«Προβοκάτσια» η εκτέλεση του πρέσβη

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

του Γιώργου Δελαστίκ

Κατηγορηματικός ήταν στις διατυπώσεις του ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφερό­μενος στη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα Αντρέι Καρλόφ: «Αυτό το έγκλημα είναι χωρίς αμφιβολία μια προβοκάτσια με το στόχο να ματαιώσει κρυφά την εξομάλυνση των ρωσοτουρκι­κών σχέσεων και τη διαδικασία ειρήνευσης», τόνισε ο Πούτιν. Προβοκάτσια από ποιόν όμως; Από την ομάδα στην οποία ανήκε ο νεκρός δράστης που διέπραξε τη δολοφονία ή μήπως από την CIA και τις ΗΠΑ; Αυτό μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε.

Δεν είναι φυσικά μυστικό ότι οι Αμερικανοί είναι που παρα­βλάπτονται τα συμφέροντά τους από τη ρωσοτουρκική προ­σέγγιση, πόσο μάλλον αν συναινέσει και το Ιράν. Όσο για τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αυτός κατάλαβε πολύ καλά ότι ήταν σχεδόν μοιραίο το λάθος του να καταρρίψει το ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος προκειμένου να διασφαλίσει το λαθρεμπόριο υγρών καυ­σίμων του ISIS. Οι Αμερικανοί τον παράτησαν μόνο του να αντιμετωπίσει την οργή της Μό­σχας με σοβαρότατες συνέπειες στο οικονο­μικό επίπεδο για την Τουρκία. Υπάρχουν απο­δείξεις ότι η Τουρκία αγοράζει πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος, είχε πει πέρυσι ο Πούτιν, προσθέτοντας ότι η Άγκυρα είχε καταρρίψει το ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος προκειμέ­νου να «εξασφαλίσει τους δρόμους εξαγω­γής του πετρελαίου προς το τουρκικό έδα­φος». Αναμφίβολα οι διαφορές στη στάση της Μόσχας και της Άγκυρας απέναντι στους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους είναι βαθύτατες. Ο Πούτιν είναι φανατικός εχθρός τους, ο Ερντογάν είναι φίλος τους εγκάρδιος.

Ο Ερντογάν νόμιζε ότι η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους θα έφερνε όλο το ΝΑΤΟ στο πλευρό του, αλλά διαπίστωσε ότι αυταπατήθηκε οικτρά, παρόλο που οι ΗΠΑ στηρίζουν κι αυτές τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Όσο και αν παίρνει πετρέλαιο από τους τζι­χαντιστές ο Ερντογάν σε «μειωμένες τιμές», τελικά νομίζουμε πως ο Τούρκος πρόεδρος έχει αντιληφθεί πως η οικονομία της χώρας του επωφελείται πολύ περισσότερο από τις καλές σχέ­σεις με τη Ρωσία παρά από τις σχέσεις με τους τζιχαντιστές.

Δεν υφίσταται η ελάχιστη αμφιβολία ότι η εν ψυχρώ εκτέλεση του Ρώσου πρεσβευτή στην Άγκυρα έχει απείρως μεγαλύτερη σημασία από την τρομοκρατική επίθεση στο Βερολίνο με τους 13 νεκρούς. Όταν όμως ο Πούτιν καταγγέλλει «προβοκάτσια» όλων το μυαλό πηγαίνει στην Αμερική, στις ΗΠΑ, οπότε οι χώ­ρες της Δύσης δεν θα ήθελαν φυσικά να συμμεριστούν τις από­ψεις του Βλαντιμίρ Πούτιν για το ποιός οργάνωσε τη δολοφο­νία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα, οπότε προβάλλεται πολύ περισσότερο η τρομοκρατική επίθεση στο Βερολίνο. Υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος υπερπροβολής της επίθεσης στη γερ­μανική πρωτεύουσα − το μίσους των Ευρωπαίων εναντίον των Γερμανών! Καθώς η Γερμανία εμφανιζόταν μέχρι τώρα να μην έχει υποστεί καμιά μείζονα τρομοκρατική επίθεση, μπορούσε άνετα να κουνά επιτιμητικά το δάχτυλο προς όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ. Τώρα αυτό το παραμύθι τέλειωσε.

Αναμφίβολα ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν είναι ένας άνθρω­πος ακριβολόγος. Ό,τι λέει, το εννοεί! Όταν, λοιπόν, κάνει λόγο για τη δολοφονία του Ρώσου πρεσβευτή στην Άγκυρα και τη χαρακτηρίζει «προβοκάτσια», προφανώς δεν του κατέβηκε η ιδέα από τον ουρανό. Υπάρχουν στοιχεία που σε κάποιο βαθ­μό θεμελιώνουν αυτή την άποψη, υποθέτουμε. Και βέβαια ο πρόεδρος της Ρωσίας δεν θα χρησιμοποιούσε τη λέξη «προ­βοκάτσια» αναφερόμενος στο «Μέτωπο Νούσρα», στο οποίο ανήκε ο δολοφόνος, όπως φαίνεται. Πολύ περισσότερο αρμό­ζει η χρήση της λέξης «προβοκάτσια», αν αναφέρεται σε κάποια χώρα − και η χώρα αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τις ΗΠΑ. Γράφουμε ότι ο δολοφόνος ανήκε κατά τα φαινόμενα στο «Μέτωπο Νούσ­ρα» γιατί μετά τη δολοφονία που διέπραξε είπε στα αραβικά: «Έχουμε ορκιστεί πίστη στον Μωάμεθ και στους τζιχαντιστές». Η φράση αυτή όμως όπως μας πληροφορεί ο Τούρκος δημοσιογράφος επί θεμάτων ισλαμισμού Αμπντουλκαντίρ Σελβί της εφημερίδας Χουριέτ, αποτελεί τμήμα του ύμνου της τρομοκρατικής οργάνωσης «Μέ­τωπο Νούσρα», η οποία μετονομάστηκε το περασμένο καλοκαίρι σε «Μέτωπο για την κατάκτηση της Μεγάλης Συρίας».

Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Αντρέι Κάρλοφ είναι ο τέταρτος Ρώσος πρεσβευτής που δολοφονείται. Η αρχή πάει πολύ παλιά, πριν από 200 χρόνια σχεδόν. Σκοτώθηκε το 1829 στην Τεχεράνη. Ακολούθησαν δύο Σοβιετικοί πρεσβευτές, οι οποίοι δολοφονήθηκαν και οι δύο από Ρώσους μοναρχικούς, στη Λωζάνη της Ελβετίας και στη Βαρσοβία της Πολωνίας. Ο πρώτος δολοφονήθηκε το 1923 και ονομαζόταν Βάτελαβ Βορόφσκι και ο δεύτερος το 1927 και ονομαζόταν Πιοτρ Βόικοφ. Χρειάστηκε να περάσουν ενενήντα χρόνια για να προστεθεί ο Κάρλοφ σε αυτή τη μακάβρια λίστα. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατηγόρησε ευθέως τη Δύση, λέγοντας ότι είναι απολύτως απαράδεκτο «μερικά μέλη της διεθνούς κοινότητας» να προσπαθούν «να βγάλουν τους τρομοκράτες από τη γραμμή πυρός». Πάντως, ο Λαβρόφ υπονόησε ότι η κριτική προς τη ρωσική τακτική στο Χαλέπι εξισούται με τη στήριξη προς την τρομοκρατία. Καμία μεγάλη δύναμη δεν ανέχεται τις επικρίσεις προς τη γραμμή της, είτε η πολιτική που ασκεί είναι σωστή είτε όχι.

prin