιστορική εμπειρία, τασυγκριτικά πλεονεκτήματα και τις ιδιομορφίες της χώρας.
Στη βάση αυτών υπογραμμίζουμε, ενδεικτικά, τις συγκριτικές δυνατότητες της χώρας στην ανάπτυξη της ναυπηγικής και ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, ως ένα θεμελιώδη μεγάλο βιομηχανικό πυλώνα της χώρας, ο οποίος μπορεί να συμβάλλει στην απασχόληση πολλών δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων.
Στο πλαίσιο μιας νέας προοδευτικής πορείας, η ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της χώρας θα πρέπει να περάσει άμεσα υπό την πλήρη δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο, ενώ θα πρέπει ο κλάδος να απαλλαγεί για ένα μεγάλο, τουλάχιστον, χρονικό διάστημα, από τους κανόνες απαγόρευσης κάθε κρατικού «προστατευτικού μέτρου» που του έχει επιβάλλει η Ε.Ε.
Αυτά τα μέτρα είναι αναγκαία προκειμένου να εφαρμοστεί στον ναυπηγικό χώρο ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης, επενδύσεων, εκσυγχρονισμού, εκπαίδευσης, αναβάθμισης και εξειδίκευσης, το οποίο μπορεί να προωθείται σε συνεργασία με άλλες χώρες αλλά και στη βάση ισοτιμίας και αμοιβαίου οφέλους, με ξένες φερέγγυες εταιρείες του κλάδου.
Η Ελλάδα, στη βάση σχεδίου, με τη στήριξη του Πολεμικού Ναυτικού και ειδικότερα τη στήριξη τηςδημόσιας ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας, των δημόσιων θαλάσσιων εμπορικών μεταφορών, τηςαλιείας και των σκαφών θαλάσσιας αναψυχής, μπορεί να προωθήσει ένα εκτεταμένο σχέδιο ναυπηγικών δραστηριοτήτων, που θα καταστεί το θεμέλιο για την αναζήτηση τομέων ναυπηγικής εξειδίκευσης.
* Οι προγραμματικές κατευθύνσεις που παρουσιάζονται στο κείμενο αυτό είναι ακόμα ημιτελείς και βρίσκονται σε διαρκή επεξεργασία.
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου