Με θέμα τη μετάβαση στο Καστελλόριζο

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο βρίσκεται σε εξέλιξη όσον αφορά τα πιο βαριά ζητήματα της Ελλάδας του 2016, πάμε για 2017: εκείνα της εξωτερικής πολιτικής, που συνεχίζουμε με τα μάτια προσηλωμένα το παρελθόν να τα ονοματίζουμε "εθνικά θέματα". Τόσο στα Ελληνοτουρκικά όσο και στο Κυπριακό, όμως ακόμη και στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, η νέα διχαστικότητα που έχει εγκατασταθεί στην πολιτική σκηνή, η εχθροπάθεια σχεδόν, η "ανάγκη" να αποτύχει ο αντίπαλος, οδηγεί στο να παίρνει ο καθένας την εκάστοτε αντίθετη θέση με ένταση (μουρμουρίζοντας, βέβαια, περί ανάγκης εθνικής συναίνεσης), κι ας γίνει όση ζημιά επί της ουσίας.

Αυτό έφθασε στην πιο ακραία, μάλιστα ξεθεμελιωτική διάσταση με την μετάβαση κλιμακίου βουλευτών, της Βουλής των Ελλήνων, στο Καστελλόριζο και τη Ρω μέσα στην όξυνση των Ελληνοτουρκικών, σε μια κίνηση επαναβεβαίωσης της ελληνικής κυριαρχίας που –με τις διαδοχικές τοποθετήσεις αναθεωρητισμού και αμφισβήτησης των Συνθηκών από πλευράς Ερντογάν (αλλά και πρόθυμης λοιπής τουρκικής ηγεσίας)– ευθέως αμφισβητείται πλέον. Η κίνηση έγινε με πρωτοβουλία του Πάνου Καμμένου (υπουργού Αμύνης) και με συμμετοχή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (με τον αναπληρωτή Αμύνης Δημήτρη Βίτσα), των ΑΝΕΛ και της Χρυσαυγής.

Προσέξτε τώρα: η κίνηση αυτή ήταν σωστή ή ήταν λάθος. Ήρθε μετά την τραγική-κωμική παρουσία Καμμένου στα ελληνοαλβανικά σύνορα και στις Διαπόντιες Νήσους, απ' όπου έκρινε επάναγκες να βρίσκει ως ηλίθιες τις δηλώσεις Ερντογάν και να επιχειρήσει να οργανώσει (ελικοπτεροκίνητος και με battle dress, ως συνήθως) σύνοδο της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας στο Καστελλόριζο. Στην πρόταση εκείνη, ένα-ένα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αποστασιοποιήθηκαν, "αφήνοντας" να γίνει η μετάβαση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Χρυσαυγής χωρίς θεσμικό ένδυμα.    

      

Ξαναλέμε: η μετάβαση στο Καστελλόριζο ήταν ή σωστή ή λάθος. Λάθος γιατί (Βενιζέλος) σημαίνει ότι υιοθετείται η ρητορική προσέγγιση Ερντογάν, λάθος επειδή, άμα κάνεις συμβολικές κινήσεις επαναβεβαίωσης, σημαίνει ότι δέχεσαι πως υπάρχει αμφισβήτηση, λάθος επειδή μπορεί να οδηγήσει σε πρόσθετη όξυνση – διαλέξτε επιχείρημα! Σωστή επειδή αποτελεί "απάντηση" στην εντεινόμενη τουρκική ανατρεπτικότητα, σωστή επειδή δείχνει παρουσία της επίσημης Ελλάδας στην περιοχή. (Βαριά λεπτομέρεια: το Καστελλόριζο δεν είναι στο Αιγαίο, είναι κάτι ακόμη περισσότερο, είναι η φύτρα του "κώνου του Καστελλόριζου" απ' όπου η πλέον αποφασιστική προβολή ελληνικής ΑΟΖ. Αυτά, άλλη φορά).

Ενώ, όμως, τέτοια είναι τα ζητήματα που κρίνονται, η αμφισβήτηση της κίνησης να βρεθούν Έλληνες βουλευτές στην νοτιανατολική εσχατιά της ελληνικής επικράτειας έγινε –και συνεχίζεται, με ένταση και οξύτητα– επειδή συνυπήρξαν, εκεί, Συριζαίοι με ΑνΕλληνες και με Χρυσαυγίτες. Ότι, δηλαδή, έτσι, "νομιμοποιείται" από το κυρίως πολιτικό σύστημα η Χρυσή Αυγή. Μέχρι και οι 53+ του ΣΥΡΙΖΑ, επ' αυτού σήκωσαν παντιέρα. Ενώ από την αξιωματική αντιπολίτευση, κι ακόμη οξύτερα από την ελάσσονα, το βασικό ζήτημα που τίθεται είναι ότι ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και Χρυσαυγή κινήθηκαν από κοινού.

Έτσι, με το καλό, ενώ το έδαφος θα φεύγει κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια μας - και ενώ η αμερικανική παρουσία/αποτρεπτική λειτουργία στην περιοχή (μετάβαση από Ομπάμα σε Τραμπ) θα υπολειτουργεί, και ενώ η "καταφυγή" στη γερμανική μεσολάβηση όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά είναι πορεία σε άγνωστο ναρκοπέδιο – εμείς θα τσακωνόμαστε αποτελεσματικότατα. Για κάτι σοβαρό μεν –ποιος ο ρόλος της Χρυσής Αυγής στο πολιτικό σύστημα– αλλά, όπως και να το κάνουμε άλλης τάξης από το status του Αιγαίου, του Καστελλόριζου, αύριο της Κύπρου.

economia