Πλήρης κατάρρευση

Νέα Πολιτική 

Tου Μελέτη Μελετόπουλου* 

Αντιγράφω από το δελτίο τύπου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (20-11-2014), με τίτλο « Έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών έτους 2013.»

«Το 45% δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται καθόλου το πολιτικό σύστημα, ενώ 19,2% και 12,5% δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται καθόλου την Δικαιοσύνη και την Αστυνομία αντίστοιχα….Πλήρως δηλώνει ότι εμπιστεύεται το πολιτικό σύστημα μόλις το 0,6% του πληθυσμού, χωρίς να υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ ανδρών και γυναικών».

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και άλλοι δείκτες, όπως ότι μόλις το 1,4% του πληθυσμού είναι πλήρως ικανοποιημένο από την οικονομική του κατάσταση, μόλις το 8,6% του πληθυσμού είναι πλήρως ικανοποιημένο από την στέγασή του, μόλις το 5% είναι πλήρως ικανοποιημένο από την εργασία του και μόλις το 5,1% είναι πλήρως ικανοποιημένο από την ζωή του συνολικά. Αν αφαιρέσει κανείς την λέξη «πλήρως», και πάλι τα ποσοστά είναι απαξιωτικά (λόγω ελλείψεως χώρου μπορεί κανείς να τα διαβάσει στην ιστοσελίδα της Στατιστικής Αρχής).

Οπωsδήποτε το συγκλονιστικώτερο, από πολιτική άποψη, εύρημα της δημοσκόπησης είναι ότι (στατιστικά) ούτε ένας Έλληνας δεν εμπιστεύεται πραγματικά τα κόμματα.  Ενώ, αντιθέτως, εμπιστεύονται σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά δύο θεσμούς που βάλλονται διαρκώς από τα ΜΜΕ, την Δικαιοσύνη και την Αστυνομία (τα αντίστοιχα ποσοστά 19,2 και 12,5 τοις εκατό είναι αστρονομικά σε σχέση με την γενική απαξίωση των θεσμών και του κύρους του κράτους και της εξουσίας).

Στην ουσία, μία τεράστια μαύρη τρύπα απονομιμοποίησης και απαξίωσης έχει εγκατασταθεί στο πολιτικό σκηνικό. Θυμίζει την γενική κατακραυγή εναντίον του παλαιοκομματισμού, που προηγήθηκε του κινήματος στο Γουδί το 1909. Τότε η ατμόσφαιρα σήψης κυοφόρησε ένα πανελλήνιο αίτημα ανατροπής, υπήρχαν όμως τα πρόσωπα και οι ομάδες για να την εκφράσουν (οι αξιωματικοί που είχαν διακριθεί στον Μακεδονικό Αγώνα, οι ριζοσπάστες  «Ιάπωνες», οι Κοινωνιολόγοι, οι Δημοτικιστές, οι Σοσιαλιστές, τα αναδυόμενα αστικά στρώματα). Υπήρχε ο Ηγέτης που ετέθη επικεφαλής (ο Ελευθέριος Βενιζέλος). Υπήρχε ο θεσμικός μηχανισμός που διευκόλυνε την μεταπολίτευση (ο Γεώργιος Α΄). Υπήρχε και το ευνοϊκό διεθνές πλαίσιο και η βούληση των Μεγάλων Δυνάμεων να στηρίξουν τον ριζικό εκσυγχρονισμό του Ελληνικού κράτους. Ο Βενιζέλος συγκρότησε το Κόμμα των Φιλελευθέρων, που κατήγαγε θριαμβευτική νίκη στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1910, συντρίβοντας όλα μαζί τα κόμματα του παρελθόντος.

Η συνέχεια είναι γνωστή: ο Βενιζέλος, με το λαμπρό στελεχιακό δυναμικό που χρησιμοποίησε και ανέδειξε, ανασυγκρότησε εκ βάθρων το κράτος και διπλασίασε εδαφικά την Ελλάδα. Η Ιστορία βεβαίως δεν επαναλαμβάνεται, αλλά συχνά ανάλογες καταστάσεις οδηγούν σε ανάλογα φαινόμενα. Και πάντως από την παραπάνω δημοσκόπηση φαίνεται καθαρά ότι η ελληνική κοινωνία είναι πιά έτοιμη για μία μεγάλη αλλαγή.

*Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Αναδημοσιεύτηκε στο Kontra News)