Τρικυμία σε ένα ποτήρι νερό για τους Τούρκους στρατιωτικούς

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Πολλή φασαρία για το τίποτα αποτελεί, ακόμη μια φορά, η συζήτηση γύρω από τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς, των οποίων η έκδοση ζητείται από την Τουρκία του Ερντογάν.

Στο τελευταίο επεισόδιο της σαπουνόπερας το κυρίαρχο στοιχείο είναι η αίτηση αναίρεσης, την οποία κατέθεσε η κυβέρνηση εναντίον της απόφασης της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ασύλου για παροχή ασύλου στον έναν από τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς. Πίσω από αυτήν την ενέργεια ήδη κάποιοι βλέπουν διάφορα περίεργα σενάρια.

Άλλος λέει ότι διαβλέπει απόπειρα έμμεσης έκδοσης των Τούρκων στρατιωτικών στην Τουρκία μέσω τρίτης χώρας, άλλοι προειδοποιούν να μην εκδοθούν οι «οκτώ», άλλοι μιλούν για ανεύθυνη στάση της κυβέρνησης και πάει λέγοντας.

Στην πραγματικότητα το μεγάλο πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι η ασφυκτική πίεση της Τουρκίας για τους κρατούμενους στην Ελλάδα στρατιωτικούς. Και δεν μιλάμε για τις κωμικοτραγικές δηλώσεις του αντιπροέδρου της Τουρκίας Χακάν Τσαβούσογλου («Η απόδοση ασύλου δεν είναι καθόλου φιλική στάση. Οι τρομοκράτες που αφήσατε ελεύθερους είναι σαν δυναμίτης έτοιμος να εκραγεί και όταν εκραγεί μπορεί να μην μείνει χώρα για να προστατεύσετε»).

Ήδη κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα πήραμε μια καλή γεύση για το είδος και την ένταση της πίεσης.

Η άποψη της ελληνικής κυβέρνησης για την πιθανότητα έκδοσης των «οκτώ» είναι δεδομένη και την εξέφρασε ακόμη μια φορά σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος μιλώντας στην ΕΡΤ:

«Το ζήτημα της επιστροφής των οκτώ Τούρκων αξιωματικών στην Τουρκία έχει κλείσει μετά τη σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου που απαγόρευσε την έκδοσή τους μετά από σχετικό αίτημα της τουρκικής κυβέρνησης. Ο λόγος για τον οποίο απαγορεύτηκε η έκδοση των οκτώ είχε να κάνει με τις επιφυλάξεις που εξέφρασε ο Άρειος Πάγος σε σχέση με την τήρηση της αρχής της δίκαιης δίκης στη γείτονα, μεταξύ άλλων. Επομένως το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξεκαθαριστεί με απόλυτη σαφήνεια είναι ότι, με βάση ακριβώς αυτή την απόφαση της Δικαιοσύνης, έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο της επιστροφής των οκτώ στην Τουρκία».

Από την άλλη πλευρά υπάρχει η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ασύλου για παροχή ασύλου σε έναν από τους οκτώ στρατιωτικούς. Η κρίσιμη λεπτομέρεια είναι ότι η εν λόγω επιτροπή αποτελεί διοικητική υπηρεσία, υπαγόμενη στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, και όχι δικαστήριο.

Συνεπώς η κυβέρνηση – ορθώς – δεν έχει καμιά όρεξη να αντιπαρατίθεται με την Τουρκία για αποφάσεις υπηρεσιών του κράτους υπαγόμενες στην κυβέρνηση και, επιπλέον, δεν έχει κανένα λόγο να κρατάει σε υψηλούς τόνους μια κόντρα με την Άγκυρα τούτες τις δύσκολες – και λόγω της γενικότερης έντασης – ημέρες. Είναι πολύ πιο ισχυρή η θέση της όταν εδράζεται σε δικαστικές αποφάσεις.

Τέλος, παρότι κάποιων η σκέψη πηγαίνει σε σενάρια τύπου Οτσαλάν, ο οποίος είχε μεταφερθεί σε τρίτη χώρα και είχε τελικά παραδοθεί στην Τουρκία, είναι προφανές ότι οι δύο περιπτώσεις δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Αντιθέτως, για τους οκτώ στρατιωτικούς – αν κριθεί δικαστικά ότι δεν μπορεί να τους παρασχεθεί άσυλο – είναι πολλοί αυτοί, και ισχυρότεροι από εμάς, που έχουν κάθε λόγο να ενδιαφέρονται για τη μοίρα τους και, κυρίως, για να μην εκδοθούν στην Τουρκία.

Ας κάνουμε λοιπόν λίγη υπομονή αντί να κραυγάζουμε χωρίς κάποιον προφανή λόγο...