Μemorandum

Outside the Wall

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

Είναι αδύνατο να κλείσουμε την πόρτα στις λέξεις που λερώνουν τη φαντασία. Η κοσμιότης είναι η ζελατίνα της κοινωνικής συνθήκης που μας θέλει τόσο σιδερωμένους και ηθικούς όσο επιτάσσει το συμφέρον μας. Έξω μεταμορφώνομαι σε κάτι άλλο από αυτό που είμαι μέσα. Έξω βιώνω το τραύμα της συνύπαρξης με τον Άλλο ενώ μέσα ακονίζω τις μύχιες απολήξεις της ατομικότητάς μου.

Εδώ εξουσία και πάλι, σημείο τομής όλων των δυνατών δρόμων, η Εκκλησία. Η Εκκλησία του Χριστού, η Εκκλησία του Ισλάμ, η Εκκλησία του προτεστάντη και όλες οι σκεπασμένες με χρυσόσκονη αγιοσύνης αγριότητες. Εδώ η επιχείρηση υποταγής περνάει από τη συστηματική καταπίεση του σώματος, του πόθου και της ηδονής, καθιστώντας την απονέκρωση της σάρκας τον κανόνα της θεοκρατικής διαστροφής.

Η Εκκλησία καθιστώντας κάθε άντρα αμαρτωλό και κάθε γυναίκα αμαρτωλή, αφήνοντάς τους παραδομένους στο έλεός της, παρέχει στον εαυτό της μόνο το απόλυτο δικαίωμα να τους συγχωρήσει. Αυτή τη συνθήκη σήμερα την επικαλύπτει επαξίως στη Δύση ο οικονομικός ολοκληρωτισμός που βιώνουν οι κοινωνίες πάντα με το πρόσχημα της δημοκρατικής θείας χάρης.

Η πλαστή δημοκρατία μας ανέχεται και συγχωρεί, αλλά είναι το τελευταίο στάδιο αποκτήνωσης και υποταγής. Το ισοδύναμο της πορνοκρατικής μανίας του μουλά και του ιεροκήρυκα είναι ο ηγέτης-ανθρωποβοσκός που με πρόσχημα την οικονομία λιανίζει τις ζωές των υποτελών στον πάγκο του παγκόσμιου χασάπη.

Κι όπως ο θρησκευτικός ποινικός κώδικας της σάρκας, τον οποίο συνοδεύουν οδηγίες προς τους εξομολογητές, σχετικά με τον τρόπο που θα μπορούσαν να ξετρυπώσουν από τη συνείδηση του εξομολογούμενου την παραμικρή ένδειξη φιληδονίας, παρακινώντας τον να την ομολογήσει, οδηγώντας τον έτσι στη μετάνοια, με τον ίδιο τρόπο ο πολιτικός ποινικός κώδικας οδηγεί τον καταπιεσμένο στη μετάνοια.

Που να λερώνεσαι τώρα με σπέρματα και υγρά, τι τα θες τα γαμήσια και τις μαλακίες, εμείς θα σε μαλακίσουμε καθαρά και παστρικά. Ο πνευματικός σου θα σε φτάσει στην κορύφωση, στην ευχαρίστηση. Ο ηγέτης σου θα κάνει ανώδυνα την επανάσταση για σένα. Η μαμά, ο μπαμπάς, ο εργοδότης, η ορθοδοξία, το Ισλάμ, το κράτος. Μη λερώνεις εσύ παιδί μου τη φαντασία σου με κακές λέξεις. Ακόνισε τ’ ακροδάχτυλά σου στην οθόνη αφής του ευνουχισμένου εαυτού σου. Στείλε sms στο μουνί, στο φαλλό, στη γιούνισεφ, στο θεό. Μ’ ένα sms γαμάς, σώζεις παιδιά απ’ την πείνα, κερδίζεις τη βασιλεία των ουρανών.

https://dromos.wordpress.com/2015/11/22/%CE%BCemorandum/#like-5888