Νέα Πολιτική
του Αντώνη Παπαγιαννίδη*
Το σημείωμα αυτό, ενώ ξεκίνησε με πρόθεση νεορεαλιστική κατέληξε -όπως ήρθαν τα πράγματα – να είναι συμβολικό: το ξεκαθαρίζουμε ευθύς εξαρχής, να είμαστε συνεννοημένοι.
Λοιπόν, που λέτε, μας είπαν οι άνθρωποι του Εθνικού Κήπου (που τον αγαπάνε, γνήσια, τον Κήπο αυτόν των 15 στρεμμάτων στο κέντρο της τσιμεντένιας μας Αθήνας, τον παραμελημένο συγκριτικά αλλά πάντα φιλόξενο) ότι μετά την κάτω-κάτω Πύλη στην Ηρώδου του Αττικού, εκείνη απέναντι από την απόληξη του Προεδρικού Μεγάρου, στην έξοδο της Αραβαντινού, δηλαδή με την μπεζ κόκκινη πολυκατοικία Μητσοτάκη στο βάθος, πύλη που εδώ και χρόνια μένει κλειστή κι αμπαρωμένη (“για λόγους ασφάλειας”), τώρα ετοιμάζεται να κλείσει και η άλλη, πιο πάνω στην Ηρώδου, απέναντι από το κέντρο του Προεδρικού (“για λόγους ασφαλείας” κι αυτή, ή μήπως “για να βγαίνουν πιο εύκολα οι βάρδιες”;).
Μια μάλλον επιδερμική επαλήθευση με την Προεδρία δεν δείχνει να υπήρξε τέτοιο αίτημα απ’ εκεί. Άλλωστε… οι πύλες των κήπων του ίδιου του Προεδρικού φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να ανοίγουν, ελεγχόμενα, για το κοινό τις Κυριακές. Οπότε θα ήταν σχεδόν παράλογο, στην ίδια εποχή, να ζητηθεί να κλείσει η μεσαία πύλη του Εθνικού Κήπου, απέναντι, τις κανονικές ημέρες. Να σημειωθεί εδώ ότι ο -άλλοτε Βασιλικός: μετονομάσθηκε ήδη το 1927 – Κήπος αποτελούσε αρχικά συνέχεια των κήπων των τότε Ανακτόρων, που αποσπάστηκε κι άνοιξε στο κοινό ήδη επί Δυναστείας. Μπορεί να κακόπαθε αρκετά τα τελευταία χρόνια, να “κουρεύτηκε” κάπως άγαρμπα, να υπήρξε αντικείμενο προσωπικών στρατηγικών (ο άλλοτε Δήμαρχος Αβραμόπουλος άδειασε το γερασμένο ζωολογικό πάρκο για να καταδείξει ζωοφιλία , η φήμη για Αλβανούς που μάζευαν τις πάπιες την εποχή του SARS άδειασαν την λιμνούλα, κάποια στιγμή πήγαν να φιλοξενηθούν σε επιλεγμένα σημεία του έργα από την συλλογή Δημήτρη Δασκαλόπουλου ξεσηκώνοντας θύελλα), όμως δεν έπαψε να αποτελεί όαση για τον ταλαίπωρο Αθηναίο του 2015.
Θα κλείναμε την νεορεαλιστική αυτή αφήγηση με μια έκκληση προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην επιτρέψει να επικαλούνται την δική του ασφάλεια προκειμένου να κουτσουρευτεί κι άλλο η δημόσια πρόσβαση στον Κήπο. Όμως συνέπεσε – κι εδώ μπαίνει στην μέση ο συμβολικός χαρακτήρας του σημειώματος! – αυτές τις μέρες να γίνεται πανταχόθεν επίκληση του ρόλου του Προέδρου.
Βοήθησε σ’ αυτό το προ βδομάδων προσφερθέν γεύμα, στο Προεδρικό, προς Τσίπρα-Παππά, γεύμα που το ακολούθησε η επίσκεψη Τσίπρα την Παρασκευή (αρχικά ήταν για ενημέρωση με θέμα την επίσκεψη σε Ερντογάν και το μεταναστευτικό) από την οποία προέκυψε πολύ προσεκτική διαρροή “κύκλων της Προεδρίας” για εξασφάλιση της σταθερότητας (παρά τους κραδασμούς της αποχώρησης Σακελλαρίδη, της υπόθεσης Πανούση, των τριγμών στις σχέσεις Αθηνών-Λευκωσίας, να υποθέσουμε;) και για την αποφυγή εκλογών τουλάχιστον μέχρι τέλους του 2016.
Έτσι όπως οι μήνες – αν όχι ήδη οι εβδομάδες – που έρχονται θα κυλήσουν με το πολιτικό μας σύστημα να πορεύεται πάνω σε κινούμενη άμμο. έτσι όπως οι κάλπες για την ηγεσία στην ΝΔ συνοδεύονται από την κυκλοφορία (ενθέτου στο “ΒΗΜΑ”) βιβλίου/επανόδου στο προσκήνιο του Κωνσταντίνου “Χωρίς Τίτλο”. έτσι όπως όλοι θυμούνται – ή… θα έπρεπε να θυμούνται! – πώς η συμβολή του νυν ενοίκου της Ηρώδου του Αττικού υπήρξε καίρια τις τρομερές ημέρες των θερινών διαπραγματεύσεων της Ελλάδας με τους “εταίρους”, μ’ όλα αυτά λοιπόν δεδομένα θα θεωρούσαμε πως οτιδήποτε αφορά τα τετράγωνα εκείνα γύρω από την Ηρώδου θα έπρεπε (α) να έχει όσο γίνεται περισσότερο φως, ανοιχτές πύλες και (β) να αποκλείει, όσο γίνεται, κάθε προσχηματικότητα.
* Συνεργάτης της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου