Αλήθειες και μύθοι για το αν η Ελλάδα μπορεί να γίνει παίκτης στο ενεργειακό παιχνίδι

του Κώστα Μελά

Γιατί χάλασε ο «γάμος» της Gazpom με τη ΔΕΠΑ;

Η ρωσική εταιρεία Γκαζπρόμ ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να μην συμμετάσχει τελικά στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ διότι δεν έλαβε επαρκείς εγγυήσεις ότι η οικονομική κατάσταση της ελληνικής εταιρείας δεν θα επιδεινωθεί  έως τη στιγμή της ολοκλήρωσης της αγοράς της. "Όλες οι τυπικές διαδικασίες και διατυπώσεις για την ολοκλήρωση της αγοράς της ΔΕΠΑ μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού μπορούν να διαρκέσουν περίπου ένα χρόνο", δήλωσε ο επίσημος εκπρόσωπος της Gazprom Σεργκέι Κουπριάνοφ, συμπληρώνοντας ότι "ήδη τώρα η εταιρεία έχει σοβαρά προβλήματα από μη πληρωμές καταναλωτών, θα απαιτηθεί αναδιάρθρωσή της για την αποκοπή των παραρτημάτων της ΔΕΣΦΑ, ενώ στους συμμετέχοντες στο διαγωνισμό δεν παρασχέθηκαν εγγυήσεις ότι δεν θα επιδεινωθεί το υπάρχον καθεστώς κρατικών ρυθμίσεων για τη ΔΕΠΑ".\
Σύμφωνα με την εκδοχή της Αθήνας, η απόσυρση της ρωσικής εταιρείας οφείλεται, ξεκάθαρα, σε ευρωπαϊκό δάκτυλο, ενώ στελέχη που γνωρίζουν όσα εξελίσσονται πίσω από τις κλειστές πόρτες κάνουν λόγο για σαφές μήνυμα των Βρυξελλών προς την Gazprom ότι οι όροι εξαγοράς της ΔΕΠΑ θα ήταν τέτοιοι που είτε η έγκριση θα απαιτούσε πολύ χρόνο ή δεν θα δινόταν.
Σε αυτό το πλαίσιο η  υποχώρηση των Ρώσων δείχνει να αντιμετωπίζεται ήδη θετικά από Βρυξέλλες, Ουάσιγκτον, αλλά και από την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, καθώς η  πιθανή έγκριση της προσφοράς της Socar για τον ΔΕΣΦΑ εκτιμάται ότι ανοίγει τον δρόμο για τον ΤΑΡ και την είσοδο της Ελλάδας στον διεθνή ενεργειακό χάρτη των αγωγών

Ποιος ήταν ο ρόλος του αμερικανικού παράγοντα σʼ αυτή την αρνητική εξέλιξη;

Νομίζω ότι οι αμερικανοί πίεσαν με χαρακτηριστικό τρόπο για να μην προχωρήσει η συμφωνία, δεδομένου ότι  δεν θέλουν  μονοπωλιακή εξάρτηση της τροφοδοσίας της Ευρώπης μόνο με ρωσικό αέριο. Παράλληλα και η ευρωπαϊκή επιτροπή πίεσε από τη μεριά της χαρακτηριστικά. Με δεδομένα τα παραπάνω οι Ρώσοι παρόλο ότι επιθυμούσαν να εισέλθουν στην ελληνική αγορά και δεδομένου ότι δεν θέλουν να παίζουν χωρίς να γνωρίζουν εκ των προτέρων το αποτέλεσμα   αποφάσισαν να αποχωρήσουν. Ουσιαστικά η χαμένη είναι  η ελληνική οικονομία . Οι ευθύνες της κυβέρνησης Σαμαρά δεν μπορεί παρά να είναι σημαντικές διότι δεν επέδειξε αποφασιστικότητα υπέρ του οικονομικού συμφέροντος της χώρας.

Τι επιπτώσεις θα υπάρξουν εάν ναυαγήσει και η πώληση του ΔΕΣΦΑ;

Στην περίπτωση αυτή , ουσιαστικά «πάει περίπατο» το πρόγραμμα  αποκρατικοποιήσεων αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στην χρηματοδότηση του δημοσίου χρέους . Παράλληλα , σύμφωνα με το Μνημόνιο , θα πρέπει οι απώλειες αυτές να υποκατασταθούν με άλλα έσοδα . Επίσης επανέρχεται με δριμύτερο τρόπο στο προσκήνιο η αδυναμία να προχωρήσει συνολικά το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Αλήθεια ή ψέματα ότι παίζονται παιχνίδια σε βάρος της Ελλάδας;

Όλοι μπορούν να «παίζουν» ή να μην «παίζουν» παιχνίδια το ζήτημα είναι τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Υπάρχει κανένας έλληνας ο οποίος πιστεύει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά «πιάστηκε στον ύπνο;». Θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι γνώριζε και επιπλέον οι ενέργειές της συνέβαλαν προς αυτή την κατεύθυνση διότι όπως έγραφα σε προηγούμενο άρθρο μου είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί η πώληση της ΔΕΠΑ στους Ρώσους ενώ η ΔΕΣΦΑ να πάει στους Αζέρους και συγχρόνως να «περάσει» ο αγωγός ΤΑP.

Ποιος φταίει και δεν περπατάνε οι αποκρατικοποιήσεις και υπάρχει αδυναμία στο να βρεθούν αγοραστές για να πουληθούν τα «ασημικά»;

Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι εύκολο να γίνουν διότι δεν υπάρχουν επί της ουσίας αρκετοί ενδιαφερόμενοι. Δυστυχώς στην Ελλάδα νομίζουμε ότι μόνο εμείς πωλούμε και επειδή είμαστε «ποιος ξέρει τι» όλοι θα τρέξουν να αγοράσουν. Στην αντίληψη αυτή έχει συμβάλλει σύσσωμος ό ελληνικός πολιτικός κόσμος είτε είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων είτε κατά με τις υπερβολές τους. Τα «ασημικά» μπορεί να αποδειχθούν μπρούτζινα.

Αλήθεια ή ψέμα ότι η αποτυχία των αποκρατικοποιήσεων θα οδηγήσει στη λήψη νέων μέτρων για τα μεσαία λαϊκά εισοδήματα;

Σύμφωνα με το Μνημόνιο θα πρέπει να παρθούν νέα μέτρα αν οι αποκλίσεις είναι σημαντικές. Πάντοτε το ζήτημα αυτό είναι ανοιχτό. Ειδικά προς την κατεύθυνση της μείωσης των κρατικών λειτουργικών και κοινωνικών δαπανών.

Η Ελλάδα μπορεί να είναι ανεξάρτητος παίχτης στο ενεργειακό παιχνίδι ή θα πρέπει να συρθεί πίσω από κάποιο ισχυρό άρμα;

Νομίζω ότι θα πρέπει να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό: η Ελλάδα δεν είναι παίκτης στο παιχνίδι των ενεργειακών αγωγών. Δεν υπήρξε ποτέ. Όλα τα άλλα είναι υπεραναπληρώσεις οι οποίες «φουσκώνουν» τα μυαλά των Ελλήνων.