ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΟΥΣ EΡΕΥΝΑΣ ΜΕ ΤΟ HARVARD REFERENCING SYSTEM

από τον Δρ Δημήτρη Στεργίου*

Σκοπός της συγκεκριμένης ενότητας είναι να διευκρινιστεί ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να γίνεται παραπομπή στις πηγές που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς μιας  έρευνας ή γραπτής εργασίας.  Ο λόγος ύπαρξης της ενότητας αυτής είναι η ανησυχία όλων των διδασκόντων του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) για τις πρακτικές πολλών φοιτητών που συχνά αμελούν να δώσουν τα εύσημα σε αυτούς που πραγματικά διεξήγαγαν κάποια έρευνα, χρησιμοποιώντας αυθαίρετα τα στοιχεία τους και παρουσιάζοντας τα ως δικά τους.  Η συγκεκριμένη πρακτική αποτελεί ηθική παρεκτροπή και ονομάζεται «λογοκλοπή» (plagiarism).  Η λογοκλοπή αποτελεί σημαντικό ακαδημαϊκό παράπτωμα αφού ουσιαστικά πρόκειται για μορφή κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας.  Αυτός είναι ο βασικός λόγος της χρήσης παραπομπών που δίνουν λεπτομέρειες για τις πηγές από τις οποίες αντλείται το υλικό που παρουσιάζεται, προσθέτοντας με αυτό τον τρόπο αξιοπιστία στην έρευνα/εργασία. 

Επιπρόσθετα, οι παραπομπές επιτρέπουν σε αυτόν που μελετάει την αναφορά μιας έρευνας να εξετάσει τις πηγές της, είτε για να επιβεβαιώσει την ερμηνεία του ερευνητή/φοιτητή είτε γιατί κάποια από αυτές τον ενδιαφέρει προσωπικά. Σημειώστε πως και στην περίπτωση που παραπέμπετε στην πηγή που χρησιμοποιήσατε, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείτε εκτενώς αυτούσιο κείμενο από την πηγή αυτή.  Πρέπει δηλαδή να παραφράζετε το κείμενο, διατηρώντας το νόημα ή την ιδέα που επιθυμείτε να συμπεριλάβετε στο κείμενο σας.  Εάν επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε αυτούσιο κείμενο από μια πηγή (π.χ. στην περίπτωση ενός ορισμού), τότε πρέπει να βάλετε το ακριβές κείμενο μέσα σε εισαγωγικά.  Προσοχή: η χρήση αυτούσιου κειμένου από διάφορες πηγές δεν μπορεί να ξεπερνά το 10-15% της έκτασης του κειμένου σας.   

Όλες οι πηγές που χρησιμοποιούνται σε μια έρευνα πρέπει να παραπέμπονται μέσα στο κείμενο.  Αυτό γίνεται δίνοντας μέσα σε παρένθεση στο τέλος της εκάστοτε πρότασης που έχουμε χρησιμοποιήσει το επίθετο του συγγραφέα (χωρίς αρχικά) και την χρονιά της δημοσίευσης.  Για παράδειγμα: (Tribe, 2001) ή (Παπαθεοδώρου, 2005).  Όταν οι συγγραφείς είναι δύο τότε η παραπομπή γίνεται (Cooper and Fletcher, 2002) ή (Τσάρτας και Ζαχαράτος, 2003).  Όταν οι συγγραφείς είναι τρεις, τότε έχουμε (Stergiou, Airey and Riley, 2002) ή (Τσάρτας, Χρήστου και Σιγάλα, 2002).  Τέλος εάν οι συγγραφείς είναι περισσότεροι από τρεις δίνουμε το όνομα του πρώτου συγγραφέα και εν συνεχεία η παραπομπή έχει την μορφή (Kotler et al., 2000) ή (Γεωργίου κ. συν., 2004).  Εάν ο ίδιος συγγραφέας έχει εκδώσει δύο ή περισσότερες μελέτες του την ίδια χρονιά, τότε αυτές οι μελέτες πρέπει να διαχωρίζονται αλφαβητικώς.  Για παράδειγμα (Hall, 1990a; 1990b) ή (Ανδριώτης, 2002α, 2002β) κ.ο.κ.  Τέλος, εάν μέσα στο κείμενο δίνεται ακριβής παράθεση κειμένου μέσα σε εισαγωγικά από κάποια πηγή, τότε η παραπομπή πρέπει να δίνει και τον αριθμό της σελίδας όπου βρίσκεται το κείμενο αυτό.  Π.χ. (Airey, 2001, p. 53) ή (Στεργίου 2006, σελ. 42).  Ακόμα, η χρήση παραπομπών μπορεί να γίνει μέσα στο κείμενο εισάγοντας προτάσεις όπως:

• Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει ο Tribe (2003), ο τουρισμός…
• Βάσει των ισχυρισμών των Miller και Riley (1999) η τουριστική ανάπτυξη…
• Η Σιγάλα (2007) υπογραμμίζει τη σημαντικότητα των νέων τεχνολογιών…
• Η ανάλυση αυτή, επιβεβαιώνεται από τα ευρήματα της μελέτης των Τσάρτα κ. συν (2007)…

Στην περίπτωση που χρησιμοποιείτε προτάσεις αυτής της μορφής δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνετε το επίθετο του συγγραφέα ή των συγγραφέων μέσα στην παρένθεση.

Μια λίστα όλων των παραπομπών που χρησιμοποιήθηκαν στο κείμενο πρέπει να εμφανίζεται στο τέλος της αναφοράς κάτω από την κεφαλίδα Βιβλιογραφία.  Προσοχή: στη βιβλιογραφία αναγράφονται όλοι οι συγγραφείς μιας πηγής, ακόμα και εάν είναι περισσότεροι από τρεις. Διακρίνονται επτά βασικές κατηγορίες παραπομπών:

1. Βιβλίο

Συγγραφέας ή συγγραφείς, Αρχικά (Χρονιά), Τίτλος Βιβλίου με Πλάγια Γραφή, Τόπος έκδοσης: Εκδότης.

Παράδειγμα 1

Veal, J. (1997), Research Methods for Leisure and Tourism: A Practical Guide, London: FT Prentice Hall.

Παράδειγμα 2

Χρήστου, Ε. (1999), Έρευνα Τουριστικής Αγοράς, Αθήνα: Interbooks.

2. Άρθρο εφημερίδας

Συγγραφέας, Αρχικά (Χρονιά), «Τίτλος άρθρου», Όνομα Εφημερίδας με Πλάγια Γραφή, Ημερομηνία φύλλου, Σελίδα.

Παράδειγμα 1

Miller, G. (2002), “Tourism in crisis”, The Guardian, 22 June, p. 9.

Παράδειγμα 2

Πουτέτση, Χ. (2009), «Μειώση 30% των κρατήσεων στον τουρισμό», Το Βήμα, 14 Φεβρουαρίου,  σελ. 21.

3. Άρθρο επιστημονικού περιοδικού (journal)

Συγγραφέας, Αρχικά (Χρονιά), «Τίτλος άρθρου», Όνομα Επιστημονικού Περιοδικού με Πλάγια Γραφή, Τόμος (Αριθμός τεύχους), Σελίδες.

Παράδειγμα 1

Papatheodorou, A. (2004), “Exploring the evolution of tourism resorts”, Annals of Tourism Research, 31 (1), pp. 219-237.

Παράδειγμα 2

Παπαδόπουλος, Γ. (2001), «Αειφόρος τουριστική ανάπτυξη σε νησιώτικες περιοχές», Τουριστικά Θέματα, 1 (1), σελ. 23-34.

4. Κεφάλαιο σε βιβλίο

Συγγραφέας, Αρχικά (Χρονιά), «Τίτλος Κεφαλαίου», Όνομα Συγγραφέα Βιβλίου, Τίτλος Βιβλίου με Πλάγια Γραφή, Τόπος έκδοσης: Εκδότης, Σελίδες.

Παράδειγμα 1

Sigala, M. and Christou, E. (2002), “Use of Internet for Enhancing Tourism and Hospitality Education: Lessons From Europe”, in Wober, K.W., Frew, A.J. and Hitz, M. (eds.), Information and Communication Technologies in Tourism, Wien: Springer-Verlag, pp. 142-153.

Παράδειγμα 2

Στεργίου, Δ. (2009), «Ο Όρος Αειφόρος Ανάπτυξη στην Ελληνική Τουριστική Εκπαίδευση», στον συλλογιστικό τόμο Ανδριώτης, Κ. (επιμελητής έκδοσης), Αειφορία και Εναλλακτικός Τουρισμός: Αγροτουρισμός, Οικοτουρισμός, Ορεινός & Πολιτιστικός Τουρισμός, Αθήνα: Σταμούλης, σελ. 235-253.

 

5. Άρθρο σε πρακτικά συνεδρίου

Συγγραφέας, Αρχικά (Χρονιά), «Τίτλος Άρθρου», Πρακτικά Συνεδρίου, Ημερομηνία διεξαγωγής, Διοργανωτής Συνεδρίου, Τόπος διεξαγωγής, Χώρα διεξαγωγής.

Παράδειγμα 1

Tsartas, P. and Zaharatos, G. (2002) “The Postgraduate Programme in Tourism of the Greek Open University: Characteristic Features and Implementation”, Proceedings of the Conference Rethinking of Education and Training for Tourism, 18-20 April 2003, University of Zagreb, Zagreb, Croatia.

Παράδειγμα 2

Αγιομυργιανάκης, Μ., Στεργίου, Δ. και Ανδριώτης, Κ. (2008), «Αξιολόγηση Προγραμμάτων Σπουδών στην Ανώτατη Τουριστική Εκπαίδευση», Πρακτικά Forum Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης – 2^ο Διεθνές Συνέδριο, 26-27 Ιουνίου 2008, Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, Αθήνα, Ελλάδα.

6. Διατριβή

Συγγραφέας, Αρχικά (Χρονιά), Τίτλος Διατριβής με Πλάγια Γραφή, Διατριβή, Πανεπιστήμιο.

Παράδειγμα 1

Holyoak, B. (1996), An Analysis of Sports Tourism, Ph.D. Thesis, Bournemouth University.

Παράδειγμα 2

Γεωργίου, Ε. (2000), Παράγοντες Διαμόρφωσης Τουριστικών Αντιλήψεων Μέσω της Σημειωτικής, Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

7. Ηλεκτρονικές πηγές

Συγγραφέας, Αρχικά (Χρονιά), «Τίτλος καταχώρησης», Ακριβές URL, [ημερομηνία πρόσβασης].

Παράδειγμα 1

UNESCO (2007), “Cultural and eco-tourism in the mountainous regions of Central Asia and in the Himalayas”, http://portal.unesco.org/culture, [accessed 27/6/2007].

Παράδειγμα 2

Καλύβη, Δ. (2006), «Ενδιαφέρον για επενδύσεις στον αγροτουρισμό», http://www.mactsa.net/index.php?option=com_content&task=view&id=22&Itemid=29, [πρόσβαση  22/12/2007].

Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως για την σωστή κατάρτιση της βιβλιογραφίας πρέπει να ακολουθούνται τρεις βασικοί κανόνες:

1.      Ορθότητα στοιχείων: πρέπει να ελέγχετε κάθε λεπτομέρεια.  Εάν βγάζετε φωτοτυπία μιας πηγής ή κρατάτε σημειώσεις από κάποιο άρθρο ή βιβλίο, να είστε σίγουροι πως γράφετε την πλήρη παραπομπή εκείνη την στιγμή.  Γράφετε τις παραπομπές σας στο ίδιο μέρος κάθε φορά ώστε να τις έχετε συγκεντρωμένες.  Σημαντικός χρόνος μπορεί να σπαταληθεί προκειμένου να βρεθεί μια παραπομπή που δεν καταγράφηκε σωστά.

2.      Πληρότητα: ποτέ μην παραλείπετε αριθμούς σελίδων, τον αριθμό τεύχους, την χρονιά δημοσίευσης ή οποιοδήποτε άλλο στοιχείο.  Με την χρήση παραπομπών και βιβλιογραφίας οδηγείτε τον αναγνώστη στην πηγή που χρησιμοποιήσατε. Πάντα αναρωτηθείτε: είναι δυνατόν από τις πληροφορίες που παρέχετε να μπει κάποιος σε μια βιβλιοθήκη και να βρει εύκολα την πηγή στην οποία αναφέρεστε;

3.      Συνέπεια: Ακολουθείστε την ίδια μορφή καταγραφής των παραπομπών στην βιβλιογραφία.  Τα προαναφερθέντα παραδείγματα αποτελούν μια κοινά αποδεκτή μορφή καταγραφής παραπομπών σύμφωνα με το Harvard Referencing System. 

* Μέλος ΣΕΠ του ΜΠΣ ΔΤΕ του ΕΑΠ