Τι θα πει “ταβανώνω”

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Στο προ ημερών σημείωμα σ’ αυτήν την στήλη, είχαμε διατυπώσει την αίσθηση ότι - με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να πορεύεται προς την ΔΕΘ, τότε - η Νέα Δημοκρατία που είχε πορευθεί επιώ μήνες και μήνες και μήνες στην κορυφή του δημοσκοπικούς κύματος (με μηντιακή αξιοποίηση αυτού του καταγεγραμμένου στοιχείου ως double score, ως οριστικής εξέλιξης κοκ), έχει πλέον “ταβανώσει” . Κυκλοφόρησε εκείνο το κειμενάκι στο σχολιαστικό δάσος του Fb, όπου μια καλή κυρία διατύπωσε την έντονη αντίθεσή της στην γραφή του και ιδίως στην διατύπωση “ταβανώνω”, έστω και εντός εισαγωγικών. (Εν συνεχεία το γύρισε προς το τσόκαρο, διερωτώμενη αν ο σύρων τις γραμμές αυτές “πληρώνεται”. Αυτό όμως εκφεύγει των ορίων της συζήτησης, όσο κι αν εκφράζει το προέχον ήθος μερίδας της ωραίας μας κοινωνίας).

Όμως πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, τα  γεγονότα μας πρόλαβαν. Η μάλλον η βουή των προσερχομένων δημοσκοπήσεων μας πρόλαβε - τώρα τι λογής γεγονότα “παράγονται” από την δημοσκοπική λειτουργία, αυτό είναι άλλη ιστορία! Πάντως η έννοια “ταβανώνω”, έστω και επεξηγούμενη ως “πιάνω ταβάνι”, ώστε να φύγει από την μέση η αίσθηση γλωσσικού βαρβαρισμού, διεκδικεί ήδη κεντρικό πολιτικό ρόλο και λειτουργία. Σοβαρά τώρα: για λόγους που κάποτε ο σημερινός Πρόεδρος της Ν.Δ. θα τους αναλογισθεί, υποθέτουμε (καθώς αν μη τι άλλο προέρχεται από πολιτικό σόι με πείρα και με αντοχές), η λεγόμενη στρατηγική του κόμματος που διεκδίκησε και άδραξε περιορίστηκε επιώ καιρόν πολύ σε εύκολες εκκλήσεις και ελαφρότητες του τύπου “Εκλογές! Εκλογές!”, “Παραιτηθείτε! Φύγετε” και “Ψεύτες! Ψέματα!”, αλλά κυρίως στηρίχθηκε στην δημοσκοπική προπόρευση. Οσάκις παρατηρούνταν ότι η πρωτοφανής συσπείρωση της Ν.Δ., έως και πάνω από 85%, συνδυαζόταν με εντυπωσιακή αποσυσπείρωση του κυβερνώντος (σε μια περίοδο με βαρύτατα μέτρα, βέβαια, αλλά ποιος πλέον κάνει στην Ν.Δ. την τακτική επιλογή να μιμηθεί την αντιμνημονιακότητα Σαμαρά/Ζαππείου-1; άσχετα αν είχε έρεισμα, δε…) ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι και κάτω του 50%. Συν, με ασάφεια στον χώρο της λεγόμενης ΚεντροΑριστεράς η οποία ντροπαλά φλερτάρει με τα δεξιά χωρίς όμως να το αντέχει.

Αυτή ακριβώς η σταθερή δημοσκοπική προπόρευση της Ν.Δ. με βάση ισχυρή συσπείρωση, όσο περισσότερο διαρκούσε και έκανε τα επιτελεία του χώρου και το μηντιακό εύκολο παρατρεχάμενηλίκι (ωχ! πάλιν βαρβαρισμός…) να γαυριούν, τόσο έστηνε την παγίδα του ταβανώματος.  Δηλαδή; Δηλαδή έκανε την Ν.Δ., τον ηγέτη της και τον “χώρο” συνολικά να θεωρούν ότι η εξουσία στην στροφή, άντε στην επόμενης στροφή, τους είναι δοσμένη!  Από την στιγμή που το ταβάνι είναι φανερό ότι υπάρχει, δηλαδή ότι νέα κοινά δεν προσεγγίζονται πόσο μάλλον δεν αποκτώνται (που θάλεγαν και οι επικοινωνιολόγοι) και συνεπώς αρχίζει η νευρική αναζήτηση “περιεχομένου” από ανθρώπους μαθημένους στο γηπεδικό και το οπαδικό, η ίδια η ηγεσία Κυριάκου περιέρχεται σε αμφισβήτηση.

Αυτό σημαίνει “ταβανώνω”. Και αυτό απειλεί να περιαγάγει τον ίδιο και το επιτελείο του σε εκείνο που στην Ν.Δ. περιγράφουν ως «μια μορφή επιτροπείας». Δεν είναι ωραία πράγματα αυτά, αλλ’ όταν πορεύεσαι με τις δημοσκοπήσεις και μόνον, σε δαγκώνουν.

kontranews